ΠΑΝΔΗΜΙΑ: Παθογένειες και επιπτώσεις!

Γράφει ο Νίκος Γ. Σουγλέρης

Σχεδόν τρία χρόνια από την εμφάνιση της Πανδημίας, δυστυχώς το κλίμα είναι ακόμα ζοφερό αφού ο ιός συνεχώς μεταλλάσσεται και βρίσκει (σύμφωνα με τα στοιχεία) ξανά πρόσφορο έδαφος. Τα κρούσματα δυστυχώς πολλαπλασιάζονται και αιωρείται ο φόβος για ένα νέο lockdown που ίσως αποβεί καταστρεπτικό για την οικονομία και την καθημερινότητα μας. Βεβαίως προτεραιότητα έχει η ανθρώπινη ζωή καθώς, γυρίζοντας το χρόνο πίσω, θα καταγράψουμε την μαζική απώλεια ηλικιωμένων κυρίως ανθρώπων αλλά και νέων με νοσήματα. Από ανθρώπους επώνυμους μέχρι ανθρώπους της διπλανής πόρτας.. Ο Κορωνοίος δεν ήταν επιεικής μαζί μας ούτε έκανε διακρίσεις. Από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις της πανδημίας επισημαίνεται από τους ειδικούς πως είναι η ψυχική και συναισθηματική επιβάρυνση μικρών και μεγάλων. Κάθε ηλικιακή ομάδα βιώνει τις δικές της ανάγκες και επιθυμίες για την ζωή και πολλές φορές δεν γίνεται ούτε να τις αναβάλουμε ούτε να τις μεταθέσουμε. Οι νέοι αισθάνθηκαν πως η πανδημία δεν τους αφορά άμεσα, είναι άτρωτοι και όλες οι απαγορεύσεις τους στερούσαν άδικα τη χαρά της ζωής που δικαιούντο. Η μέση ηλικία, η παραγωγική, είδε τον έλεγχο να φεύγει από τα χέρια της και αντιμετώπισε πρωτόγνωρες δυσκολίες τόσο στην επαγγελματική όσο και στην οικογενειακή της ζωή, έχοντας να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στα “Θέλω” των παιδιών τους όσο και στα “Πρέπει” των ηλικιωμένων γονιών Την μεγαλύτερη όμως συναισθηματική επιβάρυνση υπέστη η Τρίτη Ηλικία. Εδώ ο Χρόνος μετράει εκ των πραγμάτων αντίστροφα και η κάθε στιγμή έχει διπλή αξία. Οι ηλικιωμένοι ξεκίνησαν τη ζωή τους με δυσκολίες που οι σημερινοί νέοι ούτε καν φαντάζονται. Οι πόλεμοι είχαν αποδεκατίσει οικογένειες και η φτώχεια ήταν ένας δεύτερος γύρος πολέμου για την επιβίωση. Οι άνθρωποι αυτοί, μετά τις τελευταίες δεκαετίας ευημερίας, είχαν πιστέψει πως θα έκλειναν τον κύκλο της ζωής τους ήρεμα αλλά -φεύ- η πανδημία ήρθε να τους στερήσει την παρουσία παιδιών και εγγονιών αλλά και να τους κάνει να ζουν με τον συνεχή φόβο μιας θανάσιμης απειλής. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που τα περισσότερα κρούσματα καταθλιπτικών διαταραχών εμφανίζονται πλέον στην Τρίτη Ηλικία. Μία άλλη σοβαρότατη επίπτωση της πανδημίας γενικά αλλά και του εγκλεισμού ειδικότερα είναι πως αναδείχτηκαν οι σοβαρές παθογένειες στην κοινωνία και την οικογένεια. Οι σχέσεις πολλών ζευγαριών δοκιμάστηκαν, τα διαζύγια αυξήθηκαν. Ηρθε στην επιφάνεια το σοβαρότατο πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας και τώρα τα κρούσματα ήταν πολλά και δεν μπορούσαν πιά να κρυφτούν πίσω από κλειστά πορτοπαράθυρα. Οι γυναικοκτονίες, οι παιδοκτονίες και η παιδεραστία με την συναίνεση η και την συνέργεια του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι κάποια από τα φαινόμενα που τον τελευταίο καιρό μας έχουν γεμίσει φρίκη. Ο Πρωθυπουργός μιλώντας στην Βουλή ανακοίνωσε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την πρόληψη και την γρήγορη διερεύνηση και τιμωρία των εγκλημάτων κατά των παιδιών Ισως λοιπόν η Πανδημία να είχε και κάποια ευεργετικά αποτελέσματα: Προβλήματα και παθογένειες που κρύβονταν κάτω από το χαλί ήρθαν στην επιφάνεια. Η Ελληνική κοινωνία, σε πολλά κρυψίνους και υποκριτική, ήρθε ενώπια ενωπίω με τον κακό εαυτό της. Το Κράτος φαίνεται να αφυπνίζεται, το ίδιο και η Δικαιοσύνη. Ο κόσμος μετά το αρχικό σοκ αρχίζει να “βλέπει”, να ακούει και να καταγγέλλει. Σε ένα περιβάλλον που οι ισορροπίες διαταράχτηκαν βίαια και τα δεδομένα έγιναν ζητούμενα, η συνειδητοποίηση των προβλημάτων και η αντιμετώπισή τους δίχως ταμπού και σκοπιμότητες είναι ένα μεγάλο πρώτο βήμα.