ΑΠΟΨΗ: H υποψία σκοτώνει τα μέτρα

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε προχθές ο ΕΟΔΥ, στο διάστημα από 30 Αυγούστου έως 5 Σεπτεμβρίου, ο δείκτης θετικότητας στην Αχαΐα ήταν στο 3,11%, δηλαδή πάνω από το όριο συναγερμού (το οποίο έχει οριστεί στο 3%). Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η Αχαΐα με το συγκεκριμένο ποσοστό θετικότητας, μπορεί να βρίσκεται στα «ψηλά» της χώρας, αλλά όχι στα «υψηλότερα», δεδομένου ότι υπάρχουν άλλες περιοχές με υψηλότερους δείκτες θετικότητας οι οποίες μάλιστα, δεν έχουν περιοριστικά μέτρα. Για παράδειγμα, η θετικότητα στη Μύκονο είναι στο 4,38%, ακόμα πιο ψηλά και από την Ικαρία (που έχει περιοριστικά μέτρα με 4,28%). Και στη Χίο όμως, η θετικότητα είναι στο 3,75% και στη Νάξο στο 3,71%, πιο ψηλά από τη Μεσσηνία (που έχει περιοριστικά μέτρα με 3,28%).

Βέβαια, αν ρίξει κάποιος μια ματιά στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του επιδημιολογικού χάρτη της χώρας, θα δει ότι η κατηγοριοποίηση των περιοχών γίνεται με βάση πολλούς ακόμα παράγοντες όπως είναι ο εβδομαδιαίος μέσος όρος κρουσμάτων, ο αριθμός ενεργών κρουσμάτων, ο εβδομαδιαίος αριθμός νοσηλειών, τα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης, κ.λπ. Και προφανώς, με βάση αυτές τις παραμέτρους – και όχι μόνο τη θετικότητα – αποφασίζουν οι ειδικοί για τις «πορτοκαλί» και «κόκκινες» περιοχές, καθώς και την ανάγκη λήψης περιοριστικών μέτρων ή όχι.

Ωστόσο, καθώς όλοι έχουμε εξοικειωθεί λίγο-πολύ με τους όρους και τα στατιστικά της πανδημίας και ενώ μπαίνουμε στην πιο «δύσκολη» χειμερινή περίοδο (όπου τα περιοριστικά μέτρα μπορεί να αυξηθούν και από περιοχή σε περιοχή να υιοθετούνται διαφορετικά μέτρα), έχουμε την άποψη ότι θα πρέπει οι ειδικοί να εξηγούν πλέον πολύ πιο αναλυτικά για τα μέτρα που εφαρμόζονται σε κάθε περιοχή, ώστε οι πολίτες να αντιλαμβάνονται όλη την αλήθεια και όχι μόνο «λίγη» ή τη «μισή». Διαφορετικά, η υποψία ότι οι περιοχές της χώρας δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, διαρκώς θα μεγαλώνει και τελικά θα σκοτώνει τα περιοριστικά μέτρα.