Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Connect with us

Άρθρα-Συνεργασίες

ΕΥΡΩ-παϊκά γενέθλια!- Του Νίκου Γ. Σουγλέρη

Δημοσιεύθηκε

στις

 

 

Πριν είκοσι χρόνια ακριβώς, την 1η Ιανουαρίου του 2001, περίπου 300 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες κράτησαν στα χέρια τους ένα νεογέννητο νόμισμα: Το Ευρώ. Ένα νόμισμα που αντικατέστησε στην χώρα μας την συμπαθή μας δραχμούλα (σε αναλογία 1 προς 354 δρχ.). Μία δραχμή που ήταν κομμάτι της ΚΑΡΔΙΑΣ μας και της ζωής μας αφού γενιές και γενιές γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και πρόκοψαν με αυτή. Για πρώτη λοιπόν φορά στην ιστορία μας οι Ελληνες αποκτήσαμε σκληρό νόμισμα.

 

Δεν χρειαζόταν πλέον να τρέχουμε στις Τράπεζες να προμηθευτούμε συνάλλαγμα για τα ταξίδια μας στο εξωτερικό. Τώρα πιά όλοι οι κάτοικοι Ελλάδος πηγαίνουν στα ΑΤΜ και κάνουν αναλήψεις ευρώ όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι φίλοι μας. Ήταν η Οικονομία της χώρας και οι Έλληνες πολίτες έτοιμοι το 2001 για την μετάβαση σε “σκληρό” νόμισμα; Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μάλλον όχι. Όπως και να έχει, η μετάβαση αυτή από 12 Εθνικά νομίσματα στο ευρώ υπήρξε ιστορικά ένα μοναδικό εγχείρημα στο είδος του. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έδωσε τότε σε πρώτη φάση 15 δις σε χαρτονομίσματα και κόπηκαν, για τις ανάγκες των πολιτών και της αγοράς, περίπου 12 δις σε κέρματα πριν από την πρώτη Γενάρη του 2002. Ομολογουμένως οι δύο πρώτες δεκαετίες του ευρώ ήταν πλούσιες σε εμπειρίες για όλους μας Οι καταναλωτικές συνήθειες του Έλληνα άλλαξαν. Τώρα μπορούσε να αγοράσει όλα τα εισαγόμενα στην ίδια τιμή με την χώρα παραγωγής τους (για όσα παράγονται στην ΕΕ βεβαίως). Το χρήμα έρεε άφθονο από τις Τράπεζες με στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, ακόμα και διακοποδάνεια είδαμε. Το ότι όλα αυτά βέβαια τα απολαμβάναμε με δανεικά που κάποια στιγμή θα έπρεπε να επιστραφούν δεν φαινόταν να απασχολεί κανέναν. Οι πολίτες κατανάλωναν και οι κυβερνήσεις είχαν τους πολίτες ευτυχισμένους. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Κι έπειτα ήρθε η κρίση δανεισμού το 2008. Και η χρεοκοπία. Αλλά ας αφήσουμε και αυτές τις λεπτομέρειες και ας αρκεστούμε στα επετειακά Προς το παρόν το Ευρώ μπορεί να γιορτάζει την πρώτη εικοσαετία της ζωής του με το γεγονός πως είναι το δεύτερο σε ευρύτητα παγκόσμιων συναλλαγών νόμισμα μετά το δολάριο. Και μπορεί να υπερηφανεύεται πως ξεπέρασε την κρίση χρέους πολλών μελών του το 2010 -ας είναι καλά ο Ζαν Κλοντ Τρισέ πρώτα και μετά ο super Μάριο Ντράγκι με τις μαζικές αγορές ομολόγων των καταχρεωμένων κρατών- μελών που έσωσαν την κατάσταση. Όμως η ανισότητα Βορρά- Νότου υπάρχει, η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ είναι για δυνατούς παίκτες (η Κριστίν Λαγκάρντ τα πάει καλά) αλλά διάθεση από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη να δεχθούν διεύρυνση της ζώνης του Ευρώ δεν υπάρχει Ας ελπίσουμε πως με την αλλαγή ηγεσίας στο Βερολίνο και λόγω των δεινών που έχει επιφέρει η Πανδημία στους ασθενέστερους, θα επιδειχθεί κάποια χαλάρωση στους δημοσιονομικούς κανόνες στα οικονομικά των χωρών του Νότου και πως θα σταματήσουν οι συζητήσεις για Ευρώ δύο ταχυτήτων. Άλλωστε το Ευρώ θεσπίστηκε για την ευημερία των πολιτών της Ε.Ε. και όχι για τα κέρδη των Τραπεζών και της Γερμανίας.


Ροή ειδήσεων

Advertisement