Connect with us

Άρθρα-Συνεργασίες

Βιβλιοπαρουσίαση: «Η τελευταία μάσκα» του Κώστα Λογαρά-Γράφει η Μαρίνα Χριστοπούλου-Κουτσαγκουλάκη

Published

on

Αυτές τις ημέρες του εγκλεισμού μας στο σπίτι, που οι μάσκες και τα αντισηπτικά είναι η καθημερινότητά μας και τα τραγικά γεγονότα του πλανήτη έχουν αγγίξει τις πιο ευαίσθητες συγκινησιακές μας χορδές, αναζητώντας κάποιο ανάχωμα στο φόβο που μας έχει κυριεύσει ανέσυρα από το κομοδίνο μου το βιβλίο του Κώστα Λογαρά «Η τελευταία μάσκα».
Ένα παρορμητικό συναίσθημα με ώθησε να αντιστρέψω την προτροπή, ευχόμενη να είναι η τελευταία μάσκα που θα φορέσουμε αυτό το καλοκαίρι.
Όντως «Η τελευταία μάσκα» έριξε το δικό της φως στις εικόνες που αποτυπώνονται καθημερινά στην τηλεόραση, στο δρόμο, στο σπίτι, παντού.
Μια άλλη μάσκα έρχεται να σε απορροφήσει, να ανατρέψει την δύσκολη ψυχολογική κατάσταση, να μετατρέψει τον πόνο και την θλίψη σε αυτογνωσία και βαθιά ενδοσκόπηση και αυτοκριτική για τη μάσκα που κατά καιρούς φοράμε όλοι.
«Βγάλε τη μάσκα σου
και δες ποιος είσαι
και ποιος κρύβεται
χρόνια και χρόνια
σ’ ένα περίβλημα
σ’ ένα κρυψώνα ζοφερό.
Ανάπνευσε βαθειά
και από τον μασκαρεμένο
κόσμο σου
ελευθερώσου».
Η ιστορία που χρησιμοποιήθηκε είναι πραγματική και είχε συγκλονίσει την Πάτρα τη δεκαετία του ’60. Μια γυναίκα προδομένη από τον εραστή της και παθιασμένη για εκδίκηση σκοτώνει το παιδί του στην περιοχή του Δασυλλίου, δίπλα στα τείχη του μεγάλου Κάστρου. Η παιδοκτόνος-μοιχαλίδα καταδικάζεται και λίγο αργότερα αυτοκτονεί μέσα στη φυλακή της. Η ηρωίδα σκάβει βαθιά τις ρίζες των μύθων που γεννήθηκαν στη γη της Αχαΐας και συνδέει το παρελθόν με το παρόν μας.
Τα γεγονότα στη θεατρική τους εκδοχή διαδραματίζονται σε περίοδο καρναβαλιού, μια γιορτή ταυτισμένη με τη διονυσιακή λατρεία και την παραφορά.
«Όλα τα βλέμματα με κυνηγούν
με πνίγουν δίχως έλεος
και με καρφώνουν
σαν καρφιά τα λόγια σας
με στέλνουν στη φωτιά.
Αυτή η νύχτα του καρναβαλιού
της κωμωδίας η νύχτα
πώς άλλαξε αναπάντεχα
πώς γύρισε έτσι ανάποδα
και έγινε μια τραγωδία.
Αλίμονό μου! Με τη φωτιά που άναψα
ολόκληρη την πόλη να την κάψω.
Κι ύστερα στα αποκαΐδια
να γίνω στάχτη
να καώ και εγώ
μια εφήμερη βασίλισσα
καρναβαλιού.

Κάψτε με.

Θα καώ και εγώ
και με τα αποκαΐδια μου
θα εξαγνίσετε την πόλη».
Η ανθρωποθυσία θα φέρει τον εξαγνισμό και την κάθαρση. Η ηρωίδα μέσα από ένα λόγο επισημαίνει τα λάθη της πόλης, λάθη του εαυτού της μπαίνοντας στα πιο βαθιά σημεία τόσο της ατομικής της συνείδησης, όσο και της συλλογικής μας ταυτότητας.
Ένας τοπικός θρύλος, και της Πατρινέλας και του Καρναβαλιού, ενώνεται με πραγματικά γεγονότα και με το ταλέντο ενός πολύ σπουδαίου σκηνοθέτη Θ. Τερζόπουλου γίνεται θεατρική πράξη.
Άξιζε που το διάβασα!

ΜΑΡΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΟΥΤΣΑΓΚΟΥΛΑΚΗ

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο gnomip.gr στις 2/5/2020

Ροή ειδήσεων

Advertisement