Περίεργα έθιμα Πάσχα: Παραδόσεις από όλη την Ελλάδα

Για τους πιστούς της Ορθοδοξίας, το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή, κατά την οποία γιορτάζεται η Ανάσταση του Χριστού. Σε πολλά μέρη του κόσμου εκείνη την περίοδο πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις. Τα λαϊκά έθιμα κατά τον σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν το άναμμα λαμπάδων και τη μεταφορά του Αγίου Φωτός στα σπίτια από την τελετουργία της Ανάστασης στις εκκλησίες, δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών και το σούβλισμα του οβελία κατά την Κυριακή του Πάσχα.

Το Πάσχα όμως είναι μία τόσο ιδιαίτερη γιορτή που ακόμα και αν παρατηρήσουμε πολλά κοινά ως προς τον Εορτασμό του σίγουρα υπάρχουν άλλα τόσα ήθη και έθιμα που διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Ας ρίξουμε μία ματιά στα πιο παράξενα έθιμα που υπάρχουν στα χωριά και στα νησιά της Ελλάδας.

Οι «αυγομαχίες»

Στη Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Καστανούσα Κερκίνης, στην κοινότητα Κρηνίδων του δήμου Καβάλας, στο Θρυλόριο του Νομού Ροδόπης, στο Μυλοπόταμο της Δράμας και στον  Άνω Άγιο Ιωάννη στην Πιερία, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών εφοπλίζονται με τριάντα κόκκινα αυγά ο καθένας και ξεκινάνε οι «Αυγομαχίες». Νικητής αναδεικνύεται αυτός που στο τέλος της μάχης θα έχει μείνει με τα λιγότερα σπασμένα αυγά.

Τα «μαζίδια»

Παλιό έθιμο, που επιβιώνει μέχρι σήμερα στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ελευθερών , δυτικά του Νομού Καβάλας. Ο κόσμος μεταφέρει σε πομπή τα εικονίσματα από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ταξιάρχη στο εξωκλήσι των Αγίων Ραφαήλ, Ειρήνης και Νικολάου όπου τελούν αρτοκλασία και αγιασμό με σκοπό να ευλογηθεί η καλλιεργητική περίοδος που ξεκινάει. Το έθιμο ολοκληρώνεται αφού επιστρέψουν τις εικόνες πίσω στην εκκλησία, με χορούς και σπιτικά φαγητά στην πλατεία του οικισμού.

Η «καύση του Ιούδα»

Είναι ένα έθιμοπου γίνεται το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Διαδραματίζεται η  διαπόμπευση ενός σκιάχτρου ή ομοιώματος ανθρώπου, το οποίο προτού γίνει στάχτη γίνεται στόχος πυροβολισμών και πετροβολήματος. Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει προκαλέσει πολλών ειδών αντιδράσεις.

Ο «ρουκετοπόλεμος»

Γίνεται στη Χίο, πρόκειται για ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο που έχει τις ρίζες του στην τουρκοκρατία. Στην ουσία είναι ένας ¨πόλεμος¨  ανάμεσα στην ενορία του Αγίου Μάρκου και στην ενορία της Παναγίας Ερυθιανής, με εξαίρεση τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας το έθιμο συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Ο «χορός της βροχής»

στα Καλύβια Λιμεναριών της Θάσου που έχει τις ρίζες του στους χορούς του διονυσιακού κύκλου και είναι μία επίκληση για ανοιξιάτικη βροχή. Σύμφωνα με το έθιμο  οι κάτοικοι πιάνουν το χορό  την Τρίτη ημέρα του Πάσχα και συνοδεύεται από παραδοσιακούς χορούς και κρέας με ρύζι που μαγειρεύεται σε τσουκάλια και μοιράζεται στον κόσμο.

Οι «μπότηδες»

Το έθιμο έρχεται από την Κέρκυρα. Έίναι ένας συνδυασμός ενετικής και ορθόδοξης παράδοσης. Οι κάτοικοι πετάνε πήλινα κανάτια, αφού πρώτα τα έχουν στολίσει με κόκκινες κορδέλες, από τα μπαλκόνια τους με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 12 το μεσημέρι ενώ παράλληλα οι φιλαρμονικές ξεχύνονται στους δρόμους και παίζουν χαρμόσυνες μελωδίες.