ΑΓΑΠΗ στις συνοικίες της Πάτρας

Γράφει ο Νίκος Γ. Σουγλέρης

Διαβάζοντας κάποιος τους ταξιδιωτικούς οδηγούς μάλλον θα πειστεί πως Πάτρα είναι το λιμάνι και ο μόλος της, οι πεζόδρομοι και οι δύο μεγάλες πλατείες της, ο Αγιος Ανδρέας και τα Ψηλαλώνια, η Ανω Πόλη γύρω από το Ρωμαϊκό θέατρο, το Κάστρο και το Δασύλλιο. Και κατά ένα μέρος η ματιά αυτή δεν είναι τελείως λάθος μιας και μέσα στο ισοσκελές αυτό τρίγωνο βρίσκονται όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και όλη η αγορά. Η παρουσία εκεί των φοιτητών δίνει τον τόνο, ζωή και πολυχρωμία στους δρόμους της πόλης.

Κι όμως η καρδιά της Πάτρας δεν χτυπά μόνο στο πολύβουο κέντρο της. Χτυπά το ίδιο δυνατά και στις κρυμμένες από τον περαστικό επισκέπτη γειτονιές της. Συνοικίες στενά συνδεδεμένες με την ιστορία και το παρελθόν της, όμορφες γειτονιές με χαμηλά σπίτια που αντιστάθηκαν στην αντιπαροχή και αποπνέουν έντονα το άρωμα του παρελθόντος τους.

Αρωμα από ντόπιο αγιόκλημα ανάμεικτο με μπουγαρίνι κα το δάκρυ της προσφυγιάς. Πόσοι άραγε γνωρίζουν πως τον 13ο αιώνα οι Βενετοί κάτοχοι της Πάτρας έφεραν και εγκατέστησαν τσιγγάνους από την Αίγυπτο στην κάποτε κακόφημη συνοικία “Γύφτικα” που σήμερα λέγεται Αγία Αικατερίνη και είναι μία ήσυχη περιοχή κοντά στο κέντρο; Πόσοι γνωρίζουν πως τα Εβραιομνήματα, η περιοχή ανάμεσα σε Σύνορα και Αρόη, κατοικήθηκε από Εβραίους ήδη από την εποχή των Ρωμαίων; Η πως στα Κρητικά, δίπλα στο Κάστρο, ήρθαν Κρητικοί πρόσφυγες μετά την επανάσταση του 1886 και ίδρυσαν τον πρώτο σύλλογο Κρητών στην Ελλάδα; Η πως μία έκταση με έλη και καλαμιές, έμελε να υποδεχτεί χιλιάδες προσφύγες από την Μικρασία και ονομάστηκε “Προσφυγικά”; Οι συνοικίες αυτές από τη γένεση τους ήταν εργατικές και φτωχικές και, δυστυχώς, παραμένουν υποβαθμισμένες.
Το ενδιαφέρον των Δημοτικών Αρχών γι αυτές διαχρονικά ανύπαρκτο, η προβολή τους το ίδιο. Είναι περιοχές άγνωστες, αόρατες για πολλούς, ιδιαίτερα τους νεότερους. Με αγάπη όμως, με πείσμα και με κατάθεση ψυχής οι κάτοικοι τους τις κρατούν ζωντανές, με επιχειρήσεις και μαγαζιά που δεν έχουν να ζηλέψουν πολλά από τα αντίστοιχα του κέντρου. Δεν αρκεί όμως η δική τους προσπάθεια.
Είναι αναγκαία η κατάρτιση ενός σχεδίου από την Δημοτική Αρχή Κοινωνικής Στήριξης και Συνοχής. Και επίσης ένα σχέδιο Αρχιτεκτονικής Ανάπλασης σαν και αυτό που “τρέχει” στην Άνω Πόλη, στην περιοχή του Παντοκράτορα. Ολες οι παλιές συνοικίες της Πάτρας, αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής και ιστορικής της κληρονομιάς, είναι πλέον αναγκαίο να αναβαθμιστούν άμεσα!