ΑΠΟΨΗ: Το βασικό ερώτημα παραμένει

Παρά το γεγονός πως ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζει να μαίνεται και ότι οι συνθήκες που αναδεικνύουν την ανατολή μίας νέας ψυχροπολεμικής εποχής μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας δεν έχουν ακυρωθεί, εντούτοις υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που δείχνουν ότι είναι ίσως λάθος να μιλάμε με όρους του χθες για το σήμερα, αν και κάτι τέτοιο είναι απολύτως… ανθρώπινο. Άλλωστε, ο άνθρωπος για να εξηγήσει το παρόν, πάρα πολλές φορές ανατρέχει στην εμπειρία του παρελθόντος που αποτελεί και τη μοναδική «σταθερά» του.

Εν πάση περιπτώσει, χθες μάθαμε ότι οι ρωσικές δυνάμεις υποχώρησαν και οι Ουκρανοί πήραν τον έλεγχο της Χερσώνας. Πριν μερικές μέρες, μάθαμε ότι ο Μπάϊντεν ενθαρρύνει τον Ζελένσκι να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν και κάπου ενδιάμεσα, πληροφορηθήκαμε ότι μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον παραμένει ανοικτή μία γραμμή για το ζήτημα των πυρηνικών (προφανώς, μία γραμμή επικοινωνίας για να αποφευχθεί κάποια… τραγωδία από ατύχημα ή παρεξήγηση).

Όλα αυτά μαζί – και πολλά άλλα που ίσως δεν έχουν πιαστεί στα δικά μας «ραντάρ», ίσως δείχνουν ότι «κάτι κινείται» και ότι η εποχή που διανύουμε, ίσως δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με τον ψυχρό πόλεμο. Ίσως, βέβαια, και να εκφράζουμε απλώς τις ευσεβείς ελπίδες μας. Όπως και να έχει, το μέλλον θα δείξει. Η ανακατάληψη της Χερσώνας από τους Ουκρανούς, θεωρείται ως στρατηγικής σημασίας επιτυχία. Που όμως ίσως επιτεύχθηκε… ευκολότερα από όσο περίμεναν, απλά γιατί ο Πούτιν έχει αποφασίσει να ελιχθεί και να δώσει χώρο στην διαπραγμάτευση. Το βασικό ερώτημα, παραμένει: «Πως θα βγει ο Πούτιν από αυτόν το πόλεμο χωρίς να αισθάνεται ηττημένος αλλά και πως, ταυτόχρονα, θα νικήσει η Δύση;»