Εθνική επέτειος και… αμβλώσεις

Γιορτές, εκδηλώσεις, μια μεγαλειώδης παρέλαση… Όλα αυτά καλά και έως ένα βαθμό επιθυμητά μιας και η συμπλήρωση 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία αποτελεί ορόσημο. Αλλά ας αναζητήσουμε λίγο την ουσία.

Ποιο το νόημα του εορτασμού; Κατά την άποψή μας, πάντα, απλό: Το 1821 ξεκίνησε μία επανάσταση που το 1828 δημιούργησε μία πατρίδα. Ιστορικά, άλλοτε προοδεύει και άλλοτε ταλαιπωρείται. Αλλά αντέχει. Για πόσο ακόμα, όμως; Και για να γίνουμε πιο σαφείς, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε ένα κακό αριθμό. Αυτόν των 250.000 επίσημα καταγεγραμμένων αμβλώσεων που γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Και ναι, η γυναίκα έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, αλλά είναι πολλοί επίσης αυτοί που υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα στη ζωή ενός αγέννητου ανθρώπου, από τη στιγμή που σχηματοποιείται εντός του γυναικείου σώματος, είναι αναφαίρετο δικαίωμα του ίδιου του εμβρύου και κανενός άλλου. Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που μοιάζει να μην μπορεί να έχει «έξωθεν» λύση και για το οποίο δεν υπάρχουν «αντικειμενικοί κανόνες». Η λύση, όπως και για κάθε πρόβλημα, βρίσκεται πάντα στις προσωπικές επιλογές. Επιλογή είναι η χρήση μέτρων προφύλαξης για να αποφευχθεί μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Επιλογή είναι να μαθαίνουν και τα παιδιά για το σεξ, το ανθρώπινο σώμα. Αν τελικά ευοδωθούν οι προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας, τον επόμενο χρόνο ίσως υπάρχει το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Όπως θα έπρεπε να υπάρχει και το μάθημα της οδικής αγωγής… Ελπίζουμε μόνο, όταν ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις να μην βλέπουμε γονείς να «ωρύονται» στα τηλεοπτικά παράθυρα για «απαράδεκτα όσα μαθαίνουν τα παιδιά μας». Η γνώση είναι η δύναμη. Και ο καλύτερος τρόπος για να οραματιζόμαστε το μέλλον. Όχι μόνο το προσωπικό μας, αλλά και το εθνικό. Για να μπορούμε να υπάρχουμε ως φυλή και στα 300, τα 500, τα 1.000 χρόνια από το 1821. Για να είμαστε και εμείς «ιστορικά συνεπείς» και να έχουμε παραδώσει μια κάποια πατρίδα…