Η περασμένη Καθαρά Δευτέρα αποτέλεσε την επίσημη έναρξη της νηστείας της Σαρακοστής που διαρκεί έως το Σάββατο 15 Απριλίου. Μάλιστα, οι οπαδοί της αυξάνονται συνεχώς και όχι πάντα για θρησκευτικούς λόγους, δεδομένου πως οι 48 ημέρες στέρησης από τρόφιμα ζωικής προέλευσης αποτελούν μία ιδανική ευκαιρία για αποτοξίνωση του οργανισμού. Εκείνοι που επιλέγουν να νηστέψουν αποκλείουν από το διαιτολόγιο για εφτά εβδομάδες το κρέας, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και τα αβγά, ενώ καταναλώνουν τροφές όπως δημητριακά, όσπρια, φρούτα, λαχανικά, μαλάκια και οστρακοειδή.

Μία ακόμη σημαντική λεπτομέρεια είναι πως στην αυστηρή εκδοχή της νηστείας το λάδι και το κρασί επιτρέπονται μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές (εκτός φυσικά από το Μεγάλο Σάββατο) ενώ μία ακόμη εξαίρεση αποτελούν η 25η Μαρτίου και η Κυριακή των Βαΐων καθώς τις δύο αυτές ημέρες όσοι νηστεύουν τρώνε ψάρι. Παρ’ όλα αυτά, οι επιστήμονες επισημαίνουν πως οι καταναλωτές οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς σύμφωνα με τα δεδομένα του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), στη χώρα μας έχουν σημειωθεί κατά καιρούς την περίοδο αυτή κρούσματα γαστρεντερίτιδας μετά από κατανάλωση οστρακοειδών, η οποία παρουσιάζει αύξηση την περίοδο της Σαρακοστής, τόσο εντός όσο και εκτός του οικιακού περιβάλλοντος.

«Αυτό συμβαίνει διότι ιοί όπως ο νοροϊός, που έχουν διεθνώς συσχετιστεί με την εμφάνιση επιδημιών γαστρεντερίτιδας ύστερα από κατανάλωση ατελώς μαγειρεμένων/ωμών οστρακοειδών (μύδια, στρείδια κ.τ.λ.), είναι ανθεκτικοί τόσο στο μαγείρεμα στον ατμό όσο και σε θερμοκρασίες μέχρι 60οC» εξηγούν οι ειδικοί του Οργανισμού.

Ποια είναι τα οφέλη

Η νηστεία αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για περιοδική αποχή από τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, με αποτέλεσμα να συνδυάζεται με όλες της θετικές επιδράσεις που μπορεί να έχει ή αποχή αυτή για την υγεία μας. Συγκεκριμένα η έλλειψη τροφών ζωικής προέλευσης από τη διατροφή, σημαίνει μείωση του προσλαμβανόμενου λίπους και βασικά του κορεσμένου λίπους, το οποίο είναι και το πιο επιβαρυντικό. Αυτό έχει ως επακόλουθο τη μείωση στις τιμές της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων, ιδιαίτερα σε αυτούς που οι τιμές τους, υπερβαίνουν τις φυσιολογικές. Η μείωση της χοληστερίνης μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 40-50mg, εάν ακολουθηθεί σωστά η νηστεία για όλη την περίοδο της σαρακοστήςΟι μελέτες του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης έχουν δείξει ότι όσοι κάνουν νηστεία 180 μέρες τον χρόνο, έχουν ολική χοληστερόλη 12,5% χαμηλότερη και «κακή» (LDL) χοληστερόλη 20% χαμηλότερη απ’ ότι οι άνθρωποι που δεν νηστεύουν.

Λιγότερο οξειδωτικό στρες

Οι άνθρωποι που νηστέυουν έχουν επίσης πολύ λιγότερο οξειδωτικό στρες – μία αντίδραση του οργανισμού που θεωρείται γενεσιουργός αιτία της αθηροσκλήρωσης, του καρκίνου και των εκφυλιστικών νοσημάτων του νευρικού συστήματος, όπως η νόσος του Πάρκινσον και η νόσος του Άλτσχαϊμερ.

Μείωση της αρτηριακής πίεσης

Η μείωση της αρτηριακής πίεσης μπορεί επίσης να ενταχθεί στα οφέλη της νηστείας. Τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα δημητριακά, που αποτελούν τρόφιμα που καταναλώνονται σε μεγαλύτερη ποσότητα και συχνότητα κατά την περίοδο της νηστείας, είναι πλούσια σε κάλιο.Κατά τη διάρκεια της νηστείας μπορεί να επιτευχθεί μείωση και έλεγχος του σωματικού βάρους. Η εγκράτεια, η οποία αποτελεί τη βασική έννοια της νηστείας, σε συνδυασμό με τη μειωμένη πρόσληψη διατροφικού λίπους, μπορεί να βοηθήσει ακόμα και στην απώλεια μερικών περιττών κιλών.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας «JACC: Advances», o θόρυβος στους δρόμους σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης.

Τα ευρήματα αυτά κάνουν επιτακτική την ανάγκη λήψης μέτρων δημόσιας υγείας για τη μείωση της έκθεσης στον θόρυβο.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει σύνδεση μεταξύ της θορυβώδους οδικής κυκλοφορίας και του αυξημένου κίνδυνου υπέρτασης, ωστόσο δεν ήταν σαφές εάν ο θόρυβος ή η ατμοσφαιρική ρύπανση παίζουν μεγαλύτερο ρόλο. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η έκθεση στο θόρυβο της οδικής κυκλοφορίας είναι που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπέρτασης.

Για την έρευνα οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα της βρετανικής βιοϊατρικής βάσης δεδομένων Biobank UK, που εξετάζουν τα αποτελέσματα για την υγεία με την πάροδο του χρόνου. Ανέλυσαν δεδομένα για περισσότερα από 240.000 άτομα ηλικίας 40-69 ετών που ξεκίνησαν χωρίς υπέρταση.

Εκτίμησαν τον θόρυβο της οδικής κυκλοφορίας με βάση τη διεύθυνση κατοικίας και ένα ευρωπαϊκό εργαλείο μοντελοποίησης, την Κοινή Μέθοδο Αξιολόγησης Θορύβου. Χρησιμοποιώντας δεδομένα παρακολούθησης κατά μέσο όρο 8,1 ετών, εξέτασαν πόσοι άνθρωποι εμφάνισαν υπέρταση.

Όχι μόνο διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά σε θόρυβο οδικής κυκλοφορίας είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υπέρταση, αλλά βρήκαν επίσης ότι το ρίσκο αυξανόταν παράλληλα με το επίπεδο του θορύβου. Αυτές οι συσχετίσεις ίσχυαν ακόμα και όταν οι ερευνητές συμπεριέλαβαν την έκθεση σε λεπτά σωματίδια και διοξείδιο του αζώτου.

Ωστόσο, τα άτομα που είχαν υψηλή έκθεση τόσο στον θόρυβο της κυκλοφορίας όσο και στην ατμοσφαιρική ρύπανση είχαν τον υψηλότερο κίνδυνο υπέρτασης, γεγονός που δείχνει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση παίζει επίσης ρόλο.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η χάραξη πολιτικής δημόσιας υγείας, όπως η θέσπιση και η εφαρμογή αυστηρότερων κατευθυντήριων γραμμών για τον θόρυβο, η βελτίωση των οδικών συνθηκών και η επένδυση σε πιο αθόρυβα οχήματα, μπορεί να μετριάσει τις αρνητικές επιπτώσεις του θορύβου από την οδική κυκλοφορία.

«Μάστιγα της εποχής» και «επιδημία» είναι δύο ζοφεροί χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν συχνά τον διαβήτη, ευθύβολοι εντούτοις αν αναλογιστεί κανείς πως στη χώρα μας μόνο νοσούν ένα εκατομμύριο άτομα, ένας στους δέκα δηλαδή, με το 50% να μην το γνωρίζει και τα στατιστικά στοιχεία να δείχνουν αυξητικές τάσεις.

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια χρόνια ασθένεια που χρήζει ρύθμισης ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος για συνήθεις επιπλοκές όπως αγγειακές παθήσεις, νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, καταρράκτης, νευροπάθεια, παχυσαρκία, λοιμώξεις που οδηγούν σε ακρωτηριασμούς μη τραυματικής αιτιολογίας (π.χ. διαβητικό πόδι) αλλά και άλλες αναδυόμενες και μη κοινώς αναγνωρισμένες επιπλοκές (διαβάστε εδώ).

«Επί του παρόντος, η μόνη θεραπεία για τον διαβήτη που δεν ρυθμίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι τα φάρμακα από το στόμα ή, στην περίπτωση προχωρημένης νόσου, οι ενέσεις ινσουλίνης, οι οποίες μπορεί να είναι δαπανηρές ή να έχουν παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ Luke Putnam, MD, χειρουργός γαστρεντερικού συστήματος και επικεφαλής ερευνητής μιας εν εξελίξει κλινικής μελέτης από το νοσοκομείο Keck Medicine του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, στόχος της οποίας είναι η ανάπτυξη μιας νέας, μη χειρουργικής ενδοσκοπικής πράξης που μπορεί να διενεργείται σε εξωτερικά ιατρεία και μονάδες ημερήσιας νοσηλείας και μπορεί να εξασφαλίσει σταθεροποίηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα των ασθενών.

Στοχεύοντας στο δωδεκαδάκτυλο

Η νέα μέθοδος που σήμερα βρίσκεται στη φάση 2 της κλινικής μελέτης, βασίζεται σε πρόσφατα δεδομένα που δείχνουν κατ’ αρχάς ότι το δωδεκαδάκτυλο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ινσουλίνης και των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, κατά δεύτερον ότι σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 τα κύτταρα στην εσωτερική επένδυση του δωδεκαδακτύλου οδηγούνται σε καταστροφή.

Η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενδοσκοπικά ένας καθετήρα στο δωδεκαδάκτυλο ο οποίος απομακρύνει τα δυσλειτουργικά κύτταρα μέσω ελεγχόμενων ηλεκτρικών ώσεων ακριβείας. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι με την αφαίρεση των κατεστραμμένων κυττάρων θα δοθεί ώθηση στην αναγέννηση νέων και υγιών, τα οποία θα ρυθμίζουν καλύτερα τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.

Η διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα και γίνεται υπό γενική αναισθησία. Οι ασθενείς λαμβάνουν εξιτήριο την ίδια ημέρα και μπορούν να συνεχίσουν κανονικά τις δραστηριότητές τους λίγες ημέρες αργότερα.

«Εάν η θεραπεία αποδειχθεί αποτελεσματική, θα μπορούσε να εξαλείψει την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή ή χρήση ινσουλίνης ή ενδεχομένως να αποτρέψει την εξέλιξη της νόσου, ώστε να μην οδηγήσει σε οργανική ανεπάρκεια και άλλες εξουθενωτικές επιπλοκές» σχολίασε ο Δρ Putnam και αναφέρθηκε σε προηγούμενες μελέτες που έδειξαν ότι η αφαίρεση κυττάρων από το δωδεκαδάκτυλο με τη δωδεκαδακτυλική βλεννογονική επέμβαση μπορεί να βελτιώσει τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα,

Για τη συμμετοχή στη μελέτη προϋποτίθενται ηλικία συμμετεχόντων μεταξύ 22-65 ετών και ιστορικό διαβήτη τύπου 2 μεταξύ τριών και 10 ετών, με τα κριτήρια να επιτρέπουν τη λήψη φαρμάκων από το στόμα όχι όμως θεραπεία με ινσουλίνη. Ένας 60χρονος από το Λος Άντζελες που υποβλήθηκε στη διαδικασία τον περασμένο Ιανουάριο, αναφέρει θετικά αποτελέσματα με καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.

ygeiamou.gr