ΑΠΟΨΗ: Ο κόσμος αλλάζει (και πάλι)

 

 

 

O κόσμος μας αλλάζει για άλλη μία φορά…

Μετά το τέλος του β’ παγκοσμίου πολέμου οικοδομήθηκε ο ψυχροπολεμικός κόσμος που «άντεξε» κάπου 40-45 χρόνια. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να οικοδομείται ο μεταψυχροπολεμικός κόσμος με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ίδιας της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτός ο κόσμος, που δεν έχει πλέον δύο αντίπαλα δέη, δεν κράτησε πολύ. Ήρθε η επίθεση στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης το 2002 για να καταλάβουμε ότι ένας άλλος αντίπαλος είχε βρεθεί για τον δυτικό κόσμο. Ήταν η ακραία μουσουλμανική τρομοκρατία. Μπιν Λάντεν και Αλ Κάϊντα, Ταλιμπάν, Ισλαμικό Χαλιφάτο… Κάπως έτσι, πέρασαν περίπου 20 χρόνια. Μέχρι που ήρθε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και ο κόσμος μας άλλαξε πάλι.

Η απειλή της «ρωσικής αρκούδας» για την Ουκρανία αλλά και τις άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης, επανατοποθετεί τα πιόνια στη σκακιέρα. Το γεγονός αυτό αποδείχθηκε και στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Η Ατλαντική Συμμαχία εγκαταλείπει πλέον το δόγμα της «ήπιας» και «επιφυλακτικής» στάσης έναντι της Ρωσίας και μετατρέπει σε «αστακούς» τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης, ανάγοντας τη Ρωσία σε «νο1 εχθρό».

Προφανώς, αυτή η μεγάλη αλλαγή μόλις ξεκίνησε και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει. Ενδεχομένως, μία αλλαγή στους «ενοίκους» του Κρεμλίνου να σηματοδοτήσει και μία αλλαγή στάσης της Ρωσίας έναντι της Δύσης, κάτι που όλοι θα ευχόμασταν. Υποθέσεις όμως δεν μπορούν να γίνουν. Σημασία, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, είναι ότι ο κόσμος μας αλλάζει, ένα νέο δίπολο αντιπάλων σχηματίζεται (ή ανασχηματίζεται).

Τι… δεν αλλάζει; Ο παγκόσμιος ρόλος των ΗΠΑ. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ, από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο μέχρι τώρα. Όπως και η – εν πολλοίς – παραχώρηση του δικαιώματος άμυνας της Ε.Ε. στις ΗΠΑ. Αν δεν ήσαν οι ΗΠΑ, η υπόθεση «Ουκρανία» ίσως να είχε τελειώσει ήδη υπέρ του Πούτιν. Και η Ευρώπη να… έτρεχε και να μην έφτανε για να ανασυγκροτήσει την άμυνά της.