Επιβλητικός, καθώς στέκεται ευθυτενής πάνω στο άρμα του, είναι αναγνωρίσιμος με την πρώτη ματιά, διότι αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά και ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα χάλκινα γλυπτά του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Είναι όμως η εικόνα που έχουμε για τον Ηνίοχο των Δελφών η πραγματική; Ή μήπως πίσω από το πρασινωπό άγαλμα που δεσπόζει στο μουσείο του διασημότερου μαντείου της αρχαιότητας «κρυβόταν» ένας υπέρλαμπρος νέος με κόκκινα χείλη, δόντια από ασήμι, μάτια καμωμένα από τέσσερις διαφορετικούς λίθους και ταινία γύρω από το κεφάλι κοσμημένη με έναν ασημένιο μαίανδρο;

Αυτήν ακριβώς την εικόνα του Ηνιόχου, με ακρίβεια που αγγίζει το 100%, υποστηρίζει πως αποκατέστησε πολυμελής ερευνητική ομάδα που αποτελείται από στελέχη της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φωκίδος, του Μουσείου του Λούβρου, του Κέντρου Ερευνας και Συντήρησης των Μουσείων της Γαλλίας, με τη σύμπραξη ελληνικών και γαλλικών φορέων. Και θα παρουσιάσει το αποτέλεσμα της τριετούς μελέτης της (2019-2021) την 1η Δεκεμβρίου μέσω ενός ντοκιμαντέρ κι ενός επιστημονικού συνεδρίου που θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες. «Για πρώτη φορά έχουμε τη σωστή εικόνα του Ηνιόχου βασισμένη σε αναλύσεις που δεν είχαν γίνει ποτέ μέχρι σήμερα. Είναι ένας γνωστός άγνωστος, τον οποίο καταφέραμε να ξεκλειδώσουμε. Καθετί που παρουσιάζουμε είναι απολύτως τεκμηριωμένο», λέει στα «ΝΕΑ» η διευθύντρια της Γαλλικής Σχολής Αθηνών Βερονίκ Σανκόφσκι.

Στέλιος Καζαντζίδης: Πώς μια χειροβομβίδα τον έκανε να εγκαταλείψει τις νυχτερινές πίστες
«Τα χρώματα δεν είναι επίθετα. Πρόκειται για διαφορετικά κράματα μετάλλων, στη σύνθεση των οποίων οφείλεται και το διαφορετικό χρώμα», εξηγεί ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Συντήρησης της ΓΣΑ Αριστοφάνης Κωνσταντάτος και επισημαίνει πως το πράσινο χρώμα με το οποίο έχει ταυτιστεί το γλυπτό που χρονολογείται μεταξύ των ετών 478 και 474 π.Χ. οφείλεται στα ανθρακικά προϊόντα διάβρωσης που έχουν επικαθίσει στην επιδερμίδα του μετάλλου. Οσοι το θαύμαζαν στο Ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς αντίκριζαν έναν νικητή της αρματοδρομίας των Πυθίων που έλαμπε στο χρυσαφί του ορείχαλκου. Τα μάτια του δε ήταν λίθινα και ο αρχαίος τεχνίτης είχε χρησιμοποιήσει οψιδιανό για το μαύρο της κόρης, καλχηδόνιο για να αποδώσει το καφέ χρώμα της ίριδας, μαγνησίτη για το λευκό του σκληρού χιτώνα και κοράλλι για να σχηματίσει τον δακρυϊκό αδένα.

Κάτω από την επιφάνεια

Το αληθινό πρόσωπο του Ηνιόχου μπορεί να είναι εκείνο που κλέβει εν πρώτοις την παράσταση, δεν είναι όμως η μοναδική έκπληξη που κρύβει αυτή η έρευνα. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες κατάφεραν να δουν τα «σωθικά» του αγάλματος, να διαπιστώσουν τον τρόπο κατασκευής του και να βρεθούν μπροστά σε απρόσμενα συμπεράσματα. «Είναι γεγονός ότι προέκυψαν πολλές εκπλήξεις. Μία από αυτές είναι ότι ο Ηνίοχος δεν είναι μονοκόμματος. Πρόκειται για ένα σύνθετο γλυπτό που αποτελείται από πολλά διαφορετικά τμήματα – άγνωστο ακόμη πόσα ακριβώς καθώς η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη -, ενωμένα με “ραφές”, κάτι που δεν γνωρίζαμε, καθώς εξωτερικά είναι τόσο τέλειος, ώστε οι ενώσεις να μη διακρίνονται διά γυμνού οφθαλμού», λέει ο Αριστοφάνης Κωνσταντάτος και η Βερονίκ Σανκόφσκι προσθέτει: «Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι δεν έχουν όλα τα τμήματα του Ηνιόχου την ίδια προέλευση. Το υλικό για το κυρίως σώμα εκτιμούμε ότι προέρχεται από τη Σίφνο, αλλά έχουμε εντοπίσει ακόμη τουλάχιστον τέσσερα κράματα και λίθους με καταγωγή από τις Κυκλάδες έως την ιταλική χερσόνησο. Κι αυτή η διαπίστωση κάνει τον Ηνίοχο να μοιάζει με ένα πορτρέτο του ελληνικού κόσμου του 5ου αι. π.Χ. που δεν θα μπορούσε να βρίσκεται πουθενά αλλού πέρα από τον Ομφαλό της Γης, τους Δελφούς. Εκείνο όμως που ξεπέρασε κάθε φαντασία είναι πόσο προχωρημένες ήταν οι τεχνικές γνώσεις των καλλιτεχνών στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. Οι πληροφορίες που είχαμε από τις πηγές δεν ήταν λεπτομερείς. Μέχρι τώρα βασιζόμασταν σε υποθέσεις και τώρα έχουμε τις αποδείξεις».

Επιστρατεύοντας τις δυνατότητες της τεχνολογίας και αξιοποιώντας διαγνωστικές μη καταστρεπτικές μεθόδους, η ερευνητική ομάδα μεταξύ άλλων είδε για πρώτη φορά το εσωτερικό του Ηνιόχου. «Μοιάζει με αδρό πατημένο πηλόχωμα», περιγράφει ο κ. Κωνσταντάτος. Η ομάδα εντόπισε επίσης τις καρφίδες με τις οποίες συγκρατούνταν το πήλινο πρόπλασμα, πάνω στο οποίο χυτεύτηκε το γλυπτό, ενώ ήδη έχουν ληφθεί δείγματα χώματος από τον πυρήνα του Ηνιόχου για περαιτέρω ανάλυση.

Σε «πυρηνικό εργαστήριο»

Για να εξαχθούν όλα αυτά τα συμπεράσματα και να γνωρίσουμε την αληθινή όψη του Ηνιόχου αλλά και τα μυστικά που κρύβει στο εσωτερικό του, χρειάστηκε οι ερευνητές να στήσουν ένα διαγνωστικό κέντρο γύρω από το εμβληματικό γλυπτό μέσα στο Μουσείο των Δελφών, αφού δεν δύναται να μετακινηθεί. Για να μπορέσουν να προχωρήσουν στην ακτινογραφία του χρειάστηκαν μια ραδιενεργή πηγή – ιριδίου -, η εφαρμογή της οποίας έπρεπε για πρώτη φορά στην Ελλάδα να γίνει σε δημόσιο χώρο. Το εγχείρημα αποδείχθηκε ακόμη δυσκολότερο καθώς το εργοτάξιο γύρω από τον Ηνίοχο στηνόταν σε καθημερινή βάση τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας που είχαν οριστεί από τον «Δημόκριτο» και εν συνεχεία αποσυρόταν για να λειτουργήσει το μουσείο, ενώ πολλές φορές οι μελετητές έπρεπε να εργάζονται ως τα μεσάνυχτα. Εκτός από τις πρώτες του ακτινογραφίες εξετάστηκε εσωτερικά με ιατρικό ενδοσκόπιο, το οποίο πέρασε από οπές που υπάρχουν εξαιτίας μιας θραύσης στην πλάτη και διατρήσεων στα πόδια, οπότε και αποκαλύφθηκαν οι κατασκευαστικές του λεπτομέρειες. Εξετάστηκε δε και με υπερήχους, οπότε και χρειάστηκε να φτιαχτεί ένα ειδικό τζελ ως αγωγός μετάδοσης του σήματος, καθώς εκείνο που χρησιμοποιείται στις δικές μας εξετάσεις δεν μπορούσε να εφαρμοστεί επειδή βασίζεται στο νερό και θα είχε καταστρεπτικές συνέπειες στην επαφή του με το μέταλλο.

«Εν κατακλείδι μπορούμε να πούμε ότι ο Ηνίοχος είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένης εμπειρίας. Είναι το απόσταγμα της τέχνης και της τεχνολογίας της εποχής», καταλήγουν η Βαλερί Σανκόφσκι και ο Αριστοφάνης Κωνσταντάτος επισημαίνοντας πως η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί. «Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος και πολλή δουλειά. Το μεγάλο κέρδος είναι ότι δουλέψαμε πάνω στον Ηνίοχο που είναι με βεβαιότητα χρονολογημένος και μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο και οδηγός για άλλες μελέτες και συγκρίσεις. Τα συμπεράσματα της έρευνάς μας είναι το δώρο του Ηνιόχου προς τον κόσμο».

tanea.gr

Tο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους κλείνει φέτος τα 25 του χρόνια. Από τις 3-10 Δεκεμβρίου, σε Πύργο και Αμαλιάδα, θα στηθεί ένα εορταστικό φεστιβάλ, με πλούσιο πρόγραμμα και ελεύθερη είσοδο. Επίκεντρο του: η υπεράσπιση της παιδικής αθωότητας.

Το Φεστιβάλ Ολυμπίας, διαχρονικά, με το πρόγραμμα και τη φιλοσοφία του υπερασπίζεται την παιδικότητα και απορρίπτει κάθε μορφή βίας απέναντι στα παιδιά και τους νέους.

Το πρόγραμμά του είναι μια δημιουργική και καλλιτεχνική υπεράσπιση των αξιών του ανθρωπισμού και της μη βίας. Στις ταινίες του, κάθε χρόνο, τολμά να δείξει και την βία στο σύγχρονο κόσμο, ακριβώς για να καταδειχτεί η απαξία της.

Σε μια χρονιά που φέρνει στο φως σοκαριστικά συμβάντα κακοποίησης παιδιών και εφήβων, οι ταινίες αυτής της θεματολογίας δικαιώνουν τις διαχρονικές επιλογές του φεστιβάλ που έχει επιλέξει να μην κρύβονται τα σύγχρονα προβλήματα κάτω από το χαλί αλλά να συζητιούνται και να αναζητούνται τρόποι πρόληψης και σωστής διαχείρισης.

Η μεγάλη νεανική γιορτή του σινεμά αποτελείται από 4 πυλώνες:

• 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους
• 22η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio
• School Cinema – δράσεις κινηματογραφικής εκπαίδευσης
• Δράσεις για επαγγελματίες του κινηματογράφου και της εκπαίδευσης

Ταινίες απ’ όλο τον κόσμο θα προβληθούν φέτος σε 12 πόλεις, αφού εκτός από τις κλασικές κεντρικές δραστηριότητες στον Πύργο και την Αμαλιάδα, θα πραγματοποιηθούν προβολές και στα Λεχαινά, τη Γαστούνη, τη Ζαχάρω και το Βαρθολομιό στην περιφερειακή ενότητα Ηλείας, αλλά και περιφερειακές προβολές στο Αγρίνιο, την Αλεξανδρούπολη, τη Λέσβο, την Αλεξάνδρεια Ημαθίας, τη Ζάκυνθο και την Καλαμάτα.

Στο διάστημα 10-18 Δεκεμβρίου 2022, η ψηφιακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ online.olympiafestival.gr θα φιλοξενήσει μέρος των διαγωνιστικών προγραμμάτων, δίνοντας την ευκαιρία σε παιδιά και νέους όλης της χώρας να παρακολουθήσουν συναρπαστικές ταινίες απ’ όλον τον κόσμο. Το Φεστιβάλ Ολυμπίας άλλωστε είναι γνωστό και για τον εκπαιδευτικό εκτός από τον ψυχαγωγικό του ρόλο, με αποδέκτες απομακρυσμένα σχολεία και παιδιά με περιορισμένη πρόσβαση στα πολιτιστικά προϊόντα.

Camera Zizanio με 216 ταινίες

Στην 22η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio θα προβληθούν συνολικά 216 ταινίες ταινίες διάρκειας έως 10 λεπτών, γυρισμένες από παιδιά και νέους. Οι ταινίες έχουν φτιαχτεί στο πλαίσιο λειτουργίας κινηματογραφικών ομάδων ή είναι ατομικές δημιουργίες. Συνολικά θα προβληθούν ταινίες από 53 χώρες.

Το πρόγραμμα των εργαστηρίων του Φεστιβάλ («School Cinema») θα ξεδιπλωθεί κατά κύριο λόγο στον Πύργο και την Αμαλιάδα, ενώ οι κριτικές επιτροπές των παιδιών, που λειτουργούν ως εργαστήρια κινηματογραφικής ανάλυσης και κριτικής θα είναι υβριδικές με συμμετοχή παιδιών απ’ όλη τη χώρα.

To φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλές κλασικές και πιο σύγχρονες επιλογές για τους μικρούς και μεγαλύτερους φίλους του φεστιβάλ: από βιωματικά εργαστήρια ειδικών εφέ μέχρι εργαστήρια κινηματογραφικής παραγωγής, και από εργαστήρια ήχου μέχρι δράσεις VR.

Οι δράσεις για επαγγελματίες του κινηματογράφου και της εκπαίδευσης περιλαμβάνουν ανοιχτές συζητήσεις, διαλέξεις, masterclasses (Νίκος Καβουκίδης, Alain Bergala), αλλά και το καθιερωμένο εργαστήριο Olympia «Creative Ideas» Pitching Lab, που φέτος υλοποιείται για πέμπτη φορά.

Διαγωνιστικά προγράμματα με 78 Ταινίες

Στα διαγωνιστικά προγράμματα θα προβληθούν 78 ταινίες από 51 χώρες σε τέσσερα τμήματα: Ταινίες Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους, Ταινίες Μυθοπλασίας Μικρού Μήκους, Ταινίες Animation Μικρού Μήκους, «KIDS & DOCS» (ντοκιμαντέρ για παιδιά).

Οι ταινίες που θα διαγωνιστούν, με σημαντικές διεθνείς διακρίσεις στις αποσκευές τους, είναι παραγωγής 2021 και 2022. Τα τρία πρώτα διαγωνιστικά προγράμματα προβάλλονται στον Πύργο, ενώ το KIDS & DOCS είναι αυτοτελές τμήμα του Φεστιβάλ με ξεχωριστή διεθνή κριτική επιτροπή και έδρα την Αμαλιάδα.

Οι ταινίες που απευθύνονται στα παιδιά και τους νέους διαπνέονται από τις βασικές αρχές της «Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού» του ΟΗΕ, εμπνέουν την αγάπη για τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση, αναπτύσσουν την κριτική και δημιουργική σκέψη των νέων και συμβάλλουν στην αλληλοκατανόηση ανθρώπων με διαφορετική κουλτούρα.

Προσεκτικά επιλεγμένες από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Δημήτρη Σπύρου οι ταινίες του προγράμματος καταπιάνονται με όσα απασχολούν τα παιδιά και τους νέους στο σύγχρονο κόσμο: φιλία, οικογένεια, έρωτας, σχέσεις, σχολείο, σόσιαλ μίντια αλλά και πόλεμος, απώλεια, πανδημία. Ταινίες που υμνούν την χαρά της ζωής κι άλλες που τολμούν να δείξουν τα δεινά των καιρών μας και ατόφια την ανθρώπινη συνθήκη χωρίς να «μακιγιάρουν» την πραγματικότητα για τα παιδιά.

Η θεματολογία των φετινών ταινιών είναι πλούσια και πολύπλευρη, και αγγίζει ζητήματα που απασχολούν τα παιδιά σε όλον τον κόσμο: κακοποίηση, φυλακή, απέλαση, αρρώστια, ορφάνια, εγκατάλειψη, ναρκωτικά, προσφυγικό, κλιματική κρίση. Θα δούμε ταινίες με παιδιά θύματα του πολέμου, παιδιά που καταλήγουν να φροντίζουν τους γονείς τους, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Αλλά και ταινίες που υμνούν τη δύναμη της φιλίας, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, την αγάπη για τα ζώα, τα όνειρα για το μέλλον, την τέχνη, τα αθλήματα, την διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα. Ταινίες που αναδεικνύουν τη δύναμη της αγάπης.

KIDS AND DOCS

Τα ντοκιμαντέρ του φετινού Φεστιβάλ Ολυμπίας μάς ταξιδεύουν στον κόσμο που ζουν τα παιδιά: από τους σκληρούς δρόμους της Μπογκοτά ως τα υψίπεδα του Ιράν, κι από τις υποβαθμισμένες γειτονιές του Ανατολικού Βερολίνου ως την δοκιμαζόμενη πολιτικά και κοινωνικά Γεωργία, από τα τροπικά δάση του Αμαζονίου, ως τους δρόμους κάθε γωνιάς του πλανήτη όπου άνθρωποι κινούνται χωρίς χαρτιά και κάποιοι χωρίς καν πιστοποιητικά γέννησης. («Αλίς» / «Aτονική Λάμψη» / «To Ονειρο του Αλόγου» / «Το Σπίτι μου Είναι Κάπου Αλλού» / «Τα Νερά του Παστάσα» / «Κάλε, ο Κοσμοναύτης»).

Φέτος προβάλλονται τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για παιδιά: «Ο Kαραγκιοζοπαίκτης της Νιόν» της Ιρίνα Μπόικο, «Το Στοίχημα» της Μαρίας Λεωνίδα, «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλαιοκρασσά, και «Ονειρα σε Ρόδες» της Σοφίας Λιούλια. Τα τρία τελευταία μάλιστα καταπιάνονται με τη σημερινή κατάσταση στα σχολεία, δίνοντας αφορμή και για την ενδιαφέρουσα συζήτηση «Προκλήσεις και εμπόδια στην εκπαίδευση» (Αμαλιάδα, Δευτέρα 5/12).

Τα 23 animation μικρού μήκους, θα γοητεύσουν μικρούς και μεγάλους. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα: «Ιντόντο», «Γκαράνο», «Ακπλοκπλόμπιτο», «Οι Κόρες του Ανέμου» και «Λουδοβίκος ο Α’, Βασιλέας των Αμνών».

Αφιερώματα – Ειδικές προβολές

Εκτός από τις ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος θα προβληθούν ακόμη 40 ταινίες σε αφιερώματα και ειδικές προβολές:

2022 – Προσεγγίσεις της παιδικής ηλικίας και της νεότητας στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο: Μια τολμηρή επιλογή ελληνικών ταινιών μικρού μήκους για ενήλικες που αγγίζουν ζητήματα της νιότης αλλά προορίζονται κυρίως για ενήλικο κοινό (Πέμπτη 8/12 και Παρασκευή 9/12, 22.30, ΑΠΟΛΛΩΝ)

Ket & Docs: Αφιέρωμα στην πρόσφατη βελγική παραγωγή ταινιών ντοκιμαντέρ για παιδιά μέσω του προγράμματος ανάπτυξης σεναρίου και παραγωγής ταινιών Ket & Docs, που διοργανώνει ο οργανισμός JEF για τον παιδικό κινηματογράφο.

ASIFA WORKSHOP GROUP – «Dreaming of a sustainable future»: Πρώτη παγκόσμια παρουσίαση του φετινού έργου της Ομάδας Εργαστηρίων της Διεθνούς Ένωσης Ταινιών Κινουμένων Σχεδίων με θέμα την απειλή της Κλιματικής Αλλαγής

Αφιέρωμα «Κλιματική κρίση και Περιβαλλοντική συνείδηση»: Επτά κινηματογραφικές ταινίες ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας και animation για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα εξαιτίας των αδιέξοδων ανθρώπινων πρακτικών πάνω στον πεπερασμένο πλανήτη μας. Το αφιέρωμα συμπληρώνεται από κινηματογραφικά εργαστήρια και δράσεις περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στην περιφερειακή ενότητα Ηλείας.

Μικρό αφιέρωμα στο Σλοβάκικο animation: Ο διακεκριμένος Σλοβάκος animator Martin Smatana επιμελείται ένα αφιέρωμα σε πρόσφατες ταινίες animation μικρού μήκους της χώρας του. Mία εκ των έσω ματιά σε μια απ’ τις παραγωγικότερες και πιο δημιουργικές κοινότητες animation της Ευρώπης.

Zoom in European Children’s Films: μια ενδιαφέρουσα επιλογή ευρωπαϊκών ταινιών εκτός διαγωνιστικών τμημάτων: πολυβραβευμένες συμμετοχές προηγούμενων διοργανώσεων, κλασικές ταινίες κλπ.

School Cinema

Τρίτος πυλώνας του Φεστιβάλ είναι οι δραστηριότητες κινηματογραφικής εκπαίδευσης με τον γενικό τίτλο School Cinema. Πρόκειται για τα εργαστήρια και τις άλλες δράσεις κινηματογραφικής εκπαίδευσης που απευθύνονται σε παιδιά και νέους.

Φέτος, θα λειτουργήσει για πρώτη φορά ένας νέος συγκεντρωτικός χώρος για τα κινηματογραφικά εργαστήρια, το Θεματικό Πάρκο Ξυστρή του Δήμου Πύργου.

Κεντρική δράση του χώρου αυτού θα είναι η εφαρμογή A Trip Around Europe – ένα βιωματικό ταξίδι στα ειδικά εφέ του κινηματογράφου: Μια δράση όπου τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα ειδικά εφέ του κινηματογράφου από τη θέση του πρωταγωνιστή, καθώς συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία μιας μικρού μήκους ταινίας διάρκειας πέντε λεπτών. Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο στούντιο εξοπλισμένο με κάμερες, φώτα, αισθητήρες κίνησης και ειδικό background δημιουργίας εφέ (greenscreen), τα παιδιά μεταφέρονται σε πραγματικό χρόνο σε διαφορετικά περιβάλλοντα με την βοήθεια υπολογιστών που χρησιμοποιούν εξελιγμένα λογισμικά, και βιώνουν εκ των έσω τη μαγεία των εφέ του κινηματογράφου αποκτώντας μια μοναδική εμπειρία που θα τους μείνει αξέχαστη. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Creative Europe MEDIA μέσω του προγράμματος Festival Network 2020, όπου συμμετείχε το Φεστιβάλ Ολυμπίας

Στο συνολικό πρόγραμμα του School Cinema περιλαμβάνονται φέτος περίπου 50 εργαστήρια.

Δραστηριότητες για επαγγελματίες

Τέταρτος πυλώνας του Φεστιβάλ είναι οι δραστηριότητες για επαγγελματίες του κινηματογράφου και για την ανάπτυξη του κινηματογράφου για παιδιά και νέους στην Ελλάδα, αλλά και για τη βελτίωση του περιβάλλοντος της κινηματογραφικής εκπαίδευσης στη χώρα. Μεταξύ των δραστηριοτήτων αυτών περιλαμβάνονται:

5th Olympia «Creative Ideas» Pitching Lab: Στη δράση αυτή, επαγγελματίες κινηματογραφιστές παρουσιάζουν τις ιδέες τους για τη δημιουργία ταινίας μικρού μήκους για παιδιά και νέους. Φέτος συμμετέχουν 10 προτάσεις. Οι δύο καλύτερες ιδέες βραβεύονται με χρηματικά βραβεία από κριτικές επιτροπές της ΕΡΤ ΑΕ και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ενώ με χορηγίες σε είδος συμβάλλουν οι εταιρείες Authorwave, STEFILM Massive Productions και Νεανικό Πλάνο.

The ECFA Beat: Στρογγυλό τραπέζι που συνδιοργανώνεται από το Φεστιβάλ και την Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικού Κινηματογράφου, με συμμετοχή μελών της Ένωσης και καλεσμένων του Φεστιβάλ, με αντικείμενο τον προγραμματισμό ταινιών στα εξειδικευμένα φεστιβάλ κινηματογράφου για παιδιά και νέους.

Locate the Locations: Μια εκπαιδευτική δράση του ΕΚΟΜΕ και του Φεστιβάλ Ολυμπίας για τον εντοπισμό παλιών και νέων κινηματογραφικών χώρων. Πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δράσης Εκπαιδευτικές συναντήσεις με το ΕΚΟΜΕ.

Olympia PsychoΕdu – Κινηματογραφική Τέχνη και Ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις: Πρόκειται για την παρουσίαση μιας σειράς ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων, με μέσο παρέμβασης ταινίες κατάλληλες για παιδιά και νέους. Οι παρεμβάσεις αφορούν σε θεματολογία σχετική με τα παιδιά και απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς αλλά και γονείς ενώ αποσκοπούν στην ενημέρωσή τους προκειμένου οι ίδιοι, με προαιρετική τη συνδρομή των συνεργατών του Φεστιβάλ, να χρησιμοποιήσουν τη κινηματογραφική αφήγηση με τα παιδιά και τους εφήβους, εξυπηρετώντας έτσι ποικίλους εκπαιδευτικούς και αναπτυξιακούς στόχους.

«Άγριες Μέλισσες» – γιατί το άγριο είναι συνήθως πιο γλυκό: Ένας ύμνος στην ελεύθερη βούληση απέναντι στην κυριαρχία του ισχυρού. Λόγια και εικόνες, όψεις της τηλεοπτικής γραφής. Ο καθηγητής της Ανθρωπολογίας Παύλος Κάβουρας συνομιλεί με τον σκηνογράφο-δημιουργό της σειράς «Άγριες Μέλισσες» Αντώνη Χαλκιά.

Σταφίδα, ο μαύρος χρυσός της Ηλείας: Παρουσίαση εκπαιδευτικού προγράμματος για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά που υλοποιείται από το Νεανικό Πλάνο με τη χρηματοδότηση και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

Εκδόσεις

Υπόθεση Σινεμά, του Alain Bergala

Η Υπόθεση Σινεμά του Αλέν Μπεργκαλά, του προέδρου της φετινής κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Ολυμπίας, είναι ένα κείμενο εμβληματικό για την κινηματογραφική εκπαίδευση.

Ο συγγραφέας παρουσιάζει με ενάργεια και βαθιά γνώση τις προοπτικές και τα εμπόδια μιας δημιουργικής ένταξης του κινηματογράφου στο σχολείο αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο εκπαιδευτικό πλαίσιο.

Ταυτόχρονα καταθέτει μια παθιασμένη δήλωση αγάπης προς το σινεμά, της ρίζες της οποίας αναζητά στην παιδική ηλικία, στις πρώτες αναμνήσεις από την επαφή με την κινηματογραφική οθόνη. Δεν θεωρεί το σινεμά ως ένα φορέα σταθερότητας εντός του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά ως έναν αναγκαίο παράγοντα δημιουργικής αναστάτωσης της καθημερινότητας του σχολείου. Τελικά, παραδίδει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο, που κινείται με ιδιαίτερη άνεση από τις πιο αφαιρετικές θεωρητικές προσεγγίσεις της κινηματογραφικής τέχνης στις πιο χειροπιαστές υποδείξεις για το πώς να αναλυθεί δημιουργικά μια ταινία στη σχολική τάξη ή το πώς να οργανωθούν τα γυρίσματα ενός σχολικού κινηματογραφικού εργαστηρίου.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών ο σπουδαίος σκηνοθέτης του θεάτρου και δάσκαλος, Λεωνίδας Τριβιζάς. Την είδηση γνωστοποίησε ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας, στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.

«Καλό ταξίδι σε έναν από τους μεγάλους σκηνοθέτες του θεάτρου μας, το Λεωνίδα Τριβιζά, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 3-5-29, και που το τίμησε δημιουργώντας σπουδαίες παραστάσεις και εκπαίδευσε δεκάδες σπουδαίους ηθοποιούς. Το Λαϊκό Πειραματικό θέατρο του στο Θέατρο Πορεία άφησε εποχή», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.

 

Ο Λεωνίδας Τριβιζάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1929 και φοίτησε παράλληλα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, από όπου αποφοίτησε το 1956.

Τελικά τον κέρδισε το θέατρο, του οποίου υπήρξε ακούραστος εργάτης επί δεκαετίες. Το πρώτο θεατρικό σχήμα που δημιούργησε, το 1961, ήταν το Κυκλικό Θέατρο στο οποίο εργάστηκε για μία τριετία.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τους θιάσους του Αλέκου Αλεξανδράκη και του Δημήτρη Χορν. Ήταν επίσης ο σκηνοθέτης που έβαλε την υπογραφή του στη θρυλική μουσική παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη «Μαγική Πόλις», που ανέβηκε το καλοκαίρι του 1963 στο θέατρο Παρκ.

Τα χρόνια της δικτατορίας ο Λεωνίδας Τριβιζάς έζησε αυτοεξόριστος στο Παρίσι ενώ η επιστροφή του στην Ελλάδα συνδυάστηκε με την ανάσταση του θεάτρου Πορεία το οποίο επαναλειτούργησε με εκείνον στο τιμόνι.

Εκεί στέγασε το Λαϊκό Πειραματικό Θεάτρο, που ίδρυσε μαζί με το Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου, αλλά και την ομώνυμη Δραματική Σχολή στην οποία δίδαξαν σημαντικά ονόματα του ελληνικού θεάτρου όπως οι Μάγια Λυμπεροπούλου, Τάσος Υφαντής, Τάκης Χρυσικάκος, Έρση Πίττα, ο Μάριος κ.α.

Πρώτη παράσταση του Λαϊκού Πειραματικού θεάτρου στο «Πορεία» ήταν μια δραματουργική σύνθεση με θέμα τον Γάμο («Γάμοι μικροαστών» του Μπρεχτ και «Γάμος» του Τσέχωφ) που έκανε πρεμιέρα στις 10 Οκτωβρίου το 1976.

Κορυφαία παράσταση της περιόδου θεωρήθηκε το Ρωμαίικο Πανόραμα του Βαγγέλη Γκούφα, που παίχτηκε για δύο επιτυχημένες σεζόν, με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Καταλειφό, Μάγια Λυμπεροπούλου, Μαριέττα Σγουρδαίου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Ναταλία Στεφάνου, Τάσο Υφαντή, Μηνά Χατζησάββα, Τάκη Χρυσικάκο και Αθηνά Κεφαλά.

Παράλληλα, ασχολήθηκε και με την αναβίωση του αρχαίου δράματος το οποίο προσέγγισε με μια σύγχρονη αισθητική.

Όταν έκλεισε για εκείνον ο εξαιρετικά δημιουργικός κύκλος του θεάτρου Πορεία, αποσύρθηκε για κάποια χρόνια από την ενεργό δράση για να επιστρέψει το καλοκαίρι του 1996 σκηνοθετώντας την τραγωδία του Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ, που ανέβασε ο θίασος του Κώστα Καζάκου με τον οποίο συνεργάστηκε και στην τελευταία του σκηνοθετική δουλειά, το 1998, τον Φάλσταφ, μια ελεύθερη απόδοση της κωμωδίας του Σαίξπηρ «Οι πρόσχαρες κυρίες του Ουίνδσορ».