ΑΠΟΨΗ: Ποιος φόβος και ποιο δίλημμα;

«Μπαίνω και θα βγω για να συνεχίσουμε» φέρεται να είχε πει ο Γιώργος Τράγκας στους συνεργάτες του, λίγο πριν διασωληνωθεί. Τελικά όμως, δεν κατάφερε να βγει… Γιατί όπως είπε ο εκπρόσωπος τύπου των «Ελεύθερων Ανθρώπων» (του κόμματος που δημιούργησε ο Γιώργος Τράγκας) «έδινε μια μάχη με τον εαυτό του για να μπορέσει να κερδίσει τους φόβους του και να εμβολιαστεί […] Δεν κέρδισε τους φόβους του όμως, ίσως και κάποιοι να μην βοήθησαν για να τους κερδίσει…».

Ευτυχώς, νικητής βγήκε από το νοσοκομείο και τη ΜΕΘ ένας άλλος πολιτικός αρχηγός, ο Βασίλης Λεβέντης, που επίσης δεν είχε εμβολιαστεί φοβούμενος τυχόν παρενέργειες λόγω των υποκείμενων προβλημάτων υγείας.

Αναφερόμαστε σε περιπτώσεις ανθρώπων γνωστούς σε όλους, για να καταδείξουμε ότι ο ιός με τον οποίο όλοι πολεμάμε, δεν κάνει πολλές… διακρίσεις. Χτυπάει εξίσου ύπουλα, γνωστούς και άγνωστους, πλούσιους και φτωχούς. Και μέχρι τώρα ευθύνεται για τον θάνατο περίπου 20.000 Ελλήνων. Άραγε, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της απώλειας ή μας έγινε… συνήθεια και ένα «στατιστικό νούμερο»; Μιλάμε για 20.000 τραγωδίες! Οικογένειες που έχασαν ένα ή και περισσότερα μέλη από την «κατάρα του αιώνα»! Μιλάμε για την απώλεια μίας… πόλης, αντίστοιχης της Άρτας ή του Αιγίου, μέσα σε δύο περίπου χρόνια!

Τι άλλο χρειάζεται λοιπόν για να καταλάβουμε όλοι ότι μπροστά στο δίλημμα «ζωή ή θάνατος», δεν πρέπει να υπάρχει κανένας άλλος φόβος και κανένα άλλο δίλημμα;

Τι άλλο χρειάζεται για να σπεύσουν όλοι στα εμβολιαστικά κέντρα και να θωρακίσουν εαυτούς και αλλήλους έναντι ενός ιού με τον οποίο κανένας δεν πρέπει να παίξει «ρώσικη ρουλέτα»;

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του Γιώργου Τράγκα. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια κάθε ανθρώπου που χάνεται τόσο άδικα και πρόωρα. Δεν πρέπει να χάσουμε άλλους… Δεν πρέπει!