ΑΠΟΨΗ: Ο κουραστικός «θόρυβος»

«Δεν θέλω πια να ανοίγω τηλεόραση…» μας έλεγε χθες ένας πολίτης, εκδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ότι δεν αντέχει πια να βλέπει ως τηλεοπτικό σίριαλ μία μεγάλη τραγωδία, αλλά και όλα αυτά που αποκαλύπτονται για τις πολλές, πολυεπίπεδες και πολύχρονες ευθύνες εγκατάλειψης του σιδηρόδρομου, που μάλιστα δίνουν «τροφή» για ένα κομματικό «πινγκ πονγκ» ανταλλαγής κατηγοριών και ευθυνών.

Είναι βέβαιο ότι ο συγκεκριμένος πολίτης δεν είναι ο μόνος που… μπούχτισε. Ότι είναι πάρα πολλοί εκείνοι που αισθάνονται άσχημα να παρακολουθούν τα «απόνερα» μίας μεγάλης τραγωδίας ενώ κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους, χωρίς τη δύναμη να κάνουν το παραμικρό για να αλλάξουν τα πράγματα.

Το γράψαμε από την πρώτη στιγμή: Ο σεβασμός προς τα θύματα της τραγωδίας και τον ανείπωτο πόνο των οικογενειών τους, επιβάλλει… σιωπή. Η τραγωδία δεν είναι «σίριαλ»! Και επίσης, το «φταίμε εμείς, φταίτε εσείς, φταίνε και οι άλλοι» είναι τόσο παλιό και γνωστό που το έκανε μέχρι και τραγούδι ο αείμνηστος Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ο Έλληνας καταλαβαίνει ότι τα προβλήματα και οι ευθύνες για τον σιδηρόδρομο έρχονται από πολύ πίσω στον χρόνο και συνεχίζονται.

Τι χρειάζεται λοιπόν ο μέσος Έλληνας; Δικαιοσύνη και Πράξεις! Τίποτα άλλο δεν μετράει. Η ελληνική κοινή γνώμη, αφενός θέλει να αισθανθεί ότι υπήρξε δικαίωση για τον πόνο και το δάκρυ, αλλά και πρωτοβουλίες που θα διώξουν το «κακό», άπαξ δια παντός.

Όλα τα υπόλοιπα, έχουν μετατραπεί σε έναν «θόρυβο» που δεν παράγει αποτέλεσμα και τελικά, καταντάει κουραστικός, μάλλον και ανυπόφορος για πολλούς…