Ποια είναι η αποτελεσματικότητα του αντιγριπικού εμβολίου

Ένα νέο στέλεχος  έχει το δυναμικό πανδημίας και μπορεί να επιβαρύνει το σύστημα υγείας σε βαθμό αντίστοιχο με τον SARS-CoV-2

Μετά από μια περίοδο σχετικής ύφεσης της πανδημίας COVID-19, η πρόσφατη εξάπλωση της παραλλαγής δέλτα του SARS-CoV-2 οδήγησε σε νέα έξαρση των κρουσμάτων ακόμα και σε χώρες με αρκετά ικανοποιητικά ποσοστά εμβολιασμού, που βέβαια απείχαν από τον καθολικό εμβολιασμό ολόκληρου του πληθυσμού.

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι σημαντικό να καθορίσουμε τις πραγματικές δυνατότητες και τη δυναμική της προστασίας που προσφέρουν τα εμβόλια έναντι του SARS-CoV-2.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης του Arnold S Monto στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine (N Engl J Med 2021; 385:1825-1827).

Οι πρωταρχικές κλινικές μελέτες των εμβολίων mRNA έναντι του SARS-CoV-2 έδειξαν την υψηλή προστασία που προσφέρουν από εργαστηριακά επιβεβαιωμένη νόσο COVID-19.

Επιπλέον, σημαντική είναι η προστασία που προσφέρουν έναντι της ασυμπτωματικής νόσου.

Και αυτό γιατί είναι γνωστό ότι τα περισσότερα εμβόλια που κυκλοφορούν έναντι ιογενών λοιμώξεων προλαμβάνουν κυρίως την συμπτωματική λοίμωξη παρά την ασυμπτωματική φορεία.

Όπως ήταν φυσιολογικό, αυτά τα αποτελέσματα αναπτέρωσαν τις ελπίδες ότι ο εμβολιασμός θα μπορεί να προλαμβάνει τη μετάδοση του SARS-CoV-2 από άτομο σε άτομο και έτσι η πανδημία να αρχίζει να φθίνει μέχρι να εξαλειφθεί πλήρως. Ωστόσο, η εμφάνιση και η επικράτηση νέων στελεχών του SARS-CoV-2 με αυξημένο δυναμικό μετάδοσης, όπως το στέλεχος δέλτα, σε συνδυασμό με τη φθίνουσα ανοσία στη διάρκεια του χρόνου εξάλειψαν τις ιδιαίτερα ελπιδοφόρες προσεγγίσεις.

Βέβαια, είναι γνωστό από την ιολογία ότι η εξάλειψη μιας ιογενούς νόσου μέσω της συλλογικής ανοσίας είναι αποτελεσματικότερη όταν ο λοιμογόνος παράγοντας έχει χαμηλή μεταδοτικότητα και δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός ευάλωτων ατόμων στη λοίμωξη.

Λαμβάνοντας υπόψη την πορεία της επιδημίας του SARS το 2002, η πανδημία COVID-19 θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ειδικά με την έγκριση των εμβολίων. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η επιδημία SARS αφορούσε σαφώς πιο περιχαρακωμένες περιοχές με κυρίως τοπικές επιδημίες, αντί του πανδημικού χαρακτήρα της COVID-19.

Επομένως, ο Δρ Monto θεωρεί ότι το μοντέλο της γρίπης μπορεί να μας βοηθήσει καλύτερα ώστε να προβλέψουμε την πορεία της πανδημίας COVID-19 και του ρόλου των εμβολιασμών μακροπρόθεσμα.