ΑΠΟΨΗ: Η πρώτη εργάσιμη μέρα του 2022

Έχοντας μόλις «πατήσει» μέσα στη νέα χρονιά – δηλαδή την πρώτη εργάσιμη μέρα της – το σύνολο σχεδόν της επικαιρότητας γύρισε γύρω από το… γνωστό θέμα. Την πανδημία.

Έτσι, μπήκαμε σε μία νέα χρονιά, λέγοντας εν πολλοίς αυτά που λέγαμε και πέρυσι τέτοια εποχή και εκφράζοντας τις ίδιες ευχές και ελπίδες.

Η ζωή μας κύκλους κάνει… Ειδικά στην εποχή του κορωνοϊού.

Και θα συνεχίσει να κάνει τους ίδιους ή περίπου τους ίδιους κύκλους, αν δεν καταλάβουμε πολύ καλά δύο αλήθειες: Η πρώτη είναι ότι εμείς και λαοί σαν εμάς, πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τα «δώρα» της επιστήμης, αφού τα έχουμε. Και η δεύτερη, πως αυτά τα «δώρα» πρέπει να φτάσουν παντού στον πλανήτη, καθώς το πιο πιθανό είναι πως αυτή τη στιγμή που η «Όμικρον» απλώνεται σαν φωτιά, μια άλλη μετάλλαξη που θα ονομαστεί «πι» ή «σίγμα» εκκολάπτεται σε κάποιο μέρος του κόσμου όπου οι άνθρωποι δεν έχουν εμβόλια και υψηλή προστασία από άλλα φάρμακα.

Για να τελειώσει το… κυνηγητό του ανθρώπου με τον ιό πρέπει όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να εμβλιαστούν. Και όσοι έχουν τη δυνατότητα, αλλά δεν το κάνουν, να βρεθεί κάποιος τρόπος να ξεφύγουν από τον «ιό» της άρνησης και της συνωμοσιολογίας.

Οι εκτιμήσεις των ειδικών για την «Όμικρον» είναι θετικές. Σχετικά ελαφρά συμπτώματα και μία πολύ γρήγορη κορύφωση που θα έχει εξίσου γρήγορη επιπέδωση. Και αν έτσι συμβεί, τότε η άνοιξη θα μας βρει πολύ καλύτερα. Βέβαια, το θέμα είναι να μας βρει όλους καλύτερα και να μην έχουμε στο μεσοδιάστημα πολλές απώλειες. Γι’ αυτό και αν κάποιοι λένε «έλα μωρέ, ένα… μπούκωμα είναι», ας το σκεφθούν καλύτερα. Κανένας δεν μπορεί να είναι απόλυτα βέβαιος για το «εργαστήριο» που θα βρει ο ιός στον οργανισμό του.