«Το έπαρμα του Πρωθυπουργού»

Γράφει η Αμαλία Γ. Κουσαδιανού – Διδάχου (*)

Ήταν αναμενόμενο! H αντιπολίτευση έπρεπε να εφεύρει μια βαρύγδουπη λέξη για να την αποδώσει στον πρωθυπουργό και πάνω σε αυτήν να χτίσει την προπαγάνδα της.

Η λέξη βρέθηκε: έπαρση! Πλασαρίστηκε στα ΜΜΕ και αποτελεί πια την «σημαία» της.
Το ερώτημα είναι: θα μπορούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διακατέχεται από έπαρση; Βεβαίως, θα μπορούσε μετά και από τις συνεχείς και εντυπωσιακές εκλογικές νίκες του κόμματός του.
Αλλά έπαρση θα απέδιδε κάποιος και στον νεοεκλεγέντα αρχηγό της αξιωματικής – μέχρι σήμερα τουλάχιστον- αντιπολίτευσης με την επαναλαμβανόμενη δήλωσή του: «Θα είμαι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας»!
Αν και τα ονειρικά σχέδια δεν βλάπτουν, είναι αναγκαίο ωστόσο να συγκρίνονται τουλάχιστον και με τα εκλογικά ποσοστά των δύο πλευρών, καθώς και με τις δημοσκοπήσεις με συνεχείς κατηφορικές τάσεις του κόμματος στο οποίο προεδρεύει…
Εμείς, θα ασχοληθούμε με τον Έλληνα πρωθυπουργό (τον σίγουρο!).
Ο Μητσοτάκης είναι ένας άνθρωπος με αυτοπειθαρχία, ευστροφία και προσωπική πολιτική εμπειρία που ενισχύεται λόγω και της οικογενειακής του παράδοσης. Είναι άριστος γνώστης τριών ξένων γλωσσών, εξαιρετικά χρήσιμες για το αξίωμά του. Θα τονίσουμε ότι υπερβαίνοντας (καθ’ ομολογίαν του) τις δυσκολίες, πέτυχε την διατήρηση μιας υγιούς και ενωμένης οικογένειας, με τις αξίες που πιστεύουμε ότι υπάρχουν – τουλάχιστον ακόμα- στην πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών.
Αντικειμενικά και σε σύγκριση με τους αντιπάλους του, ο Έλληνας πρωθυπουργός δικαιούται το ΕΠΑΡΜΑ, που σημαίνει οτιδήποτε εξέχει από μια επιφάνεια, το ύψωμα.
Σημειολογικά, πάντως, το αδιαφιλονίκητο «έπαρμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη θα παραμείνει πάντα η ιστορική ομιλία του στο Αμερικανικό Κογκρέσο, η χαραγμένη πλέον στην εθνική συνείδηση.
Αναμφισβήτητα ο πρωθυπουργός, διαθέτει τον αέρα και την άνεση εκείνου που πιστεύει στον εαυτόν του, τις γνώσεις του και τις δυνατότητές του. Αυτό όμως δεν οδηγεί σε έπαρση. Η έπαρση συναντάται στους μη καλλιεργημένους πνευματικά και σαφέστατα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.
Άρα, αυτό που έχει είναι ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, η οποία θεωρείται προσόν.
Να τον κατηγορήσουμε τώρα επειδή την διαθέτει; Αυτό θα μεταφράζετο σε μικροψυχία και θα άγγιζε τα όρια της γελοιότητας…
Εκείνο, όμως, που ΠΡΟΕΧΕΙ όλων και αναδεικνύεται σε εθνική απαίτηση, είναι αυτά τα χαρίσματα να διοχετευθούν σε αποφάσεις και πράξεις για την ανακούφιση των ποικίλων προβλημάτων των Ελλήνων πολιτών.
(*) Πτυχιούχος Φιλοσοφίας – Συγγραφέας