Παρασκευή 19 Απριλίου 2024
Connect with us

Άρθρα-Συνεργασίες

‹‹Σαν τη μύγα μες το γάλα››-Γράφει η Αγγελική Παπαγεωργίου*

Δημοσιεύθηκε

στις

Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας ή αλλιώς η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί μια νομοθετική εφαρμογή που προάγει και συνάμα προασπίζει την αξία του κάθε φύλου. Η Σύμβαση αυτή, στοχεύει στην εξάλειψη της βίας σε βάρος γυναικών, σε μεγαλύτερο ποσοστό, ανδρών , παιδιών και ηλικιωμένων.

Με στατιστικούς όρους , το γυναικείο φύλο ευτελίζεται και αντικειμενοποιείται. Βίαιες συμπεριφορές, επιβολή αμβλώσεων, βιασμοί , ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων , λεκτικές/ψυχολογικές επιθέσεις καθιστούν μέχρι σήμερα το γυναικείο φύλο σε κατάσταση βασανισμού. Οι κακοποιητικές συμπεριφορές εντοπίζονται τόσο στο οικογενειακό όσο και στο εργασιακό περιβάλλον. Την θετική νότα στην κοινωνική αυτή παράνοια δίνει το κίνημα #Metoo με στάση συμπαράστασης και υποστήριξης καθώς έχει φέρει στο φως , σε υπερεθνικό επίπεδο , πάμπολλες κακοποιητικές περιπτώσεις σε βάρος γυναικών. Ο δρόμος παρά τις δυσκολίες βρίσκει υποστήριξη.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ αντιφατική. Αφενός ,έχουμε μια Σύμβαση που βασικός στόχος της αποτελεί η εξάλειψη της βίας κι αφετέρου καθημερινά γίνονται αποκαλύψεις περιπτώσεων βίας και κακοποίησης. Αφενός , οι υπαίτιοι/θύτες εντοπίζονται και αποκαλύπτονται κι αφετέρου εγκλήματα παραγράφονται ή ίσως αγνοούνται. Στα πλαίσια της ευρωπαϊκής συνεργασίας και επικοινωνίας ,από τη μία έχουμε την συμμετοχή των Ευρωπαϊκών Κρατών στην Σύμβαση και από την άλλη η Τουρκία αποφασίζει να αποσυρθεί από το συγκεκριμένο διάταγμα.
Ας εστιάσουμε το συγγραφικό φακό στην περίπτωση της Τουρκίας. Ως βαθιά συντηρητικό κράτος με τάσεις και βλέψεις εθνικού ιμπεριαλισμού με γνώμονα την απομόνωση αλλά κα την επιβολή, η Τουρκία αποχωρεί από μια Σύμβαση που προασπίζει και προστατεύει την αξία του φύλου. Η απόφαση αυτή , που λήφθηκε από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ,έχει ως βασικό επιχείρημα την ήδη υπάρχουσα κάλυψη των δικαιωμάτων των γυναικών από μια εθνική νομοθεσία. Ακόμα, η Σύμβαση αναφερόμενη σε ζητήματα έμφυλης ισότητας μάλλον αντιτάσσεται στον υπερσυντηρισμό που χαρακτηρίζει την τουρκική κοινότητα. Η απόφαση για την αποχώρηση μέσα στο τουρκικό κράτος βρίσκει υποστηρικτές και μαχητές. Διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις , περισσότερο με γυναικείο στίγμα , πραγματοποιήθηκαν έπειτα από την ανακοίνωση της απόφασης.
Το πιο ανησυχητικό ζήτημα που ανάγεται εδώ, βρίσκεται στους υποστηρικτές πολίτες της απόφασης αυτής. Επιχειρήματα σχετικά με τον υποβιβασμό των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών , η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας τοποθετούνται στον πυρήνα της σκέψης. Άραγε , για πόσο ακόμα η έμφυλη ανισότητα , η απόρριψη και η ενοχοποίηση της ομοφυλοφιλίας , η φαλκίδευση της ίδιας της ανθρώπινης αξίας θα αποτελούν θέματα προς συζήτηση και αιτίες σύγκρουσης; Άραγε , για τι είδους ελευθερία και δημοκρατισμό μιλάμε; Άραγε , τι σημαίνει να είσαι γυναίκα αλλά να υποφέρεις εξαιτίας των κοινωνικών στεγανών; Άραγε, τι σημαίνει να είσαι ομοφυλόφιλος/η, αμφιφυλόφιλος/η , διεμφυλικός/η και νιώθεις ένοχος/η για την ίδια σου την ύπαρξη;
Πόσα ζητήματα και πόσα ερωτήματα δημιουργούνται μέσα από την απαρχαιωμένη κίνηση της Τουρκίας. Η κίνηση αυτή θα έπρεπε να είναι καταδικαστέα από κάθε πλευρά , εθνική και υπερεθνική. Τα ζητήματα βίας όταν αυτή ασκείται με έμφυλα κίνητρα δεν περιορίζονται πλέον στο ατομικό και στενό περιβάλλον, αφορούν όλη την κοινότητα . Η ανθρώπινη αξία, ασχέτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, οφείλει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, κατανόηση και αίσθημα αποδοχής. Ο σεβασμός της ανθρώπινης αξίας αποτελεί θεμέλιο για την κοινωνική ισορροπία, εξέλιξη , ισότητα ενώ η βία αποτελεί στοιχείο ενοχοποιητικό , καταδικαστέο και άξιο επιβολής κυρώσεων.
Η απόφαση της Τουρκίας υποδεικνύει οπισθοδρομική και ακρωτηριασμένη σκέψη. Κοινωνία που αποδέχεται την έμφυλη ανισότητα στο όνομα της παραδοσιακής πίστης , που νομιμοποιεί τις κακοποιητικές συμπεριφορές για λόγους φύλου αποτελεί κοινωνία με βαθιά κοινωνικά στερεοτυπικά στεγανά που δεν μπορεί να εντάσσεται στην παγκόσμια ολότητα. Κοινωνία που προσωποποιείται σε έναν παρωχημένο , προκλητικό με τάσεις μοναρχισμού ηγέτη δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Είναι σχεδόν επικίνδυνη.

*Η Αγγελική Παπαγεωργίου είναι φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Α.Π.Θ.

 

Ροή ειδήσεων

Advertisement