Ιστορίες φρίκης για αρουραίους μέσα από τις διηγήσεις των κατοίκων της Νέας Υόρκης

Η πόλη της Νέας Υόρκης έχει μία νέα «τσαρίνα ποντικιών» και είναι αδύνατο να μην υπερτονίσει κανείς τον επείγοντα χαρακτήρα της αποστολής της. Οι αρουραίοι βρίσκονται παντού.

Η Kathleen Corradi είναι η πρώτη διευθύντρια της Νέας Υόρκης για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των τρωκτικών στην πόλη.

Αλλά κάποιοι Νεοϋορκέζοι έχουν γίνει μέρος πραγματικών ιστοριών τρόμου με αρουραίους: Γεγονότα τόσο προσωπικά που άλλαξαν τη ζωή τους. Έχουν κοιτάξει στα μάτια τον εχθρό – και μάλιστα έχουν έρθει σε επαφή.

Ο δήμαρχος Eric Adams εμπιστεύτηκε την Kathleen Corradi, τη νέα διευθύντρια της πόλης της Νέας Υόρκης για τον περιορισμό των τρωκτικών, για να επιβλέψει τις προσπάθειες μείωσης των αρουραίων. Η πόλη βιώνει αριθμό ρεκόρ εντοπισμού αρουραίων χωρίς καμία ένδειξη ότι η τάση θα αντιστραφεί άμεσα.

Μια μητέρα στο Upper West Side αναφέρει ότι η κόρη της «έπεσε πάνω σε έναν σχεδόν νεκρό αρουραίο με το σακίδιό της στο δρόμο για το σχολείο».

Σε ένα διαμέρισμα του δεύτερου ορόφου στην Pacific Street στο Μπρούκλιν, μια γραφίστρια σήκωσε τη σακούλα απορριμμάτων της κουζίνας της όταν, όπως λέει, ένας αρουραίος πήδηξε έξω, «πάρκαρε στο πόδι μου και εξαφανίστηκε πίσω από τον φούρνο».

Μια γυναίκα που τώρα τυχαίνει να εργάζεται ως αναλύτρια δημόσιας υγείας ζούσε στην 112η οδό στο Μανχάταν όταν είδε έναν αρουραίο «να αναποδογυρίζει ενώ ήταν κολλημένος σε μια παγίδα κόλλας, να ξεκολλάει από την παγίδα και να τρέχει μακριά».

Και, φυσικά, ο χειρότερος εφιάλτης κάθε Νεοϋορκέζου: Ο άνδρας που έπεσε σε μια καταβόθρα γεμάτη αρουραίους. «Δεν ήθελε να φωνάξει γιατί φοβόταν ότι θα υπήρχαν αρουραίοι μέσα στο στόμα του» είπε ο αδελφός του.

Δείτε ένα βίντεο με μαρτυρίες Νεοϋορκέζων για τις εμπειρίες τους με τα ποντίκια της πόλης

Ένας επισκέπτης-έκπληξη στην τουαλέτα

Αργά ένα βράδυ, ενώ ζούσε σε ένα υπόγειο διαμέρισμα στη γειτονιά NoLIta του Μανχάταν, ο Ben Regenspan, 37 ετών, έγινε ένας από τους άτυχους Νεοϋορκέζους που είδαν έναν αρουραίο να βγαίνει από την τουαλέτα τους.

Ο Regenspan, μηχανικός λογισμικού, άκουσε έναν ήχο που πλατσούριζε ενώ βούρτσιζε τα δόντια του. «Ούρλιαξα, τράβηξα το καζανάκι και αυτός κολύμπησε πάλι κάτω. Έριξα μέσα ένα σωρό καθαριστικά και τράβηξα ξανά το καζανάκι» είπε.

Δεν ξαναείδε τον αρουραίο, αλλά ήταν τραυματισμένος και προσπάθησε με κάθε τρόπο να μην καθίσει ποτέ μετά σε εκείνη την τουαλέτα. Δεν έμεινε για πολύ ακόμα σε εκείνο το διαμέρισμα. «Μόλις μετακόμισα, ηρέμησα» δήλωσε ο Regenspan. «Αλλά εξακολουθώ να κλείνω το καπάκι της τουαλέτας. Πάντα».

Τον Spencer Morin, έναν 34χρονο συντάκτη και σκηνοθέτη, επισκέφθηκε επίσης ένας αρουραίος της τουαλέτας, πριν από μερικά χρόνια, όταν ζούσε στην Αστόρια. «Άρπαξα το κοντινότερο βάρος που μπορούσα να βρω, ένα αντίτυπο της αυτοβιογραφίας του Τζορτζ Όργουελ, και το έβαλα πάνω στην τουαλέτα για να βεβαιωθώ ότι ο «μικρός σεφ» δεν θα δραπέτευε» είπε ο Morin.

Πέρασε 30 λεπτά ψεκάζοντας εναλλάξ χλωρίνη στην τουαλέτα και τραβώντας το καζανάκι, ψεκάζοντας και τραβώντας το καζανάκι, και τελικά «ο αρουραίος πήρε έναν υπνάκο και κολύμπησε πίσω στον κάτω κόσμο».

Προσέξτε τις πόρτες που κλείνουν – και τι μπαίνει μέσα σε αυτές

Ο Pizza Rat, ένα πολυμήχανο τρωκτικό που κατέβασε με ελιγμούς από τα βρώμικα σκαλοπάτια ενός σταθμού του μετρό της Νέας Υόρκης πριν από μερικά χρόνια, διασκέδασε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, λειτουργώντας ως ανεπίσημος πρεσβευτής των αρουραίων του New York City Transit. Αλλά η συνάντηση της Kirsten Schofield μέσα σε ένα βαγόνι του μετρό, ένα βράδυ γύρω στις 10 μ.μ., ήταν λιγότερο γοητευτική.

«Απλώς καθόμουν στο τρένο» είπε η Schofield, «και ένας αρουραίος άρχισε περιπλανιέται πάνω στο πόδι μου. Και δεν βιαζόταν καθόλου». Η αντίδρασή της ήταν έντονη: «Φώναξα ότι υπάρχει ένας αρουραίος που περπατάει πάνω στο πόδι μου».

Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η Schofield, η οποία ήταν συγγραφέας, καθόταν απέναντι από μια παρέα «κουλ εφήβων», όπως είπε, οι οποίοι όλοι γελούσαν μαζί της. «Ήταν μια διπλή κατάσταση τρόμου, οι κουλ έφηβοι σε κοροϊδεύουν και ένας αρουραίος κόβει βόλτες στο πόδι σου». Κατέβηκε στην επόμενη στάση.

Κοιμάται με τον εχθρό

Ενώ η Schofield μπόρεσε να αφήσει τον αρουραίο πίσω της, άλλοι δεν είναι τόσο τυχεροί. «Βρήκα περιττώματα αρουραίου στο κρεβάτι μου. Στην μπανιέρα μου» δήλωσε η Rachel Bryant, 26 ετών, η οποία δημιούργησε ένα βίντεο στο TikTok που περιγράφει λεπτομερώς την προσβολή από αρουραίους στην πολυκατοικία της Chinatown. Κάποια στιγμή, οκτώ νεκροί αρουραίοι βρέθηκαν στις γωνίες του κτηρίου. Οι αρουραίοι ήταν ένα απαίσιο προοίμιο μιας μεγαλύτερης καταστροφής: Τον Μάρτιο, η πρόσοψη του κτηρίου της κατέρρευσε. «Ο Ερυθρός Σταυρός μας εκκένωσε» είπε.

Στην περίπτωσή της, οι αρουραίοι ήταν ενδεικτικοί ενός μεγαλύτερου προβλήματος, με τους ανθρώπους να ευθύνονται τελικά: Αμέλεια, κακοδιαχείριση και κακή συντήρηση.

Οι άνθρωποι, αιώνες πριν, έφεραν τον αρουραίο της Νορβηγίας στις ακτές της πόλης. Και οι άνθρωποι, γεμίζοντας κάθε σκουπιδοτενεκέ με νόστιμα σκουπίδια, δημιουργούσαν συνεχώς τις τέλειες συνθήκες για να ευδοκιμήσουν οι αρουραίοι.

Βυθίζοντας τα δόντια του

Παρά τις συνεχείς επιθέσεις στους αρουραίους – δολώματα, δηλητήρια, παγίδες κάθε είδους – είναι απίστευτα σπάνιο να ακούσει κανείς για αρουραίους που αντιστέκονται. Σπάνιο, αλλά όχι ανήκουστο. Ο Andrew MacMillan, ένας 34χρονος διευθυντής προϊόντων, υπήρξε κάποτε θύμα του φοβερού δαγκώματος αρουραίου.

Πέρυσι έβγαζε βόλτα τον σκύλο του, την Islay, στο πάρκο Fort Greene, όταν εκείνη μύριζε κάποια φυλλώματα και βγήκε με έναν αρουραίο στο στόμα. «Προσπάθησα να ανοίξω τα σαγόνια της για να βγάλω τον αρουραίο έξω σε μια παράλογη προσπάθεια να σώσω τον αρουραίο» δήλωσε ο MacMillan.

Ο αρουραίος δάγκωσε το δάχτυλό του και ο MacMillan άρχισε να αιμορραγεί έντονα. «Προφανώς οι αρουραίοι έχουν δόντια που είναι σαν σπασμένο γυαλί» είπε. «Μπορώ πράγματι να επιβεβαιώσω ότι αυτό είναι αλήθεια».

Πήγε εσπευσμένα σε έναν γιατρό να του ρίξει μια ματιά, του συνταγογραφήθηκαν κάποια αντιβιοτικά και την επόμενη μέρα, κάποιος από το Υπουργείο Υγείας χτύπησε την πόρτα του. «Δεν ανακοίνωσαν ότι θα έρθουν. Απλά εμφανίστηκαν» είπε.

Ο υπάλληλος ήταν δύσπιστος. «Προφανώς μόνο 100 άνθρωποι δαγκώνονται από αρουραίους κάθε χρόνο στη Νέα Υόρκη» είπε ο MacMillan, «και αυτό εξηγεί γιατί όλοι όσοι τους είπα το περιστατικό με κοιτούν με κάποιο είδος δυσπιστίας. Υποθέτω ότι αυτό με κάνει επίσης μέλος ενός από τα πιο κλειστά κλαμπ της Νέας Υόρκης».

Μια σαιξπηρική τραγωδία;

Ίσως το πιο ενοχλητικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας αρουραίος είναι να στραφεί εναντίον ενός από τους δικούς του. Αυτό ακριβώς έζησε η 40χρονη Jen Savage πριν από δύο χρόνια στο Carroll Gardens. Έπινε μια μπύρα στο σαλόνι της με τον φίλο της Miguel όταν άκουσαν «τσιρίδες και ουρλιαχτά» από το δρόμο. Η Savage σηκώθηκε για να ρίξει μια ματιά και είδε δύο αρουραίους να διαπληκτίζονται.

«Τσακώνονταν μεταξύ τους» είπε η Savage, η οποία εργάζεται στις πωλήσεις διαφημίσεων, «και τότε ο ένας αρουραίος σκότωσε τον άλλο. Μπροστά στα μάτια μου».

Πριν καν προλάβει να επεξεργαστεί τι είχε συμβεί, ακολούθησε κι άλλο μακελειό: «Περίπου 20 χιλιοστά του δευτερολέπτου αργότερα, ένα CitiBike περνάει με ταχύτητα και σκοτώνει τον δολοφόνο – τον δολοφόνο αρουραίο». Υπήρχε αίμα παντού, είπε, και έμοιαζε με «σκηνή Ρωμαίου και Ιουλιέτας με αρουραίους – ήταν ξαπλωμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, ματωμένοι».

Μήπως για να νικήσουμε τους αρουραίους, χρειαζόμαστε έναν στρατό αρουραίων; Είναι οι αρουραίοι της Νέας Υόρκης ικανοί να νικηθούν;

Η Schofield είχε αμφιβολίες. «Οι αρουραίοι, όπως και οι κατσαρίδες, θα μας ξεπεράσουν, σωστά;» είπε. «Αφού όλα έχουν ειπωθεί».

in.gr