Η εικόνα του σπηλαίου, οι θεσσαλονικείς ιερομόναχοι και η Αγ. Ευφροσύνη

Όπως θα διαβάσετε και στις εσωτερικές σελίδες της «Γ», η ιερή εικόνα της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας τοποθετήθηκε χθες και πάλι στον  «θρόνο» της, στην Ιερά Μονή Μ. Σπηλαίου, καθώς ολοκληρώθηκαν οι εργασίες συντήρησής της. Αξίζει όμως να θυμηθούμε την ιστορία της θαυματουργής εικόνας που ταυτόχρονα είναι και ένα από τα πιο σημαντικά θρησκευτικά κειμήλια που βρίσκονται στην Αχαΐα. Η εικόνα, από μαστίχα και κερί, θεωρείται έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος την έφερε μαζί του από την Παλαιστίνη και τη δώρισε στους πρώτους χριστιανούς της περιοχής, οι οποίοι την έκρυψαν στο σπήλαιο υπό τον φόβο των διωγμών. Η εικόνα παρέμεινε στο σπήλαιο μέχρι που δύο ιερομόναχοι από τη Θεσσαλονίκη, ο Συμεών και ο Θεόδωρος, ευρισκόμενοι στους Άγιους Τόπους, είδαν την ίδια οπτασία που τους καλούσε να πάνε στην Αχαία και να ανακαλύψουν την εικόνα. Φτάνοντας στην περιοχή του Χελμού το 362 μ.Χ. συνάντησαν μία βοσκοπούλα από τη Ζαλχωρού, την Ευφροσύνη. Αυτή τους οδήγησε στο σπήλαιο και στην εικόνα, που την είχε ανακαλύψει νωρίτερα, ακολουθώντας έναν τράγο από το κοπάδι της, ο οποίος έμπαινε συνέχεια στο σπήλαιο για να πιει νερό. Η πηγή του σπηλαίου είναι γνωστή και ως «πηγή της κόρης», ενώ η Ευφροσύνη τιμάται ως Αγία.  (H φωτογραφία είναι του Ν. Κυριαζή από το kalavrytanews.com).