«Δουλειά με ταχύτητα και αποτέλεσμα»… ο μόνος δρόμος της κυβέρνησης!

Το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ εκλέχτηκαν για να επαναφέρουν την κανονικότητα σε μία χώρα που είχε διαρρήξει πολλές σχέσεις με… την λογική, μέσα από μία αλλοπρόσαλλη (συγ)κυβέρνηση, που από τη μία πλευρά ακολουθούσε κατά γράμμα τις επιταγές του μνημονίου και από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούσε αριστερίστικες «πατερίτσες», επιβάλλοντας βαρύτατη φορολόγηση στη μεσαία τάξη για να μοιράζει επιδόματα δεξιά και αριστερά. Τα επιδόματα όμως, ποτέ δεν συνιστούν πραγματική βοήθεια. Μόνο τα μεροκάματα και η ανάπτυξη, βοηθούν την κοινωνία να πατήσει στα πόδια της. Έτσι, ήρθε ο Μητσοτάκης στην εξουσία για να αλλάξει το «τοπίο». Και πραγματικά, η βελτίωση στην οικονομία κατά την πρώτη θητεία ήταν εμφανής. Μείωση των φόρων, ενίσχυση των επενδύσεων, αύξηση της απασχόλησης. Βελτίωση υπήρξε όμως και στο κράτος, κυρίως ελέω… πανδημίας, που προσέφερε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να ενισχύσει κατά πολύ το «ψηφιακό κράτος» και μάλιστα, σχεδόν χωρίς να ανοίξει μύτη από τους πάσης φύσεως καρεκλοκένταυρους. Βελτίωση υπήρξε και στην εξωτερική πολιτική, αλλά και στην ασφάλεια και την εθνική άμυνα, παρά το γεγονός πως εκείνη την περίοδο βρεθήκαμε με το δάκτυλο στη σκανδάλη απέναντι στην Τουρκία. Όλοι θυμόμαστε την επιχειρούμενη εισβολή στον Έβρο που απαντήθηκε δυναμικά, όλοι θυμόμαστε το τουρκολιβυκό σύμφωνο που απαντήθηκε με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία και την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και βέβαια, την μεγάλη προσπάθεια ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων.

Η πρώτη κυβερνητική θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη, δικαίως κρίθηκε επιτυχημένη λοιπόν. Και οδήγησε σε επανεκλογή το 2023. Αλλά αυτή η δεύτερη θητεία, που πάντα είναι πολύ δύσκολη για οποιαδήποτε κυβέρνηση, μέχρι τώρα δεν «έτρεξε» όπως η πρώτη. Το δυστύχημα στα Τέμπη ήρθε να αναδείξει τα πολλά στραβά και ανάποδα που υπάρχουν ακόμα στο κράτος. Και αν η τραγωδία στο Μάτι, οδήγησε στην πιο απλή αλλά σημαντική, άμεση λειτουργία του «112», η τραγωδία στα Τέμπη δεν οδήγησε σε ένα σαρωτικό κύμα αλλαγών και εκσυγχρονισμού στον σιδηρόδρομο και τις συγκοινωνίες. Ακολούθησε και όλο αυτό το επικοινωνιακό μπαράζ επιθέσεων – ακόμα και με… σενάρια επιστημονικής φαντασίας – από την αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα να… δέσει το γλυκό που βλέπουμε σήμερα. Επίσης όμως, σε αυτήν τη δεύτερη θητεία, βλέπουμε την ακρίβεια να «δαγκώνει» και αρκετές πτυχές του κυβερνητικού έργου να μην προχωρούν όπως θα έπρεπε. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση… έκατσε! Γι’ αυτό και το ερώτημα που υπάρχει είναι, εάν μπορεί να «το γυρίσει» στα επόμενα δύο χρόνια. Προφανώς και ποτέ δεν κινδύνευε από την πρόταση μομφής. Προφανώς και υπάρχει η δυνατότητα, όχι μόνο να ανακόψει, αλλά και να εκμηδενίσει πάλι το κύμα αντισυστημισμού που φουσκώνει. Αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά, μεγάλη ταχύτητα και κυρίως… αποτέλεσμα! Τα περιθώρια στένεψαν και πολλά πρέπει να αλλάξουν άμεσα…