Νίκος Παππάς: Μιλώντας αποκλειστικά στη «Γ» ο υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέτει το διακύβευμα των εσωκομματικών εκλογών  

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ

 Από την σημερινή έντυπη έκδοση της Γνώμης 

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καισαριανή. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα, αλλά κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες ολοκλήρωσε υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικονομία. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στην Μακροοικονομία και βρέθηκε στη Σκωτία, όπου εργάστηκε ως ερευνητής.

Αλλά ο Νίκος Παππάς δεν δελεάστηκε από την ακαδημαϊκή καριέρα που ήταν στρωμένη στα πόδια του. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ακολούθησε τον Αλέξη Τσίπρα στην ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ που τον έφερε στην εξουσία, ενώ ο ίδιος έγινε υπουργός Επικρατείας και υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής. Και παρότι καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο σε δύο χρόνια φυλάκιση, με τριετή αναστολή, για την εμπλοκή του στη διαγωνιστική διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες, τώρα διεκδικεί την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για τον οποίο τονίζει ότι θέλει «να γίνει η ψυχή της αριστερής, προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης».

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη «Γ», ο Νίκος Παππάς διαμηνύει επίσης με νόημα ότι «δεν πρέπει να αναδιπλωθούμε, δεν πρέπει να μπούμε στο ζεστό λιμάνι, στη ζεστή φωλιά της ριζοσπαστικής Αριστεράς, διότι αυτό δεν αρκεί για να ξανακερδίσουμε την πλειοψηφία».

Επιπλέον, κάνει μια αναδρομή και μια κριτική στην κυβερνητική πορεία και στα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, που τον οδήγησαν στις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες.

-Από οικογένεια με αριστερές καταβολές;

«Ναι. Ο πατέρας μου ήταν εννέα μήνες εξορία στη Γυάρο».

-Και τα παιδικά σας χρόνια;

«Έζησα τη φτώχεια. Φόρεσα δεύτερο ρούχο. Η μητέρα μου έκανε οικονομίες για να πάμε μια φορά το μήνα σε μια ταβέρνα. Και όταν αργότερα εργάζονταν και οι δύο γονείς μου, καταφέραμε να πάμε σε ένα εξοχικό και να κάνω πρώτη φορά διακοπές».

-Και μετά ήρθαν οι σπουδές, η παραμονή σας και η εργασία σας στη Σκωτία. Αλήθεια, μετανιώσατε που αφήσατε μια σίγουρη ακαδημαϊκή καριέρα για να επιστρέψετε στην Ελλάδα;

«Όχι, σε καμία περίπτωση. Η επιλογή της επιστροφής στην Ελλάδα ήταν επιλογή ζωής. Η ξένη χώρα είναι πικρή. Δεν είναι εύκολη κατάσταση. Ξέρω και αντιλαμβάνομαι τι βιώνουν τα νέα παιδιά, τα οποία αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα μας για να ζήσουν αλλού».

-Επομένως, δεν ήταν μια δύσκολη απόφαση…

«Ήταν μια πολύ εύκολη απόφαση. Ήταν κάτι το οποίο επιζητούσα και προσπαθούσα να το πραγματοποιήσω. Ήρθε και η συγκυρία η καλή, και επέστρεψα».

-Μια συγκυρία που επέφερε τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κι εσείς γίνατε υπουργός. Αλήθεια, είχατε φανταστεί ότι θα έρχονταν έτσι τα πράγματα; Περιμένατε αυτή την εξέλιξη;

«Όταν ξεκινήσαμε, όχι. Δεν την περιμέναμε. Αλλά θέλαμε και υπηρετήσαμε έναν χώρο που είχε ένα αξιόλογο ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο, το οποίο το έβαλε υπό την ηγεσία του ο Τσίπρας σε εφαρμογή την κατάλληλη ιστορική στιγμή και είχαμε αυτό το αποτέλεσμα».

-Μήπως βιαστήκατε να έρθετε στην εξουσία; Θέτω το ερώτημα υπό την έννοια ότι δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, ενώ και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει παραδεχθεί ότι «μπορεί να είχαμε σε πολλά την αυταπάτη». Εσείς τι λέτε;

«Είχαμε μεγαλύτερες προσδοκίες από αυτά που τελικά καταφέραμε. Ναι, είχαμε βάλει ψηλά τον πήχη. Δεν θα ήμασταν ποτέ των χαμηλών προσδοκιών εμείς. Είναι προφανές ότι θέλαμε να καταφέρουμε και άλλα. Αλλά δεν μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς ότι κρύψαμε την πραγματικότητα. Διότι ο Τσίπρας είναι ο μόνος πρωθυπουργός ο οποίος ό,τι κατάφερε και ό,τι δεν κατάφερε το έφερε μπροστά στον λαό.

Και ξέρετε, κύριε Ζακυνθινέ, οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν μια τάση να ξεχνούν τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. Διότι εκεί, ακριβώς με τη συμφωνία πάνω στο τραπέζι, ξαναρωτήσαμε το λαό».

-Γιατί πιστεύετε ότι επήλθε η βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις τελευταίες, διπλές, εκλογές; Μήπως δεν καταφέρατε να αρθρώσετε έναν πειστικό προγραμματικό λόγο;

«Δεν ήταν πρόβλημα προγράμματος. Ήταν πρόβλημα ότι δεν καταφέραμε να τα βάλουμε αποτελεσματικά με τον κακό μας εαυτό. Ο προοδευτικός κόσμος είχε αγκαλιάσει την προσπάθειά μας από το 2012. Κι εμείς δώσαμε πάρα πολλές φορές την εικόνα ενός κόμματος που είχε κλειστές πόρτες.

Δυστυχώς, αργήσαμε να εκλέξουμε ηγεσία από τη βάση. Αργήσαμε να θεσμοθετήσουμε συμμετοχικές διαδικασίες. Κι αυτό ήταν ένα τίμημα, το οποίο πληρώσαμε.

Στις τελευταίες εκλογές είχαμε μια πολύ αδύναμη, μια τραυματισμένη πολιτική πρόταση. Ακριβώς επειδή τα άλλα κόμματα αρνούνταν να έρθουν στην προοδευτική διακυβέρνηση. Και βεβαίως, είχαμε δηλώσεις της τελευταίας στιγμής, οι οποίες υπενθύμισαν με πολύ αδόκιμο τρόπο δύσκολες πολιτικές, τις οποίες η τρόικα μάς ανάγκασε να εφαρμόσουμε. Καταλάβατε τι εννοώ…».

-Κατάλαβα. Κι έρχεστε τώρα εσείς και λέτε «να κάνουμε ένα άνοιγμα από τα αριστερά έως το κέντρο», εάν έχω διαβάσει σωστά.

«Έχετε διαβάσει πολύ σωστά. Θεωρώ ότι έχουμε ψηφίσει μια διακήρυξη την οποία την εφαρμόσαμε με πολύ μεγάλη εγκράτεια – για να το πω ευγενικά. Σχεδόν δεν την εφαρμόσαμε. Η διακήρυξή μας αποτυπώνει πολύ σωστά αυτό που καταφέραμε την προηγούμενη δεκαετία. Ήμασταν το κόμμα που συσπείρωσε κόσμο από την Αριστερά έως το προοδευτικό κέντρο. Αυτό λέω εγώ, ότι δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, δεν πρέπει να αναδιπλωθούμε, δεν πρέπει να μπούμε στο ζεστό λιμάνι, στη ζεστή φωλιά της ριζοσπαστικής Αριστεράς, διότι αυτό δεν αρκεί για να ξανακερδίσουμε την πλειοψηφία».

-Να γίνει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ένα κλασικό κεντροαριστερό κόμμα;

«Να γίνει η ψυχή της αριστερής, προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης, η οποία θα περιλαμβάνει και κεντρώους, και κεντροαριστερούς, και αριστερούς, και ριζοσπάστες, και δημοκράτες σοσιαλιστές, και οικολόγους. Με άλλα λόγια, να περιλαμβάνει όλο τον πλούτο των προοδευτικών πολιτών και των προοδευτικών αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας».

-Σαφής η πρότασή σας…

«Κύριε Ζακυνθινέ, συγγνώμη για τη διακοπή. Δεν είναι πρόταση του Νίκου Παππά. Είναι η ψηφισμένη μας πολιτική. Το καταστατικό μας λέει ότι είμαστε το σπίτι κάθε προοδευτικού πολίτη. Δεν λέει ότι είμαστε ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Λέει ότι είμαστε το σπίτι κάθε προοδευτικού πολίτη. Επομένως, συσπειρώνουμε πολίτες από την Αριστερά έως το προοδευτικό κέντρο. Και καλώ κάθε δημοκράτη, κάθε προοδευτικό πολίτη, να γίνει συμμέτοχος σε αυτή τη διαδικασία. Έρχεσαι, γράφεσαι, ψηφίζεις. Δεν υπάρχει καμία άλλη προϋπόθεση. Να χτίσουμε μαζί το αντίπαλο δέος του κ. Μητσοτάκη».

-Και αν δεν καταφέρετε να αναδειχθείτε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Εάν δεν περάσει η πρότασή σας, που λέτε ότι είναι η ψηφισμένη πολιτική του κόμματος, τι θα κάνετε;

«Πάντα θα αγωνιζόμαστε για την ενότητα. Αλλά αυτόν τον αγώνα θα τον κερδίσουμε».

-Αναφέρεστε σε προσωπικό επίπεδο;

«Δεν είναι μια προσωπική εκλογή η υποψηφιότητά μου. Η υποψηφιότητά μου είναι μια συλλογική εκλογή. Θα κερδίσουμε όλοι μαζί».

-Τι εννοείτε ακριβώς;

«Η μάχη θα έχει θετική έκβαση και κυρίως θα κερδίσουμε ξανά την ψυχή και την ψήφο των δημοκρατικών πολιτών».

-Με εσάς πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

«Προφανώς».

«Ιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας»

-Ο Αλέξης Τσίπρας έχει θέση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πρακτικά στη θέση του ιδρυτή του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν παλιά ένα κόμμα μικρό, ένα κόμμα το οποίο δεν είχε καταφέρει να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ζωή. Τώρα, όποιος ερευνητής της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας προσπαθήσει να μελετήσει την περίοδο 2010-2023, δεν μπορεί παρά να ασχοληθεί με την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ».