Ντέσμοντ Τούτου: Πέθανε στα 90 του ο νομπελίστας

Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος της Νότιας Αφρικής Ντέσμοντ Τούτου, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης και φανατικός πολέμιος του απαρτχάιντ πέθανε σε ηλικία 90 ετών.

Ο πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Σίριλ Ραμαφόσα εξέφρασε «εξ ονόματος όλων των Νοτιοαφρικανών, τη βαθιά του θλίψη για τον θάνατο, σήμερα Κυριακή», αυτή της κορυφαίας προσωπικότητας στην Ιστορία της Νότιας Αφρικής, σύμφωνα με ανακοίνωση.

«Ο θάνατος του αρχιεπισκόπου επί τιμή Ντέσμοντ Τούτου είναι ένα νέο κεφάλαιο πένθους στον αποχαιρετισμό του έθνους μας σε μια γενιά εξαιρετικών Νοτιοαφρικανών, που μας κληροδότησαν μια απελευθερωμένη Νότια Αφρική», δήλωσε ο πρόεδρος.

«Ένας άνδρας εξαιρετικής ευφυΐας, ακεραιότητας και ακατάβλητος απέναντι στις δυνάμεις του απαρτχάιντ, ήταν επίσης τρυφερός και ευάλωτος στη συμπόνια του για αυτούς που υπέστησαν καταπίεση, αδικία και βία υπό το απαρτχάιντ και για τους καταπιεσμένους ολόκληρου του κόσμου», πρόσθεσε ο Ραμαφόσα.

Η υγεία του Ντέσμοντ Τούτου είχε επιδεινωθεί εδώ και αρκετούς μήνες. Δεν έκανε πλέον δημόσιες ομιλίες, όμως πάντα χαιρετούσε τις κάμερες, που ήταν παρούσες σε κάθε μετακίνησή του, χαμογελώντας ή με πειρακτικό βλέμμα, όπως όταν εμβολιάστηκε κατά της Covid-19 σε νοσοκομείο, ή κατά τη διάρκεια του εορτασμού των γενεθλίων του τον Οκτώβριο.

Ο Ντεσμόντ Τουτού είναι ένας από τους πιο γνωστούς υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Νοτίου Αφρικής, κερδίζοντας το 1984 το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του στην επίλυση και τερματισμό του απαρτχάιντ.

Γεννημένος το 1931 στο Κλέρκσντορπ, Τρανσβαάλ, Νότια Αφρική, έγινε ο πρώτος μαύρος Αγγλικανικός Αρχιεπίσκοπος τόσο του Κέιπ Τάουν όσο και του Γιοχάνεσμπουργκ. Γνωστός ως η φωνή των άφωνων Μαύρων της Νότιας Αφρικής ήταν ένας ειλικρινής κριτικός του απαρτχάιντ. Ο Τουτού υποστήριξε επίσης το οικονομικό μποϋκοτάζ της Νότιας Αφρικής, ενώ παράλληλα ενθάρρυνε συνεχώς τη συμφιλίωση μεταξύ των διαφόρων φατριών που σχετίζονταν με το απαρτχάιντ.

Όταν ο Νέλσον Μαντέλα εξελέγη ο πρώτος Μαύρος πρόεδρος του έθνους – διόρισε τον Τουτού πρόεδρο της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης.

Στο έργο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο Τουτού διατύπωσε το στόχο του ως «μια δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία χωρίς φυλετικές διακρίσεις», και διατύπωσε αιτήματα για την ολοκλήρωσή του, συμπεριλαμβανομένων της ισότητας των πολιτικών δικαιωμάτων για όλους, ενός κοινού συστήματος εκπαίδευσης και της παύσης της αναγκαστικής απέλασης.

Εκτός από το βραβείο Νόμπελ, ο Τουτού έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Pacem in Terris, το βραβείο Διακεκριμένης Ανθρωπιστικής Υπηρεσίας του Επισκόπου Τζον T. Γουόκερ, το Βραβείο Ηγεσίας Λίνκολν και το Βραβείο Γκάντι για την Ειρήνη.

Οι κυριότερες ημερομηνίες της ζωής του

1931: Γεννιέται στην Κλάρκσντορπ, περίπου 170 χιλιόμετρα δυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ.

1943: Η οικογένεια Τούτου, που μέχρι τότε ανήκε στους μεθοδιστές, εντάσσεται στην αγγλικανική εκκλησία.

1947: Παθαίνει φυματίωση ενώ φοιτά σε δευτεροβάθμιο σχολείο κοντά στη Σοφίαταουν, στο Γιοχάνεσμπουργκ. Αποκτά φιλική σχέση με ιερέα και γίνεται βοηθός του στην εκκλησία μετά την ανάρρωσή του.

1948: Το Εθνικό Κόμμα –η παράταξη της λευκής μειοψηφίας– επιβάλλει το απαρτχάιντ, το καθεστώς των φυλετικών διακρίσεων, ενόψει των εκλογών του 1948. Κερδίζει την αναμέτρηση χάρη στην υποστήριξη των ψηφοφόρων της λευκής μειονότητας που επιθυμούν διακαώς να διατηρήσουν την κυριαρχία τους επί της πλειοψηφίας των μαύρων.

1955: Παντρεύεται τη Λέα. Αρχίζει να διδάσκει σε γυμνάσιο του Γιοχάνεσμπουργκ, όπου γυμνασιάρχης είναι ο πατέρας του.

1958: Εγκαταλείπει το σχολείο, αρνούμενος να γίνει μέρος ενός συστήματος διδασκαλίας που προωθεί την ανισότητα σε βάρος των μαύρων μαθητών. Γίνεται ιερέας.

1962: Μεταναστεύει στη Βρετανία για να σπουδάσει θεολογία στο King’s College του Λονδίνου.

1966: Επιστρέφει στη Νότια Αφρική. Αρχίζει να διδάσκει θεολογία σε ιεροσπουδαστήριο στο Ίστερν Κέιπ. Αρχίζει να κάνει γνωστές τις απόψεις του, την εναντίωσή του στο απαρτχάιντ.

1975: Γίνεται ο πρώτος μαύρος αγγλικανός αρχιμανδρίτης του Γιοχάνεσμπουργκ.

1980: Με την ιδιότητα του γενικού γραμματέα του Συμβουλίου των Εκκλησιών της Νότιας Αφρικής, ο Ντέσμοντ Τούτου είναι επικεφαλής του κλιμακίου των ιεραρχών που επισκέπτεται τον πρωθυπουργό Πίτερ Βέλεμ Μπόθα για να τον καλέσει να βάλει τέλος στο απαρτχάιντ. Αν και η συνάντηση δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρισμα, θα σηματοδοτήσει μια ιστορική στιγμή: την καταγγελία του καθεστώτος του φυλετικού διαχωρισμού από έναν ηγέτη των μαύρων μπροστά στον επικεφαλής της κυβέρνησης των λευκών. Έξαλλη, η κυβέρνηση προχωρά στην κατάσχεση του διαβατηρίου του Τούτου.

1984: Βραβεύεται με το Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του να τερματιστεί το σύστημα κυριαρχίας της λευκής μειονότητας επί της μαύρης πλειοψηφίας.

1985: Γίνεται ο πρώτος μαύρος αρχιεπίσκοπος Γιοχάνεσμπουργκ. Τάσσεται δημόσια υπέρ του μποϊκοτάζ της Νότιας Αφρικής και της εκστρατείας πολιτικής ανυπακοής προκειμένου να πέσει το απαρτχάιντ.

1986: Γίνεται ο πρώτος μαύρος που διορίζεται αρχιεπίσκοπος Κέιπ Τάουν και επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας Νότιας Αφρικής. Μαζί με άλλους πνευματικούς ηγέτες, μεσολαβεί για την επίλυση διαφορών μεταξύ μαύρων διαδηλωτών και των κυβερνητικών δυνάμεων ασφαλείας.

1990: Ο πρόεδρος Φρέντρικ Βίλεμ ντε Κλερκ νομιμοποιεί το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC). Ανακοινώνει το σχέδιό του να αποφυλακίσει τον Νέλσον Μαντέλα.

1991: Νόμοι του απαρτχάιντ και ρατσιστικοί περιορισμοί ακυρώνονται. Ξεκινούν συνομιλίες ανάμεσα στο κράτος και 16 οργανώσεις που δίνουν αγώνα εναντίον του καθεστώτος των φυλετικών διακρίσεων.

1994: Αφού ο Μαντέλα καταγάγει σαρωτική νίκη στο τιμόνι του ANC στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές στη χώρα, ο Τούτου εισηγείται τον όρο «έθνος του ουράνιου τόξου» με τον οποίο περιγράφει την ένωση των πολλών και διαφόρων φυλών της Νότιας Αφρικής μετά το απαρτχάιντ.

1994: Ο Νέλσον Μαντέλα ζητεί από τον Ντέσμοντ Τούτου να αναλάβει πρόεδρος της υπό σύσταση Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης. Στον ρόλο αυτό θα ακούσει, θα καταγράψει και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα δώσει αμνηστία σε δράστες κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επί των ημερών του απαρτχάιντ.

1996: Αποσύρεται από τα ιερατικά καθήκοντά του για να επικεντρωθεί αποκλειστικά στο έργο του στην επιτροπή. Συνεχίζει τον ακτιβισμό του, τασσόμενος υπέρ της ισότητας και υπέρ της συμφιλίωσης. Του απονέμεται ο τίτλος του επίτιμου αρχιεπισκόπου.

1997: Ενημερώνεται για τη διάγνωση πως έχει καρκίνο του προστάτη. Θα χρειαστεί έκτοτε νοσηλεία και θεραπεία αρκετές φορές.

2011: Ο Δαλάι Λάμα ανακοινώνει την ίδρυση της ετήσιας Ομιλίας για τη Διεθνή Ειρήνη Ντέσμοντ Τούτου. Αλλά το κάνει μέσω δορυφορικής βιντεοσύνδεσης, αφού η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής δεν του δίνει βίζα ώστε να είναι παρών ο πνευματικός ηγέτης των θιβετανών.

2013: Ο Τούτου ξεσπά εναντίον του ANC. Λέει πως δεν μπορεί πλέον να ψηφίζει το κόμμα αυτό, διότι δεν αντιμετώπισε όπως όφειλε την ανισότητα, τη βία, τη διαφθορά.

2013: Ο επίτιμος αρχιεπίσκοπος, για πολλούς η «ηθική πυξίδα» της Νότιας Αφρικής, εκφράζεται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων δηλώνοντας πως «ποτέ του δεν θα λάτρευε έναν ομοφοβικό θεό».

2021: Ο Τούτου, εμφανώς με εύθραυστη υγεία, οδηγείται με αναπηρικό αμαξίδιο –μολαταύτα, χαμογελαστός– στην παλιά του ενορία, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου στην Κέιπ Τάουν, ο οποίος αποτελούσε άλλοτε καταφύγιο για διωκόμενους αγωνιστές κατά του απαρτχάιντ, όπου τελείται ειδική λειτουργία για τα 90ά του γενέθλια.

26η Δεκεμβρίου 2021: Αφήνει την τελευταία του πνοή στο Κέιπ Τάουν, στα 90 του χρόνια.