Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024
Connect with us

Υγεία

«Κάπνισμα: Μια συχνή και θανατηφόρα εξάρτηση»- Γράφει ο Κωνσταντίνος Α. Ζησιμόπουλος, MD, PhD

Δημοσιεύθηκε

στις

Γράφει ο Κωνσταντίνος Α. Ζησιμόπουλος, MD, PhD

Ειδικός Παθολόγος

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών

Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Πανεπιστημίου Πατρών

 

Η 31η Μαΐου κάθε έτους έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος. Μιας πανάρχαιας και άκρως εθιστικής συνήθειας η οποία εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους για την Υγεία. Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού αφορούν τόσο τους ίδιους τους καπνιστές, όσο και τα άτομα του άμεσου περιβάλλοντός τους (παθητικοί καπνιστές).

Πέραν του εθισμού, ο οποίος είναι κυρίως ψυχολογικής φύσεως και λιγότερο οργανικής σε σχέση με άλλα εξαρτησιογόνα, ο καπνός του τσιγάρου έχει ενοχοποιηθεί για πλήθος άλλων νοσηρών καταστάσεων. Προεξάρχουσα θέση κατέχει ο καρκίνος του πνεύμονα ο οποίος αφορά άνδρες και γυναίκες, τόσο ενεργητικούς όσο και παθητικούς καπνιστές. Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από κακοήθειες και στα δύο φύλα.

Άλλες ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα είναι η στεφανιαία νόσος, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η υπέρταση, αγγειακές παθήσεις του εγκεφάλου και των περιφερικών αγγείων, καρκίνος του λάρυγγα του οισοφάγου, της ουροδόχου κύστεως κ.α.

Η εφεύρεση του ηλεκτρονικού τσιγάρου και των προϊόντων ατμίσματος δημιούργησε πρόσκαιρα την ψευδαίσθηση ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις του καπνίσματος θα ελαττώνονταν. Ωστόσο, τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα ανατρέπουν την αίσθηση αυτή και επιβεβαιώνουν τις δυσμενείς συνέπειες και των εναλλακτικών αυτών στην υγεία των χρηστών.

Μελετώντας κάποιος τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της σχετιζόμενης με το κάπνισμα νοσηρότητας, διαπιστώνει την έκταση των παρεμπιπτουσών κοινωνικών και οικονομικών παραμέτρων σε μία κοινωνία. Οι Κυβερνήσεις ανά τον κόσμο έχοντας διαπιστώσει τις προεκτάσεις αυτές έχουν εκπονήσει προγράμματα και εκστρατείες για την αντιμετώπιση της βλαβερής αυτής συνήθειας. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των προσπαθειών αυτών δεν ήταν τα αναμενόμενα, καθώς πολλές φορές κινούνταν προς λάθος κατεύθυνση. Και αυτό γιατί δεν αποτέλεσε στόχευση η πρόληψη, αλλά η τιμωρητική διάθεση των Αρχών έναντι των καπνιστών.

ΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ

Μέτρα τα οποία θα συνέτειναν στην αντιμετώπιση του καπνίσματος με θετικές κοινωνικο – οικονομικές προεκτάσεις, μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

  • Ουσιαστική ενημερωτική εκστρατεία σε σχολεία, πανεπιστήμια και άλλες δημόσιες δομές σε ετήσια βάση και όχι ευκαιριακά
  • Δράσεις πρωτογενούς πρόληψης από φορείς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με δομές της Αυτοδιοίκησης
  • Ίδρυση και λειτουργία φορέων ψυχολογικής υποστήριξης για την ουσιαστική συνδρομή σε πολίτες που επιθυμούν να διακόψουν το κάπνισμα
  • Εφαρμογή προσυμπτωματικού ελέγχου στους καπνιστές για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας.

Όσο ο καπνιστής αντιμετωπίζεται ως παραβάτης και όχι ως εξαρτημένος από το τσιγάρο ασθενής, οι πιθανότητες επιτυχούς παρέμβασης στην καπνιστική συνήθεια θα παραμένουν μικρές. Απόδειξη το γεγονός ότι η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου έχει εν πολλοίς παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου.

 

 

 

 

Περισσότερα


Ροή ειδήσεων

Advertisement