ΑΠΟΨΗ: Οι πολίτες ξέρουν, θυμούνται και κρίνουν

Δική μας είναι η άποψη και δεν στηρίζεται, ούτε σε πληροφορίες, ούτε σε απόψεις όλων: Είτε οι εκλογές γίνουν τον Απρίλιο, είτε τον Μάιο, είτε τον Ιούνιο, τίποτα ουσιαστικό δεν αλλάζει για την κυβέρνηση ή και για την αντιπολίτευση.

Έτσι κι αλλιώς, ο χρόνος είναι λίγος για να πει κάποιος ότι θα υπάρξει ικανή χρονική απόσταση που μπορεί να απαλύνει τον πόνο και τον θυμό. Άλλωστε, επρόκειτο για μία μεγάλη τραγωδία που έτσι κι αλλιώς θα τη θυμόμαστε και θα τη μνημονεύουμε για πάρα πολλά χρόνια, αντίστοιχη της τραγωδίας στο Μάτι ή της τραγωδίας με τις πυρκαγιές της Ηλείας το 2007. Σκεφτείτε ότι εκείνη η τραγωδία σημειώθηκε πριν 15 χρόνια και ακόμα προκαλεί… ανατριχίλα σε όσους ζήσαμε εκείνες τις στιγμές, έστω και εξ αποστάσεως.

Πιστεύουμε ακράδαντα λοιπόν ότι η κοινωνία έχει ήδη αποκρυσταλλώσει άποψη για την τραγωδία και δεν θα την αλλάξει. Και ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ευθύνες, κατανοεί πολύ καλά ότι τα αίτια σε τέτοιου είδους περιπτώσεις δεν αφορούν μόνο ένα πρόσωπο ή μία κυβέρνηση. Για τον υποβαθμισμένο και τριτοκοσμικό ελληνικό σιδηρόδρομο υπάρχουν ευθύνες πολλών χρόνων, πολλών προσώπων και πολλών κυβερνήσεων.

Προφανώς και η τραγωδία αποδυναμώνει το κυβερνητικό αφήγημα της «σύγχρονης και ισχυρής Ελλάδας». Δεν δυναμώνει όμως και το αφήγημα της αντιπολίτευσης. Ειδικά της αντιπολίτευσης που έχει διαχειριστεί εξουσία, επίσης.

Προφανώς και επανέρχεται έντονα στο προσκήνιο το ζήτημα της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Αυτό το ζήτημα όμως δεν αφορά μόνο ένα κόμμα. Τα αφορά όλα.

Προφανώς και ξανασυζητούν όλοι για το κράτος, τις αδυναμίες, τις αρρυθμίες, τη διαφθορά, κλπ. Αυτό το «κακό κράτος» δεν οικοδομήθηκε τα τέσσερα τελευταία χρόνια, όμως. Και όλοι το ξέρουν αυτό.

Με δύο λόγια, οι πολίτες ξέρουν, θυμούνται και κρίνουν.

Γι’ αυτό και είναι προσβολή προς τους πολίτες να γίνεται συζήτηση περί εκλογών με όρους «κομματικών συμφερόντων», από όποια πλευρά (κομματική) και να γίνεται. Οι εκλογές, έτσι κι αλλιώς έρχονται. Και ο ακριβής χρόνος τέλεσής τους δεν πρέπει να υπακούει σε «κανόνες συμφέροντος». Πρέπει να είναι αποτέλεσμα υψηλής κοινωνικής και εθνικής ενσυναίσθησης…