Άποψη:Τα δάση και τα μάτια μας!

Η Κορινθία ακόμα φλέγεται… Το τελευταίο διάστημα, ο γειτονικός μας νομός, όπως και η Δυτική Αττική βρίσκονται σε «συναγερμό». Και είναι προφανές για κάθε λογικό άνθρωπο: Αυτό που τώρα συμβαίνει εκεί, αύριο μπορεί να συμβεί εδώ!

Άλλωστε, το ξέρουμε καλά: Δεν υπάρχουν περιοχές που είναι «απρόσβλητες» από πυρκαγιές. Το έχουμε ζήσει πολλές φορές. Και κάθε χρόνο λέμε τα ίδια και τα ίδια, όμως απέχουμε πολύ ακόμα από το να καταφέρουμε να θωρακίσουμε το πράσινο της πατρίδας μας ή ακόμα και τις οικιστικές περιοχές είναι δίπλα ή και μέσα στο πράσινο.
Ίσως και να μην τα καταφέρουμε ποτέ. Εδώ, πολύ μεγάλες χώρες με πολύ πιο οργανωμένα κράτη δεν τα έχουν καταφέρει. Παράδειγμα οι ΗΠΑ και η Φλόριντα. Ή η Αυστραλία. Κακά τα ψέματα λοιπόν: Η μόνη «άμυνα» απέναντι στην πύρινη απειλή είναι η αποφυγή ενεργειών που μπορεί να προκαλέσουν πυρκαγιά και… η έγνοια μας. Η έγνοια να γίνουμε ο καθένας μας, προστάτης του δάσους και της περιοχής του, ώστε ακόμα και στο ενδεχόμενο μία πυρκαγιάς, αυτή να αντιμετωπιστεί στο ξεκίνημα.
Θα λέγαμε ότι σε ένα βαθμό, η πυρκαγιά μοιάζει με την… πανδημία. Δεν προλάβαμε την επιδημία του κορωνοϊού και εξελίχθηκε σε πανδημία. Και μετά αρχίσαμε να τρέχουμε για να… μαζεύουμε τα κρούσματα. Κάπως έτσι είναι και κάθε φωτιά. Όπως λένε, στο πρώτο λεπτό σβήνει με έναν κουβά νερό. Στο πρώτο δεκάλεπτο δεν σβήνει ούτε με…. μία θάλασσα νερό.
Μπήκαμε στην θερινή περίοδο. Είναι βέβαιο πως πολλές φωτιές θα ανάψουν. Και οι περισσότερες θα αντιμετωπιστούν άμεσα. Όμως, έστω και μία «Κορινθία» τον χρόνο, αποτελεί τεράστια πληγή για την Ελλάδα. Πόσο μάλλον… δύο ή τρεις «Κορινθίες». Τα δάση και τα μάτια μας!