Έχουμε περάσει πολλά- ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Γ. ΣΟΥΓΛΕΡΗ

Αργά και βασανιστικά και ο αγαπημένος Αύγουστος του φετινού καλοκαιριού πάει προς το τέλος του. Ένα καλοκαίρι με πολλές πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα,  με μεγάλες καταστροφές αλλά ευτυχώς, μέχρι τώρα, χωρίς νεκρούς. Με καύσωνες επίμονους εξαιτίας της κλιματικής κρίσης.

Με μία πρωτοφανή ακρίβεια να έχει μειώσει  τη χρήση κλιματιστικών και αυτοκινήτων ακόμα και την αγορά και κατανάλωση ειδών πρώτης ανάγκης. Το “περιττό αλλά όμορφο” που κάποτε έδινε τη γεύση στη ζωή μας τώρα πιά είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Οι νέοι βέβαια, είτε από κεκτημένη ταχύτητα είτε από άγνοια κινδύνου είτε γιατί οι γονείς τους φροντίζουν να μην τους στερήσουν κάτι, είτε απλά και μόνο γιατί είναι νέοι κι ανέμελοι, συνεχίζουν να διασκεδάζουν στα μπαρ και στις παραλίες.

Όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι ζούμε το δύσκολο παρόν φοβικά και αγωνιούμε για το μέλλον που προμηνύεται δυσκολότερο. Από το 2009 όταν η μισή Ελλάδα πίστευε πως “Λεφτά υπάρχουν” μέχρι σήμερα έχουμε ζήσει 12 χρόνια χωρίς να μπορούμε να πάρουμε ανάσα. Χρεοκοπία, μνημόνια, ανεργία, συνεχείς  μειώσεις  εισοδημάτων και κατόπιν πανδημία, καραντίνα, θάνατοι,  οικονομική κρίση ξανά , πόλεμος που ακόμα δεν ξέρουμε πότε και πως θα σταματήσει, αναθεωρητισμός Ερντογάν και ευθείες απειλές για τα νησιά μας, και τώρα ενεργειακή κρίση που μας απειλεί με δελτίο στην θέρμανση και στα καύσιμα. Και ακόμα παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών και δημοσιογράφων.

Στην Ευρώπη κάποιοι  ολίγιστοι και ανεπαρκείς ηγέτες με άφρονες επιλογές έχουν φτάσει την ήπειρο σε οριακές καταστάσεις. Και ακόμα χειρότερα, ο λαϊκισμός των άκρων σηκώνει ξανά κεφάλι. Οι μόνοι τρεις ηγέτες που ξεχώρισαν εν μέσω θυέλλης ήταν ο Μακρόν, ο Ντράγκι και ο Μητσοτάκης. Ο πρώτος είναι πλέον σε δυσχερή θέση, ο δεύτερος παραιτήθηκε και οι χώρες τους βιώνουν επικίνδυνη αστάθεια. Ευτυχώς η Ελλάδα αντέχει και οι λαϊκιστές εδώ δεν πείθουν μιας και είναι πρόσφατες οι οδυνηρές εμπειρίες του λαού μας από τις αυταπάτες και τις κολοτούμπες τους.

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αντιμετωπίσει με επάρκεια τις αλλεπάλληλες κρίσεις, την πανδημία, το μεταναστευτικό, τον Έβρο, την επιθετικότητα και την αμετροέπεια των Τούρκων και τώρα τελευταία το πρόβλημα προμήθειας φυσικού αερίου. Η κυβέρνηση φροντίζει ώστε να μην διαταραχτεί η κοινωνική συνοχή ενισχύοντας τους πλέον αδύναμους και ο κόσμος φαίνεται να το αναγνωρίζει αυτό διατηρώντας την δημοσκοπική διαφορά Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ στις 8 με 10 μονάδες και την δημοφιλία του πρωθυπουργού σχεδόν αλώβητη.

Είναι πασιφανές πως αυτή τη δεκαετία δεν έχουμε περάσει και λίγα! Και εάν εμείς. η μεταπολεμική και μετεμφυλιακή γενιά,  είχαμε ζήσει εποχές φτώχειας, στέρησης και δικτατορία, οι γενιές της μεταπολίτευσης που γεννήθηκαν σε εποχές αφθονίας και εύκολου χρήματος τα έχουν βρει σκούρα. Κάποιοι έχουν απογοητευτεί, κάποιοι έχουν θυμώσει, σχεδόν όλοι φοβούνται το αύριο. Υπάρχουν όμως και πολλοί που δεν το βάζουν κάτω και σχεδιάζουν με ελπίδα για το αύριο.

Άλλωστε όπως έλεγε και ο τραπεζίτης βαρόνος Rothschild που ήξερε κάτι παραπάνω: “Αγοράστε όταν ακούσετε τα κανόνια. Πουλήστε όταν ακούσετε τις τρομπέτες!

Η χώρα όμως έχει μπροστά της μια ακόμα δύσκολη περίοδο και ένας θεός ξέρει πότε θα ησυχάσουμε!!!!