Τι δείχνει η ανταλλαγή κρατουμένων

Κι ενώ τα φώτα της δημοσιότητας στον πλανήτη είχαν στραφεί στη Μ. Ανατολή μετά την εξόντωση του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, ξαφνικά έγινε γνωστή η υλοποίηση της μεγαλύτερης ανταλλαγής κρατούμενων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Λίγο πριν από τις επτά χθες το πρωί (ώρα Ελλάδος) ο Τζο Μπάιντεν και η Κάμαλα Χάρις υποδέχτηκαν στην αεροπορική βάση Άντριους, κοντά στην Ουάσιγκτον, τους δημοσιογράφους της WSJ Έβαν Γκέρσκοβιτς και του RFE/RL Αλσού Κουρμάσεβα, καθώς και τον πρώην πεζοναύτη Πολ Γουίλαν, που έπεσαν δακρυσμένοι στην αγκαλιά των αγαπημένων τους προσώπων. Και από την άλλη πλευρά, ο Πούτιν υποδέχτηκε στη Μόσχα κάποια άλλα πρόσωπα που κρατούνταν σε δυτικές χώρες, μεταξύ των οποίων και ο Βαντίμ Κρασίκοφ, ένας εκτελεστής, την απελευθέρωση του οποίου είχε ζητήσει δημοσίως ο Ρώσος πρόεδρος. Από προχθές που έγινε γνωστή η είδηση, άρχισαν να κυκλοφορούν και οι πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις που κράτησαν πάνω από δύο χρόνια, καθώς επίσης και οι πληροφορίες για τη διπλωματική «μάχη» που έδωσε ο Μπάιντεν μέχρι την τελευταία στιγμή και ενώ ο ίδιος βρισκόταν αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη στιγμή της προσωπικής του καριέρας, την ευθεία αμφισβήτηση της ικανότητάς του να είναι εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ. Φανταζόμαστε πως αυτή η ανταλλαγή δεν θα αλλάξει κάτι στο γεωστρατηγικό «παιχνίδι». Φανταζόμαστε, επίσης, ότι τόσο ο Μπάιντεν, όσο και ο Πούτιν θα μιλάνε για «νίκη». Αλλά εκείνο που ευθέως καταλαβαίνουμε είναι ότι παρά την Ουκρανία και το «βαρομετρικό χαμηλό» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, σταθερά υπάρχουν ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας.