Να ξεχωρίσει «η ήρα από το στάρι»

Διαβάζουμε τα εξής: «Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο αυξήθηκαν το 2024 κατά 7,356 δισ. ευρώ και αθροιστικά ξεπερνούν τα 108 δισ. ευρώ, αλλά από αυτά μόλις 3,7 δισ. ευρώ είναι ρυθμισμένα σε δόσεις».

Και επίσης: «Οι οφειλέτες με ανοιχτούς λογαριασμούς στην εφορία ξεπερνούν τα 3,7 εκατομμύρια ΑΦΜ και οι οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ξεπερνούν το 1,1 εκατομμύριο». Στην προκειμένη περίπτωση, οι αριθμοί λένε… την αλήθεια. Και ποια είναι αυτή; Ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πρέπει, αφενός να διαχωρίσει (επί της ουσίας και όχι.. στα χαρτιά) τους μικρο-οφειλέτες που δεν μπορούν να πληρώσουν, από τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», υιοθετώντας σημαντικά κίνητρα για τους πρώτους και αυστηρά μέτρα για τους δεύτερους. Μέτρα, όπως η έκπτωση 3% για εφάπαξ καταβολή φόρου εισοδήματος είναι παντελώς ανίσχυρα. Αν ο πολίτης δεν μπορεί να πληρώσει τον φόρο… φταίει ο φόρος και όχι ο πολίτης! Και από την άλλη πλευρά, εκείνοι που διαχρονικά λειτουργούν φεσώνοντας την εφορία, πρέπει να… πάψουν να λειτουργούν.