Συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων από την Οδησσό και τον Σαρτάνα- Αγωνία για όσους μένουν στην Πάτρα και έχουν συγγενείς εκεί

Ετοιμάζουν τα υπόγεια των σπιτιών τους και προσεύχονται στο Θεό να τους σώσει! Ομογενείς που ζουν στις εμπόλεμες περιοχές στην Ουκρανία περιγράφουν με συγκλονιστικό τρόπο τις εφιαλτικές στιγμές από τους βομβαρδισμούς μία ανάσα από τα χωριά τους! Η «Γ» μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στην Ουκρανία επικοινώνησε με εκπροσώπους της ομογένειας, οι οποίοι μόλις πριν από μερικές ημέρες και διαβλέποντας τι θα ακολουθούσε απηύθυναν έκκληση μέσω συλλόγων της Ελλάδας, αλλά και της περιοχής, όπως ο Ελληνοουκρανικός Σύλλογος Φιλίας «Ο Φάρος» να φιλοξενήσουν μικρά παιδιά και μητέρες. Δυστυχώς όμως δεν πρόλαβαν… Δεν κατάφεραν να φύγουν ούτε εκείνοι που έχουν συγγενείς στη χώρα μας, στους οποίους εδώ και καιρό είχαν μεταφέρει την έντονη ανησυχία και αγωνία τους για τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Πλέον η κατάσταση είναι εκρηκτική και χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι, φοβισμένοι και πολλοί… ξεσπιτωμένοι!..

Ναταλία Παπακίτα: «Κάντε προσευχή για εμάς…»

«Πηγαίνετε σας παρακαλώ σε μία εκκλησία και κάντε την προσευχή σας για εμάς. Να μας σώσει ο Θεός. Να σώσει τα παιδιά μας». Αυτή ήταν οι πρώτες κουβέντες στην επικοινωνία της «Γ» με την Ναταλία Παπακίτα, πρόεδρο συλλόγου στην περιοχή Σαρτανά, η οποία μάλιστα, πριν από μερικά χρόνια είχε επισκεφθεί την Πάτρα ως επικεφαλής πολυπληθούς αντιπροσωπείας. «Δεν έχουμε κοιμηθεί όλες αυτές τις ημέρες. Προχθές τη νύχτα ακούγαμε τους βομβαρδισμένους και βλέπαμε τις λάμψεις από τα σπίτια μας. Τόσο κοντά… Ετοιμάζουμε τα υπόγεια. Πάμε τρόφιμα, νερό, σπίρτα και κεριά. Προσπαθούμε να είμαστε δυνατοί για τα παιδιά μας. Ο Θεός είναι μαζί μας! Τα πάντα εδώ είναι κλειστά. Ο κόσμος κλαίει στους δρόμους και τα μόνα που λειτουργούν είναι τα καταστήματα τροφίμων, στα οποία υπάρχουν ουρές. Οι δύσκολες που περνάμε είναι πολύ δύσκολες και ο πόνος μας γίνεται ακόμη πιο μεγάλος γνωρίζοντας πόσοι είναι εγκλωβισμένοι, κυρίως μικρά παιδιά που δεν καταφέραμε να στείλουμε στην Ελλάδα», δήλωσε.

Oλένα Φέντκο: «Η σκέψη μας είναι στους ανθρώπους μας»

Η γνωστή πιανίστας, Ολένα Φέντκο μπορεί να ζει στην Πάτρα και να διαπρέπει σε όλη την Ελλάδα, ωστόσο, κατάγεται από την Οδησσό, εκεί που βρίσκεται η κόρη της, η μητέρα της, αλλά και πολλοί συγγενείς και φίλοι της. Συγκλονισμένη από τις εξελίξεις στην Ουκρανία, χθες, φορώντας την πένθιμη παραδοσιακή στολή της χώρας της για την οποία δηλώνει υπερήφανη, μίλησε στη «Γ». «Επικοινωνώ συνεχώς με τους δικούς μου ανθρώπους αν και είναι δύσκολη η επικοινωνία, γιατί δεν υπάρχει πάντα διαθέσιμο σήμα. Βομβαρδίζουν συνεχώς. Όλοι περνούν δύσκολες στιγμές, ενώ στη χώρα έγινε επιστράτευση για γυναίκες και άνδρες ηλικίας από 18 έως 60 ετών. Στεναχωριέμαι πολύ για τους ανθρώπους που έχω εκεί, για τη χώρα μου που από το 2014 βιώνει απίστευτες πιέσεις από τη Ρωσία. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και η κατάσταση έχει ξεφύγει. Δεν μπορούν οι δικοί μου να έρθουν στην Ελλάδα, αφού έκλεισαν τα αεροδρόμια. Η σκέψη μου είναι συνεχώς εκεί, μαζί τους. Θλίβομαι και εξοργίζομαι για όλα αυτά που συμβαίνουν», τόνισε.

Οξάνα Σίτς: «Ζούμε δραματικές ώρες…»

«…Επικρατεί πανικός σε όλη τη χώρα. Ο κόσμος έτρεξε να προμηθευτεί φάρμακα, τρόφιμα από το σούπερ μάρκετ ακόμα και κεριά γιατί φοβόμαστε ότι θα μείνουμε χωρίς ρεύμα, για να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Σχηματίστηκαν ουρές και στις τράπεζες καθώς ο κόσμος έσπευσε να βγάλει χρήματα από τις τράπεζες και κυρίως ψάχνει τρόπο για να φύγει από τη χώρα. Οι ώρες είναι δραματικές, επικρατεί μεγάλη ανασφάλεια για το αύριο, δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Δεν περιμέναμε ότι η επίθεση θα ήταν γενικευμένη σε όλη την Ουκρανία. Η Πολωνία άνοιξε τα σύνορα για να μας βοηθήσει, περιμένουμε και άλλες χώρες να είναι δίπλα μας. Κανείς μας εδώ δεν μπορεί να καταλάβει αυτόν τον πόλεμο. Δεν ξέρουμε ποιος με ποιον παλεύει στο έδαφος της Ουκρανίας…», δήλωσε στην «Γ» η Οξάνα Σίτς καταθέτοντας την απόγνωση που έχει κυριεύσει τους πολίτες, αλλά και το ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη των περισσότερων κατοίκων της Ουκρανίας «γιατί γίνεται αυτός ο πόλεμος;».

Η Οξάνα Στις ζει στην Πάτρα εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο, οι γονείς και συγγενείς της στο Νικολάι της μεταφέρουν λεπτό προς λεπτό την κατάσταση στην πόλη και στη χώρα.

«Ελάτε να μας πάρετε, μην μας αφήσετε να πεθάνουμε…»

Δραματικές οι εκκλήσεις που δέχεται ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελληνοουκρανικής Φιλίας Μιχάλης Ροδόπουλος

Τα μάτια του βουρκώνουν και με τρεμάμενη φωνή και εμφανώς συγκλονισμένος από τις οδυνηρές εξελίξεις ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελληνοουκρανικής Φιλίας «Ο Φάρος», Μιχάλης Ροδόπουλος μεταφέρει στην «Γ» όλα όσα βιώνει ο ουκρανικός λαός που βρίσκεται αντιμέτωπος με τη φρίκη του πολέμου.

«…Όλη η Ουκρανία είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. Από τις 2:30 τα ξημερώματα είμαι σε συνεχή επικοινωνία με ανθρώπους που ζουν σε αρκετές πόλεις της Ουκρανίας με τους οποίους έχουμε μια στενή συνεργασία εδώ και χρόνια. Οι άνθρωποι είναι αναστατωμένοι. Όλη τη νύχτα ακούγονταν εκρήξεις στο Νικολάι, περιοχές ακόμα και δίπλα στα νοσοκομεία βομβαρδίστηκαν, πολλά χωριά έμειναν χωρίς νερό και χωρίς ρεύμα. Ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση. Από νωρίς το πρωί, όπως μου είπαν, έτρεχαν να βρουν καύσιμα, να σηκώσουν χρήματα από τις τράπεζες για να κατευθυνθούν πιο νότια και να απομακρυνθούν από το μέτωπο. Δεν μπορεί οικογένειες να μείνουν σε εμπόλεμες ζώνες. Η αγωνία είναι τεράστια για τα παιδιά και για όλο τον άμαχο πληθυσμό. Με όσους έχω μιλήσει, απευθύνουν μια δραματική έκκληση για να βρουν τον τρόπο να έρθουν στην Ελλάδα. Στην Ουκρανία οι 3.500 Έλληνες που ζουν εκεί θέλουν να βρουν τρόπο για να έρθουν στην χώρα μας, για να νοιώθουν ασφαλείς. Αυτή τη στιγμή το Ελληνικό στοιχείο της Ουκρανίας υποφέρει και πρέπει η χώρα μας να ρίξει το βάρος…» αναφέρει στην «Γ» περιγράφοντας όλα όσα βίωσε ο ίδιος από τις αλλεπάλληλες επικοινωνίες που είχε με τα «αδέλφια» μας που βιώνουν το σκληρό πρόσωπο του πολέμου.

«ΚΑΛΩ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ…»

Απευθύνει, μάλιστα, δημόσια έκκληση να μεταφερθούν στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατό 3.500 χιλιάδες ελληνόπουλα που βιώνουν την φρίκη του πολέμου.

Έχοντας και ο ίδιος αντικρύσει την εικόνα της εμπόλεμης ζώνης στην Ουκρανία το 2015, ανθρώπους με κομμένα άκρα , βομβαρδισμένα τοπία και καταστροφές, μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του, μας λέει: «Όταν έχεις φιλοξενήσει παιδιά και οικογένειες από την Ουκρανία που έχουν βιώσει τη φρίκη του πολέμου και σήμερα σε εκλιπαρούν για να σωθούν, δεν μπορείς να μην λυγίσεις…  Είναι αδέλφια μας και το έχουν αποδείξει με πράξεις. Όσες φορές έχουμε επισκεφθεί την Ουκρανία έχουν αποδείξει ότι είναι Φιλέλληνες. Γι’ αυτό καλώ την κυβέρνηση να ασχοληθεί επί τούτου με το θέμα, έστω και την ύστατη στιγμή για αυτόν τον λαό που δοκιμάζεται τόσον σκληρά…»

Υπενθυμίζουμε ότι από τις αρχές της εβδομάδας είχε λάβει επιστολή από Έλληνες που βρίσκονται εκεί ζητώντας του να φέρουν τις οικογένειές τους στην Ελλάδα, τις μητέρες και τα μικρά παιδιά. «Έγιναν κάποιες ενέργειες με το Υπουργείο Εξωτερικών και την Πρεσβεία και γίνονταν συσκέψεις προκειμένου να τους φέρουμε πίσω αλλά μας πρόλαβαν οι εξελίξεις, τα σύνορα και τα αεροδρόμια έκλεισαν, τα κατέλαβε  ο στρατός. Πριν μερικές ημέρες έφυγε από την Ελλάδα μια αποστολή του Δήμου Χαλανδρίου για να μπορέσουμε να φέρουμε 100 παιδιά πίσω, να τα πάμε στην κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως στον Πύργο και τώρα έχουν εγκλωβιστεί εκεί. Παράλληλα είμαι σε επαφή με ανθρώπους από διάφορες περιοχές της χώρας που θέλουν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο» καταλήγει.

ΤΩΝ ΜΑΡΙΑΣ ΟΡΦΑΝΟΥ

ΕΛΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ