Η πρώτη διαπίστωση σε ένα ενδιαφέρον οδοιπορικό

Το ενδιαφέρον «οδοιπορικό» της δημοσιογράφου και συγγραφέως, Μαργαρίτας Πουρνάρα στην «Καθημερινή» για την Πάτρα, σχεδόν ξεκινάει με την εξής διαπίστωση: «Σκεφτόμουν, καθώς πλησιάζαμε, πόσο μοναχική είναι η τρίτη σε μέγεθος ελληνική πόλη. Προικισμένη γεωγραφικά, αλλά κατάφωρα αδικημένη σε υποδομές. Ο νέος αυτοκινητόδρομος είναι μπροστά μας και ας καθυστέρησε η αποπεράτωσή του. Όμως, το τρένο σταματάει ακόμη στο Κιάτο και ύστερα συνεχίζεις αναγκαστικά με το λεωφορείο. Το μικρό κρατικό αεροδρόμιο του Αράξου, με τσάρτερ την τουριστική σεζόν μόνο, χρειάζεται επειγόντως αναβάθμιση. Επιπλέον συνδέεται με την Πάτρα με μια επικίνδυνη αρτηρία, στην οποία μόλις πρόσφατα άρχισαν εργασίες βελτίωσης. Το λιμάνι, άλλοτε κραταιά πύλη στα δυτικά, χάνει τη μάχη με την εκσυγχρονισμένη Ηγουμενίτσα. Η δε εντυπωσιακή γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου προσέθεσε τελικά έναν κόμβο διέλευσης, αλλά όχι στάσης». Προφανώς και συμφωνούμε. Και όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, καλό είναι να ακούμε και την άποψη εκείνων που δεν ζουν τη δική μας καθημερινότητα στην Πάτρα και η οπτική τους, ίσως είναι πιο καθαρή από τη δική μας. Η Πάτρα δεν έχει σπάσει ακόμα την απομόνωση και έχει άμεση ανάγκη ισχυρής εξωστρέφειας…