Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Connect with us

Αθλητισμός

Γρηγόρης Κοντοδήμος: «Εμπειρία ζωής το Τόκιο»

Δημοσιεύθηκε

στις

«Τα αγαθά κόποις κτώνται», αναφέρει το αρχαίο ρητό το οποίο ταιριάζει απόλυτα στον 37χρονο (γεννημένος στις 6 Σεπτεμβρίου 1984) Γρηγόρη Κοντοδήμο (φυσικοθεραπευτής της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ με Αμαξίδιο, έφορος στον ΟΣΕΚΑ και αναπληρωτής πρόεδρος του ΠΕΑΚ).

Συνέντευξη στον ΤΑΣΟ Α. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ

Ο οποίος είχε την τύχη, την τιμή και συνάμα την ευλογία να ταξιδέψει στο Τόκιο και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, συνοδεύοντας την Ελληνική αποστολή, που απαρτιζόταν από 44 αθλητές και αθλήτριες οι οποίοι και έλαβαν μέρος σε 11 αθλήματα, από τις 21 Αυγούστου έως τις 5 Σεπτεμβρίου, κατακτώντας ένα χρυσό, τρία ασημένια και επτά χάλκινα (51η θέση στον πίνακα μεταλλίων), αφήνοντας υποσχέσεις για τους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι που θα γίνουν στην πόλη του φωτός το 2024.

Ο Γρηγόρης Κοντοδήμος δεν του αρέσει να μιλάει πολύ για τα δικά του… θέλω και για το τι προτίθεται να πράξει κι όταν ήρθε η πρόταση, την «ζύγισε» και ύστερα από ώριμη σκέψη είπε το μεγάλο «ναι» και έγινε μέλος της αποστολής.

Έκανε το όνειρο πραγματικότητα

Ήθελε να ταξιδέψει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες και τελικά το όνειρο, που είχε έγινε πραγματικότητα. Τώρα πλέον με… ηρεμία κοιτάζει τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις και περιμένει το Παρίσι και τους επόμενους. Ο Γρηγόρης Κοντοδήμος μίλησε στην εφημερίδα Γνώμη, θυμήθηκε στιγμές από την παρουσία του στο Τόκιο και ευελπιστεί να κάνει εκ νέου το μακρινό ταξίδι και να δει όσα δεν κατάφερε, όταν βρίσκονταν με την αποστολή.

-Γρηγόρη όταν μπαίνατε στο αεροπλάνο με προορισμό το Τόκιο πίστευες ότι θα ζήσεις αυτό το όνειρο, που συνοδεύτηκε από την κατάκτηση των πολλών μεταλλίων;

«Από τη πρώτη στιγμή φάνηκε ότι οι αθλητές μας είχαν αισιοδοξία, ότι θα επιτύχουν τον στόχο τους. Κι αυτό φαίνονταν όχι μόνο στις μεταξύ τους συζητήσεις, που έκαναν, αλλά και στα μάτια τους. Είχαν δίψα, όρεξη και θέληση για πολλά μετάλλια. Έτσι μετέδωσαν και σε εμάς όλους την επιθυμία που είχαν για διακρίσεις. Δεν φοβηθήκαμε ούτε στιγμή, πιστεύαμε στο δικό τους όνειρο και σε μεγάλο βαθμό μας δικαίωσαν όλα τα παιδιά».

-Είχατε συζητήσει μεταξύ σας ότι έχουμε σκοπό να κατακτήσουμε τόσα μετάλλια ή όλο αυτό το εγχείρημα, που πέτυχε η Ελληνική αποστολή στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ήταν θέμα σκληρής δουλειάς;

«Στην προηγούμενη συμμετοχή μας, είχαμε κατακτήσει 13 μετάλλια, τώρα, καταφέραμε και πήραμε δύο λιγότερα. Αυτό δείχνει την πολύ καλή δουλειά, που γίνεται σε όλη την αποστολή. Σίγουρα η προετοιμασία παίζει τον δικό της ρόλο, ωστόσο χρειάζεται να έχεις μέσα σου το πνεύμα του νικητή και να πιστεύεις στον εαυτό σου. Και όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτή την μεγάλη διοργάνωση, έδειξαν ότι όταν θέλουν να επιτύχουν το μπορούν. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, καθώς έδειξαν πως διαθέτουν ψυχή. Φυσικά υπήρξαν και κάποιοι μικροί τραυματισμοί, ωστόσο όλη η ομάδα των ιατρών ήταν παρούσα και δεν σου κρύβω, πως είχαμε μαζί μας ένα κινητό νοσοκομείο».

-Η παρουσία ενός φυσικοθεραπευτή σε τέτοια αποστολή και σε άτομο με ιδιαιτερότητα είναι μόνο ιατρική ή και συμβουλευτική;

«Εκτός από την ιδιότητα του φυσικοθεραπευτή, έχω σπουδάσει και αθλητική ψυχολογία, οπότε ήμουν προετοιμασμένος. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να προετοιμάσω όσο καλύτερα γινόταν τους αθλητές και τις αθλήτριές μας, προκειμένου να ριχτούν στη μάχη των αγώνων. Γενικά πάντως το επίπεδο όλων των αθλητών, ήταν και εξακολουθεί να είναι υψηλό κι αυτό φάνηκε σε όλα τα αγωνίσματα που δώσαμε. Όλοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, προκειμένου να έρθει η μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας».

-Πόσο θα βοηθήσει στο θέμα της εργασίας σου, η παρουσία σου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες;

«Θεωρώ ότι είναι σταθμός στην καριέρα μου, η παρουσία μου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Υπάρχουν άπειρες αναπηρίες και μόνο αυτό σε κάνει να γίνεσαι Παραολυμπιονίκης. Είδα πράγματα στο Παραολυμπιακό χωριό, που δεν θα τα έβλεπα ποτέ, χαρακτηριστικό θα σου πω ένα περιστατικό. Βρισκόμασταν στο εστιατόριο και έβλεπες αθλητές άλλης χώρας να τρώνε με τα πόδια, αφού δεν είχαν χέρια».

-Τι αποκόμισες από την παρουσία σου. Τι κρατάς και τι πετάς από το Τόκιο;

«Θα κρατούσα όλες τις ιστορίες των ανθρώπων, που είτε είδα, είτε συνάντησα στον διάβα μου. Ωστόσο θα μου μείνει η αμέριστη βοήθεια, που προσέφερε ο Θανάσης Προδρόμου στον Μαλαισιανό αθλητή Λατίφ Ράλμι και η παρουσία των δυο «χρυσών» Παραολυμπιονικών του Νάσου Γκαβέλα και του Σωτήρη Γκαραγκάνη, που θα τις χαρακτήριζα ιστορίες ζωής, μιας και στην μεγάλη αυτή διοργάνωση, υπήρχαν 48 χιλιάδες εθελοντές, που βρίσκονταν εκεί, όταν τους χρειαζόμασταν. Παράλληλα θα κρατούσα όλα τα καλά και θα τα έχω συνέχεια μαζί μου. Από την άλλη, θα πετούσα την πανδημία, αφού όταν ξυπνούσα το πρωί, κάναμε το τεστ και κατάφερνα να δω μόνο από το παράθυρο, όλα όσα μπορούσα. Θα πάω πάλι, όταν μου δοθεί η ευκαιρία για να ζήσω όσα δεν έζησα…».

-Τέλος η επόμενη μέρα ποια είναι, για όλους όσοι συμμετείχαν στο Τόκιο. Τι θα ζητήσετε από την πολιτεία;

«Η βοήθεια, που μας παρείχε το κυβερνών κόμμα ήταν μεγάλη, το ότι παρέστη σε μια τέτοια διοργάνωση ο Υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, είναι πολύ σημαντικό. Άκουσε και είδε από κοντά, όλα όσα χρειάζονταν και πάντα είναι δίπλα μας. Η πολιτεία έχει προγραμματισμό για μεγαλύτερα πράγματα, και όποια απαίτηση υπάρχει από την πλευρά των αθλητών πρέπει να γίνει πράξη. Ο άνθρωπος με αναπηρία δεν πρέπει να αντιμετωπίζετε διαφορετικά, αλλά χρειάζεται στήριξη και θα πρέπει παντού να έχει πρόσβαση, αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Ο αθλητισμός των ΑμεΑ θα πρέπει να γίνει επαγγελματικός, έχει μεγάλη φωνή…».

*Από το σημερινό έντυπο της “Γ”

Περισσότερα


Ροή ειδήσεων

Advertisement