Ο Τόλης Αποστολόπουλος για το Βασίλη Σεβαστή

Με βαθιά και ειλικρινή θλίψη αποχαιρετά η Αθλητική Κοινωνία τον Βασίλη Σεβαστή .

Αποχαιρετά το άνθρωπο, τον αθλητή, τον εκπαιδευτικό, τον προπονητή, τον παράγοντα, που με το τεράστιο ανάστημά του, το ήθος, το πάθος, τη γνώση και τη εργατικότητά του για πάνω από πενήντα χρόνια υπηρέτησε με συνέπεια το γενικό καλό, την νεολαία και τον Ελληνικό Αθλητισμό.
Σε μια εποχή που η ενασχόληση «υγιών» ανθρώπων, με τον αθλητισμό και τα κοινά ακολουθεί φθίνουσα πορεία, αυτός κόντρα στην εποχή ασχολήθηκε με αυτόν και αφήνει κληρονομιά σε όλους το τεράστιο αποτύπωμά του.
Αποχαιρετώ και εγώ τον «πατέρα», τον «αδελφό», τον φίλο μου, τον δάσκαλό μου, τον συνεργάτη μου, τον «μέντορά» μου, που για 24 και πλέον χρόνια – ήταν κοντά μου, πάντα αληθινός, δυνατός, πρόθυμος και με γνώση στο να ηγείται και να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα και τις ανάγκες του Στίβου, πάντα με ευγένεια, με τιμιότητα και με δυναμισμό.
Γιατί ήταν ο Άνθρωπος που μας έκανε να πιστέψουμε βαθιά και αληθινά σε αρχές, αξίες και ιδανικά και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτά.

Δάσκαλε και φίλε Βασίλη ,
Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατός σου είναι τεράστιο. Η σιωπή από την απουσία σου στην αθλητική δράση μας θα ακούγεται πολύ δυνατά στ’ αυτιά μας.
Όλοι έχουμε να θυμηθούμε κάτι θετικό από τους αγώνες σου ως υπηρέτης του Αθλητισμού και πάντοτε έδινες προτεραιότητα στο καλό των αθλητών μας και του σωματειακού αθλητισμού, με σεμνότητα και συνέπεια.
Φεύγεις με την πίκρα το «πως» ανταμείβει αυτή η «Πατρίδα», αυτούς που με ανιδιοτέλεια και αγάπη υπηρετούν το κοινό καλό. Βέβαια τα φαρμακερά και πισώπλατα βέλη τους εσένα δεν μπορούσαν να σε αγγίξουν. Η τιμιότητά σου ήταν ένα αγκάθι γι’ αυτούς. Για εμάς ήταν και είναι η περηφάνεια μας.
Φεύγεις πολύ νωρίς, ενώ μπορούσες ακόμη να προσφέρεις πολλά με τις γνώσεις σου, την εμπειρία, την αγωνιστικότητα, την τιμιότητα, τη συνεχή διάθεση προσφοράς.
Φεύγεις όπως ήρθες. Με τα χέρια καθαρά. Έντιμος, αξιοπρεπής, μαχητής, ακέραιος, και ασυμβίβαστος ως το τέλος.
Αγάπησες τον αθλητισμό και τη Νεολαία και αγαπήθηκες από όλους γιατί υπήρξες πάντοτε,
Ευθύς και αληθινός – Απλός, εργατικός, πάντοτε ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ, και δυναμικός.
Έτσι σε γνωρίσαμε όλοι. Έτσι σε θαυμάσαμε. Έτσι σε αγαπήσαμε.

Για όλα αυτά θρηνούμε σήμερα τον άδικο και πρόωρο χαμό σου.
Αν και είναι πάντοτε σκληρός ο θάνατος, σε σένα στάθηκε ακόμα πιο σκληρός. Στον θάνατο δεν βγαίνει κανείς νικητής.
Προστάτευες και φρόντιζες από την αρρώστια της εποχής όλους τους γύρω σου και τελικά δεν προστατεύτηκες εσύ.
Βγήκες όμως μεγάλος ΝΙΚΗΤΗΣ στον αγώνα της ζωής και της ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.

Να εκφράσω μέσα από την καρδιά μου τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου σύζυγο Ελένη, στις κόρες σου Αφροδίτη και Δέσποινα, τον μικρό Νικόλα και σε όλους τους δικούς σου, που πρέπει να αισθάνονται πολύ υπερήφανοι για ΣΕΝΑ.

Αγαπημένε μου, Βασίλη
Θέλω να σου ευχηθώ καλό ταξίδι και είμαι σίγουρος ότι θα έχεις πολλά να πεις εκεί πάνω με τον Γιάννη και άλλους της αθλητικής οικογένειας που θα συναντήσεις.
Να σου υποσχεθώ ότι η μνήμη σου θα μείνει πάντοτε ζωντανή για μένα. Θα συνεχίσω να υπηρετώ (όσο οι δικές μου δυνάμεις το επιτρέπουν) τους ίδιους στόχους που και εσύ με τόση συνέπεια, υπευθυνότητα και δυναμισμό υπηρέτησες. Δεν θα αφήσω (όσο μπορώ) τους γνωστούς – αγνώστους να διαλύσουν ότι θετικό αυτά τα χρόνια έφτιαξες και θα μιλώ πάντα με περηφάνεια για σένα. Δεν θα αφήσω η Ιστορία σου να γίνει σιωπή.
Σε αποχαιρετώ, να έχεις καλό δρόμο και εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Καλό σου ταξίδι.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής Φ. Α.
Εθνικός προπονητής Στίβου Κ18.