Αποκαλυπτική… «Ανδριανή»-Η Πατρινή συγγραφέας, Μαρία Γερασιμοπούλου παρουσιάζει το πρώτο της ιστορικό μυθιστόρημα που μας πάει πίσω στα χρόνια της σταφιδικής κρίσης

Στα χρόνια της σταφιδικής κρίσης και τη συνεπακόλουθη πτώχευση της Ελλάδας, στα τέλη του 19ου αιώνα μας… μεταφέρει η «Ανδριανή», η κεντρική ηρωίδα του ιστορικού μυθιστορήματος της Πατρινής συγγραφέως, Μαρίας Γερασιμοπούλου, το οποίο παρουσιάζεται αύριο στις 20.00 στο Πολύεδρο.

Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της κ. Γερασιμοπούλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πηγή» και ήδη έχει κατακτήσει το αναγνωστικό κοινό χάρη στον συναρπαστικό τρόπο της αφήγησης που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του λέξη.
Ένα βιβλίο με ηχηρά μηνύματα για τις συνέπειες ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, της αυτοαπόρριψης και της προσωπικής δυστυχίας, αλλά και της λύτρωσης μέσω της αφύπνισης και της αναθεώρησης της ζωής μας.
Η συγγραφέας μίλησε στη «Γ» για τους ήρωες, την πηγή της «έμπνευσής» της, αλλά και για τα αγαπημένα της βιβλία.

ΕΡ.: Συστήστε μας την «Ανδριανή»

Στο βιβλίο μου ο αναγνώστης θα έρθει, είναι αλήθεια, σε επαφή με ένα πλήθος από διαφορετικά πρόσωπα -καθώς και με τις συμπεριφορές τους- μέσα από τα οποία χρωματίζεται μια ολόκληρη εποχή που δεν ζήσαμε. Μιλάμε για τα χρόνια της σταφιδικής κρίσης και τη συνεπακόλουθη πτώχευση της Ελλάδας, στα τέλη του 19 ου αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία ξεκινά από πολύ παλιότερα, από τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, για να καταλήξει στο πρώτο τέταρτο του 20 ου αιώνα καλύπτοντας έτσι μια περίοδο εκατό χρόνων.
Η κεντρική ηρωίδα, η Ανδριανή, είναι αναγκασμένη να πληρώνει σχεδόν σε όλη της τη ζωή, ένα οικογενειακό μυστικό και λάθος των προγόνων της που την οδηγεί μοιραία στο μαρτύριο του ανεκπλήρωτου έρωτα και όχι μόνο, χωρίς εκείνη να γνωρίζει καν το γιατί. Λόγω αυτής της άγνοιας, η ζωή της, αλλά και οι ζωές των ηρώων που την πλαισιώνουν, παίρνουν πολύ διαφορετική ρότα από εκείνη που θα έπαιρναν αν υπήρχε η γνώση.

ΕΡ.: Ποια ήταν η πηγή έμπνευσή σας;

Αναμφίβολα, η αγάπη που τρέφω για την γενέτειρά μου, για την Πάτρα μου, καθώς και ο τρόπος που γαλουχήθηκα από μικρή ακούγοντας ιστορίες για την παλιά Πάτρα από τη γιαγιά μου, τους γονείς μου, θείες και θείους που ήταν γέννημα θρέμμα Πατρινοί, δηλαδή ιστορίες που με μάγευαν και με έκαναν να στήνω στο μυαλό μου ολόκληρα σκηνικά μιας εποχής αλλιώτικης. Όλα αυτά με ενέπνευσαν ασυζητητί. Η Πάτρα σαν πόλη με τόση ιστορία και ιστορίες υπήρχε πάντα μέσα μου, όμως ξεπήδησε σαν μυθιστόρημα με το πλήρωμα του χρόνου μέσα από δύο αφορμές.Ήταν μέσα από δύο ταυτόχρονα και σκληρά βιώματά μου, καθώς και από τα μαθήματα ζωής που πήρα από αυτά. Η ανάγκη για τη συγγραφή της ¨Ανδριανής¨ ήρθε μέσα από την οδυνηρότατη απώλεια του πατέρα μου και μεγάλου λάτρη της πόλης μας, και, ταυτοχρόνως, από κάποια επικίνδυνη περιπέτεια υγείας που μαστίζει ως πρώτη ασθένεια τον γυναικείο πληθυσμό και που έπρεπε να αντιμετωπίσω, με τα συμπαρομαρτούντα, όμως, να αλλάζουν δραματικά την ψυχοσύνθεσή μου, την οπτική μου γωνία, τα motto μου.
Ήταν σα να βρήκα τρόπο να εκφράσω όλη μου την αγάπη για την πόλη μας και τους κατοίκους της, τωρινούς κι αλλοτινούς, και, συγχρόνως, να φωνάξω για να μάθουν όλοι αυτό που εγώ επιτέλους είχα καταλάβει μέσα από τις δύο πρόσφατες και δύσκολες εμπειρίες ζωής που είχα: «Βγάλτε όλα τα φθοροποιά συναισθήματα από την ψυχή σας. Τινάξτε τα από τη ζωή σας. Αυτά είναι που σας αλλοιώνουν, σας κάνουν να χάνετε από τη ζωή χρόνο που σας είναι απαραίτητος. Αυτά είναι που σας αρρωσταίνουν, σας σκοτώνουν. Ειλικρινά, για τους περισσότερους από εμάς μια απόφαση είναι. Και την μπορείτε γιατί την μπόρεσα κι εγώ, όντας ένας συνηθισμένος άνθρωπος σαν όλους»
Αλλά γνωρίζω καλά, από την άλλη, πως η εμπειρία του ενός δύσκολα διδάσκεται στον άλλον. Και τέτοιου είδους μαθήματα, δυστυχώς, αν και στη θεωρία όλοι τα γνωρίζουμε άριστα, πρέπει να τα πληρώσουμε οι ίδιοι. Αυτό που συνέβη σε εμένα δηλαδή.
Αλλά, γιατί να πρέπει να γίνεται έτσι;
Αυτό είναι που προσπαθώ να φωνάξω στους αναγνώστες μου μέσα από την «Ανδριανή». Έστω κι ένας να αλλάξει την οπτική του σε πιο θετική, όφελος θα είναι. Κάτι θα έχει κατορθωθεί.

ΕΡ.: Πόσο εύκολο είναι να συγκεράσει ο δημιουργός ενός ιστορικού μυθιστορήματος τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα;

Δεν θα πω αν είναι εύκολο ή δύσκολο, μα θα πω πως είναι φυσικός αυτός ο συγκερασμός. Τι θα πει μυθοπλασία, όταν έχουμε διαπιστώσει τόσες φορές το πόσο η ζωή έχει την ικανότητα να ξεπερνά τη φαντασία· και τι θα πει πραγματικότητα, όταν μέσα από ένα μυθιστόρημα μπορούμε να δούμε και τις δικές μας ζωές να μοιάζουν τόσο πολύ με των ηρώων, καθώς και τους εαυτούς μας να κινούνται, να συμπεριφέρονται, να έχουν συναισθήματα και να περνούν καταστάσεις παρόμοιες με εκείνων. Βάσει αυτού, λοιπόν, μπορούμε να καταλάβουμε πως η γραμμή ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα είναι πολύ λεπτή και σίγουρα πατάει η μία στα χωράφια της άλλης.

ΕΡ.: Η «Ανδριανή» έχει εισπράξει πολύ θετικές κριτικές. Τι θεωρείται ότι κάνει ένα βιβλίο Best Seller;

Νομίζω πως best seller είναι το βιβλίο που είναι ειλικρινές και έντιμο απέναντι στον αναγνώστη του. Όταν τον έχει σεβαστεί –δηλαδή, έχει σεβαστεί την τιμή που του έγινε να το επιλέξει, τον χρόνο του, τον κόπο του, τα χρήματά του. Βέβαια, καταλαβαίνω πως δεν είναι όλα τα βιβλία για όλους, κι ένα καλό βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη αγορά γιατί δεν προοριζόταν για τον συγκεκριμένο αναγνώστη. Αλλά όταν εκείνος αποκτήσει ένα βιβλίο μέσα στα πλαίσια των προτιμήσεών του έχει όχι μόνο ανάγκη αλλά και δικαίωμα αυτό το βιβλίο να μπορέσει να το απολαύσει. Αναγνωρίζοντας λοιπόν αυτό, έγραψα το βιβλίο μου ως αναγνώστης. Δεν ήταν δύσκολο να αναρωτηθώ πώς θα ήθελα εγώ, ως αναγνώστρια, να είναι το βιβλίο που επιλέγω να αγοράσω. Δύο πράγματα θα ζητούσα: δυνατή πλοκή, τόση ώστε να μην θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου, σε σημείο που να λυπηθώ επειδή το τελείωσα. Στη συνέχεια, θα ήθελα μέσα από αυτή την πλοκή να βγαίνουν πράγματα που θα με προβληματίσουν θετικά, θα με κάνουν να αναθεωρήσω κάποια από τα κακώς κείμενα της ζωής μου, και θα προάγουν την κατανόησή μου για ετούτο τον κόσμο μέσα στον οποίο λειτουργούμε όλοι τόσο διαφορετικά, αλλά και ταυτόχρονα τόσο μαζικά. Εν ολίγοις, θα ήθελα, μαζί με την ενδιαφέρουσα ιστορία να μου αφήσει και κάτι που θα με έχει ωφελήσει πραγματικά, έτσι ώστε αβίαστα να φτάσω στο σημείο να μπορώ με ενθουσιασμό να το προτείνω και σε άλλους.

EΡ. Πώς είναι η συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Πηγή»;

Από την αρχή της, η συνεργασία μας υπήρξε εξαιρετική με αμοιβαία πίστη κι εμπιστοσύνη και στήριξη. Υπήρξε υπευθυνότητα, θαυμαστός επαγγελματισμός αλλά και φιλική προσέγγιση. Με την ευκαιρία, θα ήθελα πραγματικά να ευχαριστήσω όλους τους και τον καθένα ξεχωριστά.

ΕΡ.: Τι άλλο ετοιμάζετε;

Η «Ανδριανή» είναι το πρώτο μυθιστόρημα από τα δύο της σειράς. Άρα, ειδικά για εκείνους που την αγάπησαν, χαίρομαι να δώσω την πληροφορία ότι έρχεται η συνέχειά της. Ήδη βρίσκομαι σε προχωρημένο σημείο στη συγγραφή του δεύτερου μέρους.

ΕΡ.: Υπάρχουν στη βιβλιοθήκη σας αγαπημένα βιβλία που δεν θα δανείζατε σε κανέναν και γιατί;

Φυσικά και υπάρχουν. Είναι περίεργο το πόσο μπορείς να δεθείς με ένα αντικείμενο και να το λατρέψεις σα να έχει ψυχή! Ίσως γιατί κατάφερε να αγγίξει τόσο τη δική σου…Αγαπημένο «Το σπίτι των πνευμάτων» της Αλιέντε, «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη, η«Λωξάντρα» της Ιορδανίδου (αυτό το μικρό βιβλίο με συγκινεί απίστευτα). Από πιο φιλοσοφικά βιβλία θα ξεχωρίσω ένα δοκίμιο το οποίο είναι, πάντα μα πάντα, επίκαιρο και που για κάποιο λόγο με διασκεδάζει και με εξοργίζει παράλληλα με την αλήθεια του. Είναι το «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας» του Cipolla. Τέλος, «Τα εις εαυτόν» του Μάρκου Αυρήλιου είναι ένα σύγγραμμα που κάποιος θα πρέπει να διαβάσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Εξαιρετικά ψυχωφελές!