«Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς»

«Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς», το τελευταίο λογοτεχνικό «δώρο» της Άλκης Ζέη  στους απανταχού αναγνώστες της κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου η αγαπημένη συγγραφέας ξεγλυστρά από τη ζωή σ’ έναν ονειρικό νυχτερινό περίπατο ολοκληρώνοντας τον μεγάλο περίπατο της ζωής της. Πρόκειται για ένα μικρό, κομψό αφήγημα, που ξετυλίγεται στην πίσω αυλή του σπιτιού στις Βρυξέλλες, όπου η Άλκη περνούσε κάθε χειμώνα με την κόρη και τα εγγόνια της, τα τελευταία 30 χρόνια. Αφηγείται το τέλος της ζωής της ποιητικά, με ζεστασιά και μία γλυκιά μελαγχολία. Γραμμένο για παιδιά και μεγάλους, με τον τρόπο που μόνο εκείνη ήξερε, εικονογραφημένο από τον Νικόλα Χατζησταμούλο.

Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν υπέρ των σκοπών του ΟΔΥΣΣΕΑ, μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ιδρύθηκε το 2012 στο Βερολίνο από τη Δάφνη Βλουμίδη και Γερμανούς φίλους του ξενοδοχείου «Βότσαλα» στη Μυτιλήνη, με προγράμματα απασχόλησης, μάθησης και επικοινωνίας για νέους πρόσφυγες που βρίσκονται στο νησί της Λέσβου.

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας.

Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους ήρωες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα – Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη.

Πρώτο της μυθιστόρημα ήταν «Το καπλάνι της βιτρίνας» (1963), που το είχε εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολούθησε μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους, «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα». Το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο «Μμολύβι φάμπερ νούμερο δύο», και το 2017 το «Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;».

Το 2010, τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Ο καθαρός τρόπος γραφής της, η γλωσσική αρτιότητα, η κριτική στάση απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, το χιούμορ και η διεισδυτική ματιά στα γεγονότα, ήταν τα χαρακτηριστικά των έργων της Άλκης Ζέη που το έχουν κάνει να αγαπηθεί από το ελληνικό και το ξένο αναγνωστικό κοινό.

«Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», «Το καπλάνι της βιτρίνας» και «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», συμπεριλαμβάνονται στα διαχρονικά ευπώλητα βιβλία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Τα βιβλία της απευθύνονται κυρίως στα παιδιά και τους εφήβους, πάντα όμως διαβάζονται με μεγάλη ευχαρίστηση και από τους ενήλικες. Εμπνέονται από προσωπικές της εμπειρίες, υφαίνοντας την υπόθεσή τους παράλληλα με ιστορικά γεγονότα. Τα θέματα που πραγματεύονται είναι καθημερινά και πανανθρώπινα.

«Το Καπλάνι της βιτρίνας», το πρώτο της μυθιστόρημα, υπήρξε έργο – σταθμός για την ελληνική παιδική λογοτεχνία και θεωρείται πλέον ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας για παιδιά, με συνεχείς επανεκδόσεις από το 1963 που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και πολλές μεταφράσεις και διακρίσεις στο εξωτερικό.

Η Άλκη Ζέη υπήρξε πρέσβειρα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό, καθώς το σύνολο του έργου της είναι μεταφρασμένο και κυκλοφορεί σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Η ίδια είχε, επίσης, μεταφράσει από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά αρκετά βιβλία.

Τον Ιανουάριο του 2015, έλαβε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής, διάκριση που αποδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε διαπρεπείς προσωπικότητες των τεχνών, των επιστημών και των γραμμάτων, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015 τιμήθηκε από τη Γαλλία με τον τίτλο του Ταξιάρχη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres).