«Γυάλινος Κόσμος»-Πρεμιέρα στις 23 Ιανουαρίου από το Εθνικό Θέατρο

Τους τραυματικούς δεσμούς μιας οικογένειας και τη διαχρονική ανάγκη των ανθρώπων να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις, πλάθοντας «ένα γυάλινο, εύθραυστο κόσμο» σκιαγραφεί ο Τενεσί Ουίλιαμς στον «Γυάλινο Κόσμο».

Θεωρείται το πιο αυτοβιογραφικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα, αφού στην ουσία περιγράφει την ίδια του την οικογένεια. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβρη του 1944 στο θέατρο «Σιβίκ» του Σικάγου και την επόμενη χρονιά στη Νέα Υόρκη (Θέατρο Playhouse, Μάρτης 1945), όπου κέρδισε το Βραβείο New York Drama Critics Circle Award.
Ο Γιώργος Νανούρης σκηνοθετεί το αριστουργηματικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς στην Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» στη δεύτερη φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου. Η Άννα Μάσχα κρατά το ρόλο της μητέρας Αμάντα Ουίνγκφιλντ, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής του γιου Τομ Ουίνγκφιλντ, η Λένα Παπαληγούρα της κόρης, Λώρα Ουίνγκφιλντ και ο Αναστάσης Ροϊλός του επισκέπτη, Τζιμ Οκόνορ. Η μετάφραση είναι του Στέλιου Βαφέα, τα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη, τα κοστούμια των Deux Hommes και η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου. Μπορείτε να την δείτε στην πρεμιέρα, στις 23/1 ώρα 8.30 μ.μ. σε απευθείας μετάδοση από αυτή τη σελίδα με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).
Ο Γιώργος Νανούρης γράφει στο σημείωμα του: «Ένα χρόνο σχεδόν τώρα, η ζωή μας έδειξε πόσο εύκολα μπορούν να ανατραπούν όλα. Να ραγίσουν, ακόμα και να σπάσουν – σαν να είναι φτιαγμένα από γυαλί. Πώς ανεβάζεις λοιπόν αυτό το τεράστιο έργο μέσα στη δίνη των γεγονότων που μαστίζουν όλο τον πλανήτη; Πώς φτιάχνεις μια παράσταση φορώντας μάσκες στην πρόβα, και σε ενάμιση μέτρο απόσταση; Πώς φτιάχνεις μια σκηνή χορού στην οποία δεν επιτρέπεται να πλησιάσουν κοντά οι ηθοποιοί; Πώς κάνεις το αντίστοιχο με μια σκηνή ενός φιλιού; Οι ήρωες του έργου όμως, αυτό δεν προσπαθούν και εκείνοι; Να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον• κυριολεκτικά και μεταφορικά. Να έρθουν απεγνωσμένα κοντά. Μήπως τελικά η ίδια δυσκολία της συνθήκης είναι ταυτόχρονα και η απάντηση στα τόσα ερωτήματα; Μήπως ο καθένας μας δεν ζει πια κλεισμένος στον δικό του «γυάλινο» κόσμο, όπως ακριβώς και οι πρωταγωνιστές της ιστορίας; Δεν θα πω πολλά. Ελπίζω όσα θέλω να πω να βγουν από την παράσταση. Θα ήθελα μόνο να σημειώσω το εξής: Είμαι σίγουρος ότι κάθε θεατής θα βρει έστω μια στιγμή του έργου, που θα του θυμίσει έστω μια στιγμή απ τη δική του ζωή».