Γράφει ο Νίκος Σουγλέρης
Η Πάτρα, η αγαπημένη μας πόλη! Παντού και πάντα θέμα συζήτησης μεταξύ των κατοίκων της και όσων γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ κι ας είναι μακριά της! Οι συζητήσεις αφορούν στην οικονομική της κατάσταση, την ανεργία που την μαστίζει αλλά κυρίως στα προβλήματα της ζωής εδώ.
Και αυτά δεν είναι άλλα από τις σχεδόν καθημερινές πορείες, τις διαδηλώσεις κυρίως από μεμονωμένες ομάδες αντιεξουσιαστών και τα μεγάλα ποσοστά ανεμβολίαστων. Επίσης, αφορούν στο κυκλοφοριακό χάος που, ιδιαίτερα σε ημέρες βροχής, έχει γίνει εφιάλτης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Η πόλη ασφυκτιά κάτω από το βάρος αυτό με τους αρμόδιους της Δημοτικής Αρχής να προσανατολίζονται, σύμφωνα με πληροφορίες της “Γ”, να καθιερώσουν δακτύλιο με μόνα – ζυγά στο κέντρο. Η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας υπήρξε μέγα λάθος και είναι από τα θέματα που πρέπει να επανεξετάσει ο Δήμος γιατί η πόλη τις ώρες αιχμής γίνεται ένα απέραντο πάρκινγκ διπλοπαρκαρισμένων. Τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση έφερε τα πάνω κάτω με πολλές επιχειρήσεις να έχουν βάλει “λουκέτο” και κάποιες άλλες να είναι στο κόκκινο! Αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα σε κεντρικούς δρόμους: στην οδό Γούναρη από τα Υψηλά Αλώνια έως την Ομόνοια, την Κορίνθου, την Κανακάρη, την Όθωνος Αμαλίας ακόμα και στην Ερμού και την Αγίου Ανδρέου. Διακρίνει κάποιος το απόλυτο χάος! Εκτός από τους πεζόδρομους και τα πολύ κεντρικά σημεία, όλοι οι άλλοι δρόμοι παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης. Τα πεζοδρόμια κατεστραμμένα, οι τοίχοι των κτηρίων γεμάτοι μουντζούρες και γκράφιτι της συμφοράς, σκουπίδια παντού. Και όμως, υπάρχουν τόσοι πολλοί χώροι αναξιοποίητοι που θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν μίνι πάρκα και πλατείες, μικρές οάσεις πρασίνου για τους κατοίκους που ασφυκτιούν από το τσιμέντο! Μία ευκαιρία για ανάσες οξυγόνου καθώς η Πάτρα είναι η πόλη με το μικρότερο ποσοστό σε αστικό πράσινο στην Ελλάδα. Θα μπορούσαν επίσης οι χώροι αυτοί να γίνουν πάρκινγκ, με πολλά υπόγεια (όπως στην πλατεία Κλαυθμώνος και στην πλατεία Κοτζιά στην Αθήνα) είτε και πολυόροφα για να ανακουφιστεί και το κυκλοφοριακό. Καιρός λοιπόν είναι, μια και αφήσαμε πίσω μας την πρώτη εικοσαετία του 21ου αιώνα, η Πάτρα να αλλάξει επιτέλους πρόσωπο! Να αρχίσει ένας σχεδιασμός ανάλογα με τις νέες ανάγκες και απαιτήσεις των καιρών. Να ανασάνουν και οι κάτοικοί της που αισθάνονται πως αγνοούνται. Κατά την γνώμη μου (ως Πατρινός και Πατρινολάτρης) η Πάτρα πρέπει κάποτε να αποκτήσει το δικό της “profil”. Σαν Πανεπιστημιούπολη που είναι θα μπορούσε να γίνει η μήτρα νέων ιδεών και δράσεων. Καλά μυαλά υπάρχουν σε αφθονία. Θα μπορούσε να διαπρέψει στον τομέα της Τεχνολογίας. Η λόγω και της γειτνίασης με την Αρχαία Ολυμπία στον τομέα των Κλασικών Σπουδών. Με την δημιουργία ξενόγλωσσων τμημάτων που θα προσείλκυαν σπουδαστές από όλο τον κόσμο. Με αξιοποίηση του θαλάσσιου μετώπου και της μαρίνας για προσέλκυση τουριστών και κρουαζιερόπλοιων. Ένας άλλος τομέας που πρέπει να προσεχθεί είναι οι συνεχείς ρήξεις στο κοινωνικό σώμα. Ζητήματα ανέχειας, παραβατικότητας, ποικίλης ασυμβατότητας ανάμεσα σε πληθυσμιακές ομάδες και διαχρονικές δυσλειτουργίες της πόλης εντείνονται ή διατηρούνται όπως έχουν κληρονομηθεί από το εγγύς παρελθόν. Η κόπωση από την εμφανή ακινησία της τελευταίας δεκαετίας είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Καιρός να γίνει ένα δυναμικό ξεκίνημα, μία αλλαγή, η πόλη να “πάρει μπρος”, να αναπτύξει ταχύτητα. Έχει μείνει πολύ πίσω από άλλες πόλεις, μικρότερες πληθυσμιακά, όπως τα Τρίκαλα, η Καλαμάτα, τα Χανιά, ο Βόλος, η Καρδίτσα, τα Γιάννενα, η Αλεξανδρούπολη. Όταν πολλοί άλλοι κινούνται δυναμικά, η Πάτρα νομίζεις πως κινείται με τον αραμπά. Όταν οι άλλοι έχουν στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον εμείς θαρρείς και έχουμε μείνει στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα. Οι ευθύνες ανήκουν πρώτα και κύρια στους πολίτες της Πάτρας που οφείλουν να αγαπούν και να σέβονται την όμορφη πόλη που τους γέννησε ή τους φιλοξενεί. Και που πρέπει στις εκλογές να ψηφίζουν με γνώμονα το παρόν και το μέλλον της πόλης και όχι με αυστηρά κομματικά κριτήρια. Επίσης η Πολιτεία, η Περιφέρεια και η Δημοτική Αρχή πρέπει να τιμήσουν την εμπιστοσύνη που τους έδειξε ο κόσμος, να σκύψουν με αγάπη πάνω στα προβλήματα, να δώσουν λύσεις και, επιτέλους, να ανεβάσουν τον πήχη των επιδόσεών τους!
