Κι αν η Σαγκάη είναι μια καινούργια Γιουχάν;-Γράφει ο Δημήτρης Αβραμίδης

Κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να ζεις σε μια χώρα με 1,4 δισ. πληθυσμό. Κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να ζεις σε μια πόλη με 26 εκατ. κατοίκους.

Όμως αυτά που, μέσες-άκρες, μαθαίνουμε από τη Σαγκάη είναι από προβληματικά μέχρι ανατριχιαστικά.
Η πόλη από τις 5 Απριλίου μπήκε σε καθεστώς καραντίνας λόγω κορονοϊού. Η καραντίνα είναι α λα Κινέζικα. Οι κάτοικοι της πόλης έχουν διαταχθεί να μένουν μέσα στα σπίτια τους και η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας τηρείται αυστηρά και διά ροπάλου.

Όταν λέμε διά ροπάλου κυριολεκτούμε. Την δια στιγμή βλέπουμε σκηνές θανάτωσης ζώων στους δρόμους, προφανώςεπειδή έχει εκτιμηθεί κίνδυνος μετάδοσης του ιού από τα ζώα στους ανθρώπους.
Όμως το χειρότερο από όλα είναι η πλήρης σιωπή των Κινεζικών αρχών. Που δεν αισθάνονται την ανάγκη να ενημερώσουν τι συμβαίνει στη Σαγκάη και γιατί επιβλήθηκαν τόσο αυστηρά μέτρα. Και όχι δεν είναι εσωτερική τους υπόθεση. Από την Κίνα ξεκίνησε ο κορονοϊός και σύντομα ξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Συνεπώς η απαίτηση μιας πλήρους ενημέρωσης είναι παραπάνω και από αναγκαία.

Καθώς όμως δεν υπάρχει έγκυρη ενημέρωση οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν. Η χειρότερη από αυτές λέει ότι στη Σαγκάη έχει εμφανιστεί μια νέα και εξαιρετικά επικίνδυνη παραλλαγή του ιού και γι’ αυτό οι Κινεζικές αρχές επέβαλαν αυτή τη βάναυση καραντίνα. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό το σενάριο. Είναι, κυριολεκτικά, ανατριχιαστικό.

Υπάρχουν βεβαίως και άλλες πιο ήπιες εκδοχές. Μπορεί να είναι πολύ χαμηλό το ποσοστό του εμβολιασμού. Μπορεί επίσης να μην είναι και τόσο αποτελεσματικά τα κινέζικα εμβόλια. Σε αυτήν την περίπτωση ο ιός εισβάλει σε ασθενείς οργανισμούς χωρίς αντισώματα, βρίσκει έδαφος να αναπτυχθεί, να μεταλλαχθεί και να γίνει κάτι χειρότερο απ’ ότι η παραλλαγή Δέλτα που γνωρίζουμε.

Οι Κινεζικές αρχές αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σαν εσωτερικό τους ζήτημα και με βάση τη δική τους μακρά και αυταρχική παράδοση. Ωστόσο η πρόσφατη εμπειρία μας έχει δείξει ότι μια πανδημία είναι αδύνατο να περιοριστεί σε μια μόνο χώρα, σε μια μόνο πόλη. Είναι ζήτημα χρόνου να πάει παντού.

Από αυτήν την άποψη η σιωπή των Κινεζικών αρχών είναι εγκληματική. Τα μέτρα που παίρνουν στη Σαγκάη είναι πολύ πιο αυστηρά από εκείνα που είχαν πάρει στη Γιουχάν, άρα τι πρέπει να υποθέσουμε; Δεν ξέρω κι ούτε έχει νόημα να συνεχίσουμε με υποθέσεις.
Στο δυτικό κόσμο η πληροφόρηση είναι πλήρης. Εξ αιτίας αυτής της πλήρους ενημέρωσης μας προέκυψαν και τα κινήματα των αντιεμβολιαστών που δυσκόλεψαν σημαντικά την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Στην Κίνα η ενημέρωση είναι ελλειπής. Αντιεμβολιαστές δεν υπάρχουν κι αν υπάρχουν τους τρώει μαύρο σκοτάδι. Ωστόσο αυτή η απουσία ενημέρωσης και μαζί μια τεράστια εσωστρέφεια της Κινεζικής ηγεσίας και της κοινωνίας δυσκολεύουν εξίσου, αν όχι και περισσότερο, την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ας μείνουμε έως εδώ με μια μόνο επισήμανση. Ένα δεύτερο κύμα πανδημίας που θα μας γυρίσει πίσω θα είναι σκέτη καταστροφή. Ή μάλλον, θα είναι η πλήρης καταστροφή.