Κρίστιαν Έρικσεν: Η επιστροφή του ύστερα από 259 ημέρες και η σύμπτωση που προκαλεί ανατριχίλα

Πριν από 259 ημέρες ο Ματίας Γιάνσεν μπήκε για τη Δανία εναντίον της Φινλανδίας στο Euro, αντικαθιστώντας τον Κρίστιαν Έρικσεν, ο οποίος είχε μεταφερθεί με φορείο μία ώρα και τρία τέταρτα νωρίτερα έχοντας υποστεί καρδιακή ανακοπή.

Αυτή η αντικατάσταση είχε περάσει απαρατήρητη, με την κατάρρευση του Έρισκεν να έχει σκεπάσει τα πάντα. Αυτό που κανείς δεν κατάλαβε τότε ήταν ότι ήταν μια αλλαγή που θα αντηχούσε τόσο μπροστά όσο και πίσω: ήταν ο Τζένσεν που αποχώρησε το Σάββατο, καθώς ο Έρικσεν επέστρεφε στο ποδόσφαιρο, μια σύμπτωση που προκαλεί… ανατριχίλα.

«Αν αφαιρέσεις το αποτέλεσμα, είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος» είπε ο Έρικσεν. «Το να περάσω ό,τι πέρασα, το να επιστρέψω είναι υπέροχο συναίσθημα. Ήταν πολύ ιδιαίτερο από την πρώτη μέρα. Η Μπρέντφορντ με φρόντισε καλά. Όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό και όλοι ήταν πραγματικά χρήσιμοι».

Ακριβώς όπως η ήττα της Δανίας από τη Φινλανδία τον περασμένο Ιούνιο φάνηκε σχεδόν αδιάφορη, έτσι και μια άλλη οπισθοδρόμηση για την Μπρέντφορντ πέρασε σε δεύτερη μοίρα από την επιστροφή του Έρικσεν.

Γι’ αυτόν, αυτή ήταν μια μέρα ανάμεικτης ανακούφισης και γιορτής, για όλα όσα μίλησε για την ανάγκη να μην είναι «αφελής» για την ήττα. «Όλοι είναι εδώ» είπε. «Η οικογένειά μου, οι γονείς μου, τα παιδιά μου, η πεθερά μου και κάποιοι γιατροί που με βοήθησαν πέρα δώθε. Αυτό που έχουν περάσει είναι ακόμα πιο σκληρό από αυτό που έχω περάσει εγώ».

 

Αυτό που αισθάνθηκε ως ιδιαίτερα τρομακτικό γι’ αυτό που συνέβη στην Κοπεγχάγη ήταν το πόσο συνηθισμένο φαινόταν όλο αυτό. Μια λαμπερή μέρα, ένα παρθένο γήπεδο, δύο ομάδες οπαδών αισιόδοξοι με τις πιθανότητες ενός νέου τουρνουά, αλλά εκεί, σε μια γωνιά, ένας χτυπημένος Έρικσεν που, με τα δικά του λόγια, «έφυγε από αυτόν τον κόσμο για πέντε λεπτά».

Αν υπήρχε η αίσθηση εκείνη την ημέρα ότι ο θάνατος παραμονεύει ακόμη και στις πιο φωτεινές, πιο θετικές ατμόσφαιρες, υπήρχε η αίσθηση το Σάββατο ότι η ελπίδα μπορεί επίσης να υπάρχει στο καθημερινό περιβάλλον μιας μάχης για τον υποβιβασμό που διεξάγεται υπό το χαμηλό ήλιο του Φεβρουαρίου.

Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι ένα φρικτό παιχνίδι κατά καιρούς, αλλά υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις στις οποίες είναι αναζωογονητικό, συναισθηματικό. Όλοι –οι οπαδοί της Μπρέντφορντ που προβληματίστηκαν από ακόμη ένα αρνητικό αποτέλεσμα, οι οπαδοί της Νιούκασλ που γλεντούσαν τη μεγαλύτερη αήττητη πορεία τους εδώ και 11 χρόνια– ξεσηκώθηκαν για να χαιρετίσουν την επιστροφή του Έρικσεν.

Αμέσως μετά την κατάρρευσή του, το μόνο που είχε σημασία ήταν αν ζούσε ή πέθανε. Οι λεπτομέρειες ήρθαν σε αποσπάσματα φημών. Ένας φωτογράφος τον είχε δει να σηκώνει το χέρι του καθώς τον έπαιρναν με φορείο. Ένας γιατρός είχε σηκώσει έναν αισιόδοξο αντίχειρα. Ένας εκπρόσωπος από το κοντινό νοσοκομείο είπε ότι ήταν σε κρίσιμη κατάσταση αλλά σταθερή. Τότε ο μάνατζερ του είπε σε δανικό ραδιοφωνικό σταθμό ότι ο Έρικσεν ήταν εκτός κινδύνου και μιλούσε με τη γυναίκα του και τον πατέρα του.

Παρόλα αυτά ο Έρικσεν ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά. Η Μπρέντφορντ τού έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία την οποία περίμενε καρτερικά τόσο καιρό, και αυτός δείχνει έτοιμος να την αρπάξει από τα μαλλιά. Η ποιότητά του αναμφισβήτητη. Το ταλέντο του ευδιάκριτο. Η επιστροφή του Δανού αποτελεί το πιο ευχάριστο γεγονός του Σαββατοκύριακου, του μήνα, και σίγουρα συγκαταλέγεται στις πιο δυνατές στιγμές που καταγράφηκαν τη φετινή σεζόν, με την ευχή όλων μας να τον δούμε και στο Παγκόσμιο Κυπέλλου του Κατάρ, με τη φανέλα της αγαπημένης του Δανίας.