«Ελέφαντας ΕΓΩ;»-Στην παιδική σκηνή του «Πάνθεον» η παράσταση της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου

Η παιδική σκηνή του θεάτρου Πάνθεον παρουσιάζει το έργο «ελέφαντας ΕΓΩ;», το οποίο αποτέλεσε μία ευχάριστη έκπληξη για τους εκπαιδευτικούς και τους δημοσιογράφους που είχαν την ευκαιρία να το δουν πρώτοι την περασμένη Δευτέρα.

Η Μαριμίλλη Ασημακοπούλου στη διασκευή, τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία επιστρέφει στο έργο που είχε παρουσιάσει το 2012, εμπνευσμένο από τα τρία παραμύθια του e.e cummings «Ο γέρος που έλεγε γιατί», «Το κοριτσάκι που το έλεγαν Εγώ», «Ο ελέφαντας κι η πεταλούδα».

Οι Γεώργιος Κομνηνόγλου, Μιχάλης Κοντός και Χαριάννα Σιώλου ενσαρκώνουν όλους τους ρόλους της παράστασης περνώντας από τον έναν στον άλλον, με έναν μοναδικό τρόπο. Τα κουστούμια της Phaedras, άλλοτε επιβλητικά και άλλοτε οικεία όσο ένα παιδικό παραμύθι, ζωντανεύουν τους ρόλους ακόμα πιο γλαφυρά, ενώ οι χειροποίητες μάσκες της Άμπυ Παναγιωτοπούλου δίνουν στους ήρωες μια άλλη διάσταση έκφρασης.

Τα εντυπωσιακά σκηνικά γίνονται με τη βοήθεια του Νίκου Σωτηρόπουλου στους φωτισμούς, ένας καμβάς χρωμάτων και σκιών και λειτουργούν σαν ένα νοητό διαχωριστικό ανάμεσα στο φαντασιακό και την πραγματικότητα, το συνειδητό και το υποσυνείδητο. Η μουσική που επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Χριστόπουλος συνοδεύει αρμονικά την κίνηση των ηρώων που μας μεταφέρουν σε έναν μαγικό κόσμο. Έναν κόσμο όπου συνυπάρχουν το χιούμορ και η συγκίνηση, η ευαισθησία και η ισχυρή θέληση. Τα μηνύματα του «ελέφαντας Εγώ;» καταφέρνουν να μιλήσουν τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους θεατές, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι οι μεγαλύτερες αλήθειες κρύβονται στα παραμύθια.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

*Πρώτη ιστορία
Το ευγενικό ξωτικό που ζει ήσυχο εκατομμύρια χρόνια στο πιο μακρινό αστέρι, το σέβονταν όλοι. Είχε πάντα καλή καρδιά και τη διάθεση να κοίτα προσεκτικά τα προβλήματα των άλλων όσο μεγάλα ή όσο μικρά κι αν ήταν. Ώσπου όλος ο φτερωτός κόσμος των αστεριών και του αέρα απελπισμένος ζητά απεγνωσμένα τη βοήθειά του. Όλος ο κόσμος είχε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα. Ήταν ένας πάρα πάρα πάρα πολύ μικροκαμωμένος γέρος ελέφαντας που ζούσε στο φεγγάρι και έλεγε συνέχεια «Γιατί;» Το καλόκαρδο ευγενικό ξωτικό θα πείσει τον πάρα πάρα πάρα πολύ μικροκαμωμένο γέρο ελέφαντα να σταματήσει να λέει

«Γιατί;»;
*Δεύτερη ιστορία

Ένα κοριτσάκι που το λένε Εγώ, δρόμους παίρνει δρόμους αφήνει μέσα σε ένα καταπράσινο λιβάδι με την πεποίθηση να βρει παρέα. Θέλει να μοιραστεί, να γνωριστεί, να πιει με κάποιον τσάι. Συναντά πολλούς, κανένας όμως δεν θέλει τσάι. Ώσπου ξαφνικά συναντά ένα άλλο κοριτσάκι που της μοιάζει πολύ και αυτό το άλλο κοριτσάκι θέλει να πιει τσάι με το κοριτσάκι που το λένε Εγώ. Το άλλο κοριτσάκι πως το λένε;
*Τρίτη ιστορία

Ένας ελέφαντας που όλη μέρα καθόταν και δεν έκανε τίποτα, ζει μόνος του σ’ ένα σπιτάκι ψηλά στην κορυφή ενός λόφου. Δεν έχει κατέβει ποτέ τον στριφογυριστό δρόμο που περνά από τα επτά δέντρα και τα πουλιά που κελαηδούν. Ώσπου φτάνει η μέρα που συναντά την πεταλούδα. Ήρθε δίχως άλλο η στιγμή που περίμενε. Μπορεί μια πεταλούδα να σου χτυπήσει την πόρτα και η ζωή σου να χρωματιστεί και να μυρίσει συναισθήματα; Όταν όλη η φύση αντιδρά σημαίνει ναι;
Καθημερινά παραστάσεις για τα σχολεία κατόπιν συνεννόησης. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6938896256 Στεφανία Ζέρβα.