ΑΠΟΨΗ: Το «καθαρτήριο» του ριζοσπαστισμού

Η πολύ δύσκολη περίοδος των μνημονίων υπήρξε ένα «καθαρτήριο» για το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, το οποίο μετά από 3 δεκαετίες ευδαιμονίας βρέθηκε αντιμέτωπο με τον κίνδυνο εξαΰλωσής του, πληρώνοντας τις «αμαρτίες» πολλών πολιτικών (ατόμων) και… πολιτικών (επιλογών).

Το ΠΑΣΟΚ σχεδόν διαλύθηκε. Και η ΝΔ  έπεσε σε ιστορικά χαμηλά, διασωζόμενη μόνο και μόνο, επειδή παρέμεινε ο κεντρικός πόλος έκφρασης της κεντροδεξιάς και ο βασικός πόλος αντίστασης απέναντι στη «νέα πολιτική τάξη πραγμάτων» που αναδείχθηκε, στο επίκεντρο της οποίας υπήρχε το… ανάθεμα στην παλιά πολιτική τάξη και η ριζοσπαστικοποίηση, αλλά όχι και κάποιο στιβαρό εναλλακτικό σχέδιο για την χώρα.

Το αποκορύφωμα αυτής της μεγάλης αναταραχής, υπήρξε αναμφίβολα το 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, το δημοψήφισμα, τα capital controls. Μία κατάσταση ψευδεπίγραφης κοινωνικής και οικονομικής ανάτασης που κατέληξε… σε ένα ακόμα μνημόνιο. Και μετά, τα κεφάλια μέσα και προσπάθεια να επανέρθει η χώρα στην κανονικότητα, αφού προηγουμένως αποφεύχθηκε το «μοιραίο» (δηλαδή, ο εξοβελισμός της Ελλάδας από την Ευρώπη).

Από το 2019 και μετά αρχίσαμε να μπαίνουμε σε μία νέα εποχή που όμως δεν κράτησε πολύ γιατί στις αρχές του… 2020 «έσκασε» η πανδημία. Και πάλι τα κεφάλια μέσα, αλλά για άλλους λόγους. Το άγχος για την οικονομία μετατράπηκε ξαφνικά και βίαια σε άγχος για την υγεία και για την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Καραντίνες, lockdown, εμβόλια… Και την ίδια ώρα, η Τουρκία να υψώνει διαρκώς πολεμοχαρείς ιαχές, ο Έβρος να μετατρέπεται σε «φρούριο» και στο Αιγαίο να παίζεται ένα καθημερινό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Αυτή τη φορά όμως, υπήρχε σχέδιο. Η Ελλάδα ήταν μέρος της Ευρώπης και αποφασισμένη να γίνει μία κυρίαρχη χώρα. Οι λύσεις δεν ήσαν ριζοσπαστικές, ήσαν όμως προφανείς. Και ακολουθήθηκαν.

Γι’ αυτό και εν έτει 2023 πλέον, ζούμε το «καθαρτήριο» του ριζοσπαστισμού, του λαϊκισμού, των «εύκολων λόγων που δεν μπορούν να γίνουν πράξη».

Μικρές νησίδες λαϊκισμού πάντοτε θα υπάρχουν. Το μεγάλο μέτωπο όμως ηττήθηκε λόγω των δικών του αδιεξόδων. Μένει να δούμε εάν στην παρούσα ιστορική στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να επιβιώσει. Για να το πετύχει, πρέπει να αλλάξει καθοριστικά. Με τα «παλιά υλικά» δεν χτίζεται το «νέο». Είναι προφανές ότι, όσο και να το παλέψει ο Αλέξης Τσίπρας, δεν καταφέρνει να αλλάξει πολλά μέχρι τις 25 Ιουνίου. Το μεγάλο «στοίχημα» για το κόμμα, θα έρθει μετά τις εκλογές…