Του Νίκου Γ. Σουγλέρη
Τα τελευταία χρόνια τις εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων τις περνάω οικογενειακά με τα αγαπημένα μου αδέλφια στην Πάτρα. Πολλές είναι οι αναμνήσεις που έρχονται στο νου αυτές τις ημέρες.
Κάθε χρόνο, μέχρι τον θάνατο της αείμνηστης μητέρα μας Ευτυχίας, στο πατρικό μας σπίτι δεν έλειπε κανείς από το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Άπαντες παρόντες! Από την γιαγιά και τον παππού μέχρι το μικρότερο εγγόνι, όλοι είχαν τη θέση τους στο τραπέζι που ήταν στρωμένο δίπλα στο τζάκι.
Η χριστουγεννιάτικη οικογενειακή σύναξη είναι ένα παλιό και όμορφο έθιμο που οι γονείς μου το τηρούσαν πιστά και απαρέγκλιτα!
Ήταν η ευκαιρία για ένα όμορφο αντάμωμα όλης της οικογένειας γύρω από το γιορτινό τραπέζι που ήταν γεμάτο λιχουδιές από τα χεράκια της οικοδέσποινας, τιμώντας πάντα την ημέρα και τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Πέρυσι λόγω πανδημίας το παραδοσιακό “τραπέζωμα” δεν έγινε.
Αυτή τη χρονιά όμως, με πρωτοβουλία της αδελφής μου, η γιορτή θα γίνει αλλά με τους υγειονομικούς κανόνες για τον Sars-Cov-2. Φέτος η γιορτινή αίσθηση στην Πάτρα είναι καλύτερη. Τα καταστήματα έχουν βάλει τα γιορτινά τους περιμένοντας τους πελάτες που θα αγοράσουν δώρα για τον εαυτό τους και τους αγαπημένους τους. Κατά γενική ομολογία ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της πόλης είναι ωραίος!
Ο καλόγουστος διάκοσμος των κεντρικών δρόμων έχει δώσει ένα ωραίο χρώμα, ιδιαίτερα τα βράδια που ανάβουν τα φωτάκια.
Η πλατεία Γεωργίου συγκεντρώνει βλέμματα χαράς και θαυμασμού από όλους και ιδιαίτερα από τους μικρούς φίλους που απολαμβάνουν το χριστουγεννιάτικο χωριό! Οι κεντρικές πλατείες Όλγας, Υψηλών Αλωνίων, Αγίου Γεωργίου, Ομονοίας έχουν στολιστεί ανάλογα.
Οι βιτρίνες των καταστημάτων, φωτισμένες όλο το 24ωρο, έχουν δώσει μια εικόνα χαράς και γιορτινής μαγείας για μικρούς και μεγάλους. Μέρες που είναι δεν θα έπρεπε να γκρινιάζουμε αλλά…
Όσο πιο γιορτινή είναι η ατμόσφαιρα τόσο πιο πολύ υπογραμμίζονται οι ατέλειες της πόλης. Δυστυχώς στην αγαπημένη μας Πάτρα υπάρχουν εκκρεμότητες δεκαετιών που φανερώνουν το πραγματικό έλλειμμα αγάπης πολλών γι’ αυτήν.
Ήρθε και η οικονομική κρίση και έχει αλλάξει προς το χειρότερο την εικόνα της. Με πρωτοβουλία της πολιτείας, της δημοτικής αρχής και κάποιων ιδιωτών θα μπορούσαν κάποια εγκαταλελειμμένα κτήρια να έχουν αλλάξει όψη και να έχουν αξιοποιηθεί.
Μεγάλο πρόβλημα τα κακάσχημα γκράφιτι- μουτζούρες που βρωμίζουν κάθε τοίχο που είναι καθαρός και δίχως αφίσες. Τα πεζοδρόμια αποτελούν κίνδυνο-θάνατο για τους κατοίκους και τους περιπατητές. Η άλλοτε όμορφη βόλτα στην γραφική Ηφαίστου, στις σκάλες Αγίου Γεωργίου και Πατρέως, στο προαύλιο του Παντοκράτορος, στην οδό Γούναρη από τα Ψηλά Αλώνια έως την Ομόνοια, ακόμα και στην Όθωνος-Αμαλίας φανερώνει μία άσχημη εικόνα ανέχειας και εγκατάλειψης της πόλης. Μία εικόνα που πληγώνει, που προσβάλει χρόνια τώρα όσους την αγαπούν.
Αυτές τις άγιες ημέρες η αγαπημένη μας Πάτρα υποδέχεται τους Πατρινούς “εσωτερικούς” μετανάστες που ζουν στην πρωτεύουσα και στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό και επιστρέφουν για να γιορτάσουν με τους δικούς τους τις ημέρες των εορτών.
Η όμορφη Πάτρα είναι βαθιά στην καρδιά μας και έχει τις ευχές όλων μας κάποτε να αλλάξει προς το καλύτερο και να ξαναγίνει η αρχόντισσα όπως την γνωρίσαμε τις δεκαετίες του ’60 και του’ 70! Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο! Η φυσική ομορφιά υπάρχει. Κάποιοι ιθύνοντες με μεράκι και όρεξη για δουλειά χρειάζονται απλά!
Χρόνια Πολλά! Καλά Χριστούγεννα.
