Επίθεση με βιτριόλι: «Θέλω να με κοιτάξει στα μάτια όπως τη στιγμή που μου έριξε το υγρό»

Για την απόφασή της να παραβρεθεί στο δικαστήριο, κατά την έναρξη της δίκης της 35χρονης, μίλησε η Ιωάννα Παλιοσπύρου, θύμα της φρικτής επίθεσης με βιτριόλι πέρυσι τον Μάιο στην Καλλιθέα.

«Είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος που δεν θα μπορούσα να μην παραστώ. Όσο και να με τρομάζει η σκέψη, θέλω να με κοιτάξει στα μάτια όπως τη στιγμή που μου έριξε το βιτριόλι και να εξηγήσει τι της έκανα» συγκλονίζει. «Ξέρω πως πιέζω τον εαυτό μου στα όρια του, αλλά θα προσπαθήσω να το διαχειριστώ. Θέλω να αντιμετωπίσω κατάματα όλο αυτόν τον πόνο και τις οδυνηρές αναμνήσεις ώστε να ξεδιαλύνουν τα ερωτηματικά που έχω και να μπορέσω κάποια στιγμή να προχωρήσω στη ζωή μου. Πιστεύω πως θα είναι μεγαλύτερο βάρος στην ψυχή μου αν δεν πάω» εξηγεί η Ιωάννα.

Μιλώντας στην εκπομπή Happy Day του Alpha για την καθημερινότητά της και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, περιγράφει: «Σε αυτή τη φάση της αποκατάστασης τα προβλήματα παραμένουν λειτουργικά, ούτε καν αισθητικά. Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι στα βλέφαρα, στο αυτί και στο λαιμό, καθώς έχω ένα πολύ μεγάλο ανελαστικό μόσχευμα που δεν μου επιτρέπει να κρατώ το κεφάλι όρθιο ή ψηλά ή να στρίβω δεξιά. Και βέβαια στη συνέχεια θα ακολουθήσουν και όσες αισθητικές επεμβάσεις χρειαστούν».

«Μπορώ να βγω υπό προϋποθέσεις, αλλά η μάσκα περιορίζει πολύ τις κινήσεις μου, πρέπει να αποφεύγω συνεχώς τον ήλιο και φυσικά η εικόνα μου τραβάει συνεχώς τα βλέμματα του κόσμου. Οπότε πρακτικά είναι πολύ δύσκολο να βγαίνω έξω και άρα προτιμώ την ασφάλεια του σπιτιού μου. Κυκλοφορώ αναγκαστικά για τα απολύτως απαραίτητα όπως τις επισκέψεις μου στους γιατρούς και πάντα με συνοδεία, για παν ενδεχόμενο» λέει η Ιωάννα Παλιοσπύρου σε ερώτηση για το αν μπορεί να βγει έξω από το σπίτι της.

Τέλος αναφορικά με το τι προσδοκά από το μέλλον και τι είναι αυτό που την κρατά δυνατή, λέει: «Η πίστη νομίζω δίνει στον καθένα μας ελπίδα και δύναμη, ειδικά όταν κάποια πράγματα ξεφεύγουν των δυνατοτήτων μας. Είμαι ευγνώμων που έχω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Τις δύσκολες ώρες του μεγάλου πόνου πάντα ζητάω δύναμη από το Θεό για να αντέχω. Η δύναμή μου είναι η οικογένειά μου και ο κόσμος. Δεν θα ήμουν ζωντανή αυτή τη στιγμή αν δεν είχα δεχτεί τη βοήθειά τους και τη συμπαράστασή τους. Η επιθυμία μου είναι η δική μου επίθεση να είναι η τελευταία. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα πρέπει να αλλάξουν ριζικά κάποια πράγματα και πως η δικαιοσύνη και οι θεσμοί να λάβουν πλέον τα κατάλληλα μέτρα γι’ αυτό».