ΑΠΟΨΗ: Η πιο πένθιμη άνοιξη

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η 1^η Μαρτίου 2023 θα καταγραφεί ως η ημερομηνία της πιο… πένθιμης άνοιξης στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.

Και επίσης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η μεγάλη σιδηροδρομική τραγωδία ήρθε για να αλλάξει πολλά. Και τώρα και στο μέλλον.

Θα πει κάποιος ότι αντίστοιχα μεγάλα δυστυχήματα έχουν συμβεί σε πολλές χώρες. Ακόμα και σε χώρες που θεωρούνται πολύ πιο προηγμένες από την Ελλάδα στον τομέα των μαζικών μεταφορών και συγκοινωνιών. Αυτό όμως δεν αναιρεί τα αμείλικτα ερωτηματικά. Γιατί εν έτει 2023, δύο τρένα βρέθηκαν να κινούνται επί ώρα στην ίδια γραμμή, το ένα αντίθετα από το άλλο; Αλλά και γιατί, αφού συνέβη κάτι τέτοιο, δεν υπήρξε η παραμικρή ειδοποίηση και δεν ήχησε οποιουδήποτε είδους «συναγερμός»; Δεν είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με ένα μπαράζ λαθών ή παραλείψεων;

Και μπορεί μεν ο Κώστας Καραμανλής να ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και να παραιτήθηκε, πράττοντας κάτι μάλλον σπάνιο για την ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά ας μην γελιέται κανένας: Κανένας υπουργός δεν είναι σε θέση να γνωρίζει επακριβώς τι συμβαίνει σε κάθε δρόμο ή σιδηρόδρομο ή λιμάνι της χώρας και κανένας υπουργός δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τις ακριβώς συμβαίνει στην καθημερινότητα κάθε εταιρείας, δημόσιας ή ιδιωτικής.

Γι’ αυτό και η παραίτηση Καραμανλή έχει νόημα και αξία μόνο για κάτι που ο ίδιος ο πρώην υπουργός σημειώνει στη δήλωσή του: «Είμαι λίγα χρόνια στην πολιτική, αλλά θεωρώ απαραίτητο στοιχείο της Δημοκρατίας μας οι πολίτες της χώρας μας να εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα. Αυτό λέγεται πολιτική ευθύνη».

Κρατώντας αυτή την πολύ σημαντική – και επαναλαμβάνουμε όχι συνηθισμένη για την ελληνική πολιτική– κίνηση, πρέπει οι έρευνες να προχωρήσουν σε βάθος και πολλά να αλλάξουν. Και θα αλλάξουν. Όπως γίνεται σχεδόν πάντα μετά από μία μεγάλη τραγωδία. Θα πρέπει όμως να φτάνουμε σε τραγωδίες για να υπάρχουν αλλαγές; Σοφή είναι μία Πολιτεία που προλαμβάνει, που βλέπει έγκαιρα τα λάθη και τις παραλείψεις της. Και δυστυχώς, η ελληνική, αποδεικνύεται πως δεν είναι ακόμα μία σοφή Πολιτεία.

Στεκόμαστε εδώ προς το παρόν, γιατί αυτή την ώρα προέχει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που έχασε τη ζωή του, ο άνθρωπος που κλαίει για τον δικό του άνθρωπο και ο άνθρωπος που δίνει μάχη για τη ζωή του. Η σκέψη και η καρδιά μας είναι σε αυτούς…