Προσοχή στο νέο… υδάτινο «τοπίο»!

Το σχέδιο συγχώνευσης των δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης (ώστε να δημιουργηθεί μία εταιρεία ανά νομό), καθώς και όσα θα αλλάξουν με τον νέο νόμο που δίνει την αρμοδιότητα ελέγχου της τιμολόγησης του νερού στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και Υδάτων, πρέπει να μελετηθούν πολύ καλά από τους αυτοδιοικητικούς φορείς της Δυτικής Ελλάδας, προκειμένου να μην σηματοδοτήσουν βίαιες αλλαγές στους οργανισμούς ύδρευσης και, κυρίως, αυξήσεις στη τιμή του νερού για τους πολίτες.

Αντίθετα, εάν σκεφθούμε πως η Δυτική Ελλάδα, παρά τα όποια προβλήματα, είναι μία Περιφέρεια με επάρκεια νερού, που μάλιστα προσφέρει σημαντικά, ακόμα και στην υδροδότηση της Αττικής, τότε ενδεχομένως υπάρχει το περιθώριο ακόμα και για μειώσεις στα τιμολόγια του νερού για ύδρευση. Υπό δύο προϋποθέσεις, μάλλον: Πρώτον, να βελτιωθούν οι συνθήκες άρδευσης (η μεγαλύτερη χρήση νερού γίνεται για τις καλλιέργειες) και δεύτερον, το ελληνικό κράτος να αντιληφθεί ότι ναι μεν το νερό είναι δημόσιο αγαθό και δεν έχει «ιδιοκτήτες», αλλά και οι περιοχές που συνεισφέρουν επί δεκαετίες στην ύδρευση της Αττικής πρέπει να απολαμβάνουν κάποιων ανταποδοτικών οφελών. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα μεγάλο και πολυσύνθετο ζήτημα, το οποίο όμως πρέπει να συζητηθεί εκτενώς και να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις, αρχικά σε τοπικό επίπεδο.