ΑΠΟΨΗ: Οι πολιτικές δυνάμεις «ζυγίζονται» πάλι

Πολλές φορές λέγεται ότι στην πολιτική, ειδικά τα τελευταία χρόνια, ο χρόνος συμπυκνώνεται. Ένα διάστημα έξι μηνών μοιάζει με αιωνιότητα, καθώς κανένας πλέον δεν ξέρει «τι μπορεί να φέρει η επόμενη μέρα». Αυτόν, τον… ιδιαίτερο, πολιτικό χρόνο, τον αισθανθήκαμε έντονα στην Ελλάδα από την οικονομική κρίση και μετά, τότε που συσχετισμοί δυνάμεων διαμορφωμένοι επί δεκαετίες, ανατράπηκαν μέσα σε λίγους μήνες. Και εξακολουθούμε να το βιώνουμε, καθώς στα χρόνια που ακολούθησαν από το 2010 και μετά, δεν πάψαμε να αντιμετωπίζουμε κρίσεις και έκτακτες καταστάσεις. Ας θυμηθούμε την πανδημία, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση, την ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή, τον πληθωρισμό, κλπ.

Μέσα σε αυτή τη «σμηνοσειρά» εκτάκτων αναγκών, ήρθε να προστεθεί πριν δύο χρόνια και η τραγωδία των Τεμπών που ήταν σίγουρο πως θα δημιουργήσει μία βαθιά πληγή, η οποία δεν κλείνει εύκολα. Εσχάτως δε, ανέκυψε και αυτή η πρωτοφανής σεισμική διέγερση στις Κυκλάδες που για μεγάλο χρονικό διάστημα αναγκάζει τους πάντες να… κοιμούνται με το ένα μάτι ανοιχτό, αφού κανένας δεν μπορεί να προδικάσει ακόμα την εξέλιξη του φαινομένου.

Κακά τα ψέματα λοιπόν, αλλά με όσα συμβαίνουν τριγύρω μας, ο πολιτικός κόσμος της χώρας αναμετριέται ακόμα μία φορά. Αναμετριέται με τις υπαρκτές ανάγκες, με τους φόβους και τις ελπίδες της κοινωνίας, με τα γεγονότα. Το «ανάστημα» του πολιτικού κόσμου υπολογίζεται ξανά. Και αυτό ισχύει για όλους, συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, κοινοβουλευτικούς και εξωκοινοβουλευτικούς.

Ναι, η κυβέρνηση είναι αυτή που δέχεται πάντοτε το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης. Γιατί από την κυβέρνηση περιμένουν οι πολίτες τις πρωτοβουλίες που θα ανακόψουν την ακρίβεια, που θα εμπεδώσουν την ασφάλεια, που θα δείξουν ότι οι θεσμοί στη χώρα λειτουργούν, ότι η αλήθεια και το δίκαιο επικρατούν. Όμως, την ίδια ώρα και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις «ζυγίζονται» από την κοινωνία για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις. Και βρισκόμαστε σε εποχές όπου η κοινωνία δεν περιμένει από τις πολιτικές δυνάμεις απλώς να κάθονται και να «πετροβολούν» την κυβέρνηση, ούτε να καταφεύγουν σε «εύκολα λόγια» και σε «μεγάλες υποσχέσεις».  Ας μην νομίζουν οι αντιπολιτευόμενοι λοιπόν ότι βρίσκονται εκτός κριτικής. Η θέση τους είναι δύσκολη. Ίσως και πιο δύσκολη από τη θέση της κυβέρνησης. Γιατί η κυβέρνηση έχει και το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών που εφόσον είναι καλές, θα επιβραβευτούν. Η αντιπολίτευση όμως, έχει μόνο το «όπλο» της… σοβαρότητας και της υπευθυνότητας!