Κώστας Αγοράκης: Ο τελευταίος ρομαντικός

Ήρθε η ώρα να κρεμάσει… τα γάντια του ο έμπειρος γκολκίπερ Κώστας Αγοράκης μετά από 33 ολόκληρα χρόνια υπηρετώντας το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο από πολλά πόστα.

Ο έμπειρος πορτιέρο είναι αγαπητός στους κύκλους του ποδοσφαίρου και ουκ ολίγες φορές έχει δώσει την πολύτιμη βοήθειά του σε όποιον του την ζήτησε.
Ο Αγοράκης στα 47 του χρόνια αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του ανήμερα της ονομαστικής του εορτή και αποτελεί έναν από τους τελευταίους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Όμως το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ζωής για τον ίδιο και δεν θα εκπλαγούμε αν τον δούμε να προσφέρει τα «φώτα» του από κάποιο άλλο πόστο.
Ο έμπειρος κίπερ ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του χρόνια από την αγαπημένη του ομάδα, τον Απόλλωνα Εγλυκάδος που υπηρέτησε για αρκετά χρόνια. Επίσης φόρεσε τη φανέλα του Ατρόμητου Λάππα, του Αετού Πατρών, του Ζαβλανίου, του Διαγόρα Βραχνεΐκων, του Αχαιού Σαραβαλίου και της Αναγέννησης Πατρών.
Ο Αγοράκης αποτέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών Αχαΐας επιτελώντας σπουδαίο έργο με γιορτές, κοινωνικές πράξεις.
Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα του ήταν όταν 43 ετών κάνει ντεμπούτο στην Γ’ Εθνική γράφοντας παράλληλα ιστορία στη νίκη του Διαγόρα με 3-1 επί του Αστέρα, αγωνιζόμενος και στο σπουδαίο διπλό επί του Φοίβου Κρεμαστής.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Αγοράκη με τίτλο «The Last Dance…»
«Αυτό ήταν λοιπόν. Οριστικά ο τελευταίος ποδοσφαιρικός χορός στα γήπεδα και αυτή την φορά είναι μη αναστρέψιμο, γιατί η ψυχή θέλει αλλά το σώμα δεν μπορεί….
Ήταν γραφτό λοιπόν αυτό να γίνει την ημέρα της ονομαστικής μου εορτής, μαζί με τους μικρούς μου φίλους και συμπαίκτες στην Αναγέννηση Πατρών. Τι πιο ωραίο να κλείνεις την πολυετή καριέρα σου μαζί με αθλητές που τους βλέπεις σαν παιδιά σου. Μακάρι να είχαμε καταφέρει να κρατήσουμε και την ομάδα στην κατηγορία, αλλά ξέραμε από την αρχή ότι ήταν πολύ δύσκολο. Τουλάχιστον προσπαθήσαμε για το καλύτερο.
Μια χρονιά προσωπικά πολύ δύσκολη και για μένα, αφού με ταλαιπώρησαν αρκετά τα πόδια μου και δε με άφησαν να βοηθήσω περισσότερο τις δύο ομάδες που αγωνίστηκα.
33 χρόνια, πλούσιος και γεμάτος ποδοσφαιρικά, με χαρές και λύπες, αλλά πάνω από όλα με τιμιότητα, αγνότητα, ρομαντισμό και καθαρότητα. Ποτέ δεν χαρίστηκα σε κανέναν και ποτέ δεν ζήτησα χάρες.
Ευχαριστώ τον Σοφοκλή που μου έδωσε σήμερα την ευκαιρία να αγωνιστώ για μια τελευταία φορά.
Ευχαριστώ όσες ομάδες αγωνίστηκα μέσα από την καρδιά μου.
Δεν θα χαθούμε. Κάπου κοντά στα γήπεδα θα είμαστε πάλι….
Να είστε όλοι καλά».