ΑΠΟΨΗ: «Γρατζουνιές» που πρέπει να αποφεύγονται

Όπως έχουμε ήδη γράψει, το πιο σημαντικό για την κυβέρνηση – ειδικά στην παρούσα φάση – είναι το αποτέλεσμα. Και αυτό δεν αλλάζει. Είναι πέρα και πάνω από τα πρόσωπα που την απαρτίζουν. «Στο τέλος της ημέρας», ο μέσος Έλληνας θα κρίνει την κυβέρνηση συνολικά. Και πάνω απ’ όλους, θα κρίνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στον οποίο είτε θα εμπιστευθεί και τρίτη πρωθυπουργική θητεία, είτε θα τον θέσει εκτός Μαξίμου.

Ωστόσο, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι επικοινωνιακού τύπου «γρατζουνιές», όπως αυτή με τον Αρίστο Δοξιάδη που καλά – καλά δεν συμπλήρωσε ένα 24ωρο ως υφυπουργός, αλλά και τον Νίκο Τσάφο, δεν πρέπει να υποτιμούνται από το κυβερνητικό επιτελείο. Μάλιστα, συμπτωματικά (ή και όχι) και οι δύο είναι εξωκοινοβουλευτικά στελέχη που παρουσιάστηκαν ως επιλογές του ίδιου του πρωθυπουργού. Και μπορεί μεν και οι δύο να βγήκαν δημοσίως και ευθέως να υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους, αλλά από τη μία έχει γίνει σαφές ότι η αντιπολίτευση θα αναζητήσει το παραμικρό για να πλήξει την κυβέρνηση και από την άλλη, είναι μάλλον εξίσου σαφές ότι στον κυβερνητικό πυρήνα υπάρχει ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με τη διάγνωση και πρόληψη κάποιων… «ναρκών» σε βάρος της ίδιας της κυβέρνησης. Αναρωτιούνται πολλοί: «Δεν υπήρξε κανένας που να γνωρίζει ένα ζήτημα που ενδεχομένως θα μπορούσε να εγείρει ζήτημα σε βάρος της κυβέρνησης;». Προφανώς, δεν υπήρχε. Γιατί αν υπήρχε κάποιος και δεν εντόπισε τον πιθανό κίνδυνο, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.  Τι λείπει λοιπόν από το Μαξίμου; Λείπει ο άνθρωπος που θα μπορούσε να αναλάβει τον ρόλο του «επιτελάρχη». Θα μπορούσε να το αναλάβει αυτό ο Κωστής Χατζηδάκης; Κανείς δεν ξέρει, αλλά διατηρούμε την πεποίθηση ότι ο βασικός ρόλος του νέου αντιπροέδρου είναι να συντονίσει τη μάχη κατά του βαθέος κράτους, αν και είναι πολύ καλός γνώστης «προσώπων και πραγμάτων», τουλάχιστον εντός του κόμματος της ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση, επειδή ένας και μόνο άνθρωπος – δηλαδή ο πρωθυπουργός – προφανώς δεν μπορεί, ούτε να τα ξέρει, ούτε να τα ελέγχει όλα, είναι δεδομένο ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που να δημιουργούν φίλτρα προστασίας, ώστε να αποφεύγονται τα… «ατυχήματα». Η σημερινή κυβέρνηση έχει δύο χρόνια μπροστά της και πρέπει να κοιτάξει μόνο τη δουλειά και το αποτέλεσμα!