Τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας, επισκέφθηκε  χθες ο Διοικητής του ΚΕΤΧ, ταξίαρχος Ευάγγελος Τούντας, όπου συναντήθηκε με τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή, Υποστράτηγο Απόστολο Μαρτζάκλη, τον Βοηθό του, Ταξίαρχο Κωνσταντίνο Κακούση και τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αχαΐας, Ταξίαρχο Θεόδωρο Τσάτσαρη. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με αφορμή την πρόσφατη ανάληψη των καθηκόντων του Ανώτερου Διοικητή Φρουράς ΚΕΤΧ Πατρών, με επισημάνσεις από τις δυο πλευρές για τη συνεργασία των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία, όπως αναφέρεται, αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και κοινωνικής ευημερίας θα συνεχίσει να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική.

 

 

 

Οι εκλογές που έρχονται ανήμερα των Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, είναι σημαντικές. Όχι πως υπάρχουν και… αδιάφορες εκλογές, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου οι κρίσεις και οι αγωνίες, διαδέχονται η μία την άλλη. Αν το καλοσκεφθούμε, τα «χρόνια της αθωότητας» τελείωσαν το 2009. Η πρώτη δεκαετία του 2000, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και την μεγάλη ευδαιμονία, προ και μετά των Αγώνων, μοιάζει πια με μία… άλλη εποχή.  Έχουν περάσει 14 χρόνια. Όχι και τόσο λίγα, όμως όχι και τόσο πολλά. Φαίνεται όμως σαν να έχει περάσει ένας αιώνας. Από το 2010 και μετά, όλα άλλαξαν. Βίαια. Απότομα. Οδυνηρά.

Και φτάσαμε στο 2023, περνώντας διαρκώς από το «δόξα τω Θεώ» στο «βοήθα Παναγιά». Δημιουργώντας, μεταξύ άλλων, πολλούς μύθους που αποδείχτηκαν… απάτες (ή αυταπάτες). Θυμάστε το δίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο»; Θυμάστε την έξοδο από την Ευρώπη και τις «εφόδους στο νομισματοκοπείο»; Θυμάστε το δημοψήφισμα και την δραματική διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες; Και μετά, όμως: Θυμάστε την πολιορκία του Έβρου από χιλιάδες μετανάστες που «έσπρωχναν» οι Τούρκοι στην χώρα μας; Θυμάστε το «μένουμε σπίτι», τον φόβο του κορωνοϊού, το αντιεμβολιαστικό κίνημα και όλα τα υπόλοιπα;

Και τι ζούμε σήμερα; Έναν πόλεμο που συνεχίζεται μέσα στην Ευρώπη, μία ακρίβεια και έναν πληθωρισμό που τρώει τα εισοδήματα, αλλά και τον κίνδυνο μίας νέας τραπεζικής αποσταθεροποίησης.

Για την Ελλάδα όλων των τελευταίων ετών, οι εκλογές μοιάζουν να αποκτούν υπαρξιακή διάσταση. Είναι μία επιλογή που καθορίζει πολύ περισσότερα από τον ιδεολογικό προσανατολισμό – θεωρητικά τουλάχιστον – μίας κυβέρνησης.

Τι κράτος θέλουμε; Ποια είναι η θέση της Ελλάδας στον κόσμο; Πιστεύουμε σε ισχυρούς θεσμούς; Πιστεύουμε ότι η χώρα μας πρέπει να έχει ισχυρή άμυνα και ισχυρή εξωτερική πολιτική; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που θα απαντήσουμε με τη ψήφο μας. Δεν αποφασίζουμε απλά για μία κυβέρνηση, αλλά για τον τρόπο που ζούμε και θέλουμε να ζήσουμε. Πέρα από τις ρητορικές των κομμάτων λοιπόν, στις 21 Μαΐου, ο καθένας θα κληθεί να απαντήσει στην κάλπη για την ζωή του…

 

 

 

Το γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε χθες εκλογές στις 21 Μαΐου, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι ίδιοι λογικοί συνειρμοί που γίνονταν από πολλούς, γίνονταν και από τον πρωθυπουργό της χώρας.

Και αυτό γιατί, οι δύο ημερομηνίες που θεωρούνταν ως πιο πιθανές μετά την τραγωδία στα Τέμπη, δηλαδή η 21^η και η 28^η Μαΐου, αποτελούσαν στην πραγματικότητα, λογικές σκέψεις που έκαναν πολιτικά στελέχη και δημοσιογράφοι, λογαριάζοντας διάφορες παραμέτρους.

Από τη στιγμή που ο Απρίλιος «βγήκε» από τη μέση ως μήνας εκλογών και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε μιλήσει για εκλογές τον Μάιο, υπήρχαν τέσσερις διαθέσιμες Κυριακές: 7, 14, 21 και 28. Οι δύο πρώτες ημερομηνίες είχαν «προβλήματα». Το κυριότερο αφορούσε τον χρόνο κατά τον οποίο θα έπρεπε να κλείσει η Βουλή και ο οποίος δεν επαρκούσε για την κατάθεση των νομοσχεδίων που σχεδίαζε η κυβέρνηση να ψηφιστούν πριν τις εκλογές. Υπήρχε όμως και ένα ζήτημα με το ενδεχόμενο οι δεύτερες εκλογές να πέσουν πάνω ή πολύ κοντά στις πανελλαδικές εξετάσεις και αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να αποφευχθεί. Έτσι, οι λογικές πιθανότητες οδηγούσαν στις δύο δεύτερες ημερομηνίες. Τελικά, ο πρωθυπουργός επέλεξε την 21^η Μαΐου για έναν ακόμα λόγο που δεν ξέραμε ή δεν είχαμε υποψιαστεί. Στις 10 και 11 Ιουλίου θα γίνει η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και η Ελλάδα καλό θα ήταν να έχει τελειώσει με τις εκλογές (και τις δεύτερες), ώστε να εκπροσωπηθεί από μία «κανονική» και όχι μία «υπηρεσιακή» κυβέρνηση. Και επίσης, οι αρχές Ιουλίου (μάλλον στις 2) είναι ακόμα μία καλή περίοδος να γίνουν εκλογές, καθώς από τα μέσα Ιουλίου και μετά, η θερινή ραστώνη επισκιάζει τα πάντα.

Χωρίς να ξέρει κανείς τι θα… βγάλει η κάλπη της 21^ης Μαΐου λοιπόν, το πιθανότερο είναι πως μπήκαμε και επίσημα πλέον σε ένα μακρύ και σημαντικό τετράμηνο, στο οποίο η πολιτική ένταση θα «χτυπάει κόκκινο».