Επετειακή εκδήλωση για την επέτειο της “Μάχης του Σαραβαλίου”

Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Προγραμματισμού, Αποστόλης Αγγελής, ο Αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού Έργου, Παναγιώτης Μελά, ο Αναπληρωτής Περιφερειάρχης, Χαράλαμπος Μπονάνος, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Σαραβαλίου, Σπύρος Κασπίρης, επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων και δημότες, παραβρέθηκαν σήμερα (Κυριακή 3 Μαρτίου) το πρωί, στην επετειακή εκδήλωση με τίτλο: «Η μάχη του Σαραβαλίου  1822, με Αρχιστράτηγο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη».

Την εκδήλωση που, όπως κάθε χρόνο, έγινε στο Κάστρο του Σαραβαλίου, διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων σε συνεργασία με τη Δημοτική Ενότητα Μεσσάτιδας και τον  Πολιτιστικό – Αναπτυξιακό Σύλλογο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Αντιδήμαρχος Αποστόλης Αγγελής, ο οποίος ανέφερε τα εξής:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τους αγωνιστές της Μάχης του Σαραβαλίου, της 9ης Μαρτίου 1822.

Η μεγάλη επανάσταση του 1821 αποτέλεσε για την Αχαΐα και την πόλη μας, όπως και για την υπόλοιπη Ελλάδα, αποφασιστικής σημασίας γεγονός.

Στις 23 Μάρτη 1821 στην Πάτρα, ο πατραϊκός λαός με επικεφαλής τον ηρωικό τσαγκάρη Παναγιώτη Καρατζά, χτύπησε τους Οθωμανούς και τους εγκλώβισε στο Φρούριο της πόλης.

Ένα χρόνο μετά, στις αρχές του Μάρτη του έτους 1822 η Πάτρα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τον τουρκικό ζυγό. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έρχεται από την Τρίπολη για την απελευθέρωση της Πάτρας και αρχικά στρατοπεδεύει στην Αχαγιά, απ’ όπου τις πρώτες μέρες του Μαρτίου μετεγκαταστάθηκε με τους πολεμιστές του στο Σαραβάλι.

Μαζί με το σώμα του Κολοκοτρώνη, στο Σαραβάλι εγκαταστάθηκε και η ομάδα πολεμιστών του Δημητρίου Πλαπούτα. Επίσης, σε διάφορες περιοχές γύρω από την Πάτρα εγκαταστάθηκαν άλλες ομάδες Ελλήνων πολεμιστών (Πετμεζά, Ζαΐμη κ.α.), προκειμένου να πολιορκηθεί η πόλη.

Ο συνολικός αριθμός των στρατιωτών υπολογίζεται σχεδόν σε 6.500 άνδρες, τη στιγμή που οι Τούρκοι, που ήταν κλεισμένοι στα τείχη του κάστρου της Πάτρας είχαν δύναμη 12.000 στρατιωτών.

Στις 9 Μαρτίου, οι Τούρκοι χτύπησαν πάνοπλοι και αιφνιδιαστικά ελληνικές θέσεις, κυρίως κοντά στο Σαραβάλι και το γηροκομείο, με σκοπό την αποτίναξη του κλοιού αποκλεισμού τους από τους επαναστατημένους Έλληνες. Οι Τούρκοι, που είχαν και αριθμητική ανωτερότητα και υπεροχή στον οπλισμό, κυριαρχούσαν. Ο Κολοκοτρώνης πήγε προς τα μέτωπα και ύστερα από εκεί, ανασυντάσσοντας τους σκορπισμένους στρατιώτες του, αλλά και με την στρατηγική και την αποφασιστικότητά του, κατάφερε και ανέκτησε την κυριαρχία στην μάχη απέναντι στους Τούρκους. Οι Τούρκοι από κυρίαρχοι, οδηγήθηκαν σε άτακτη φυγή προς το κάστρο. Η μάχη του Σαραβαλίου ήταν νικηφόρα και σημαδιακή.

Η πρώτη νικηφόρα ναυμαχία στον κόλπο της Πάτρας το 1822 και η κρίσιμη μάχη στο Σαραβάλι, καθώς και οι αλλεπάλληλες πολιορκίες του Φρουρίου από το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και η επαναστατική του στάση ενάντια σε όσους έσκυβαν το κεφάλι στον Ιμπραήμ, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της Επανάστασης.

Τη μάχη αυτή τιμάμε σήμερα και όσους πολέμησαν για την απελευθέρωση της περιοχής.

Παρά το ανεκπλήρωτο του αρχικού στόχου του Κολοκοτρώνη να απελευθερώσει την Πάτρα, διδασκόμαστε πολλά από την Μάχη του Σαραβαλίου. Ο λαός ενωμένος έδωσε ώθηση και με τη Μάχη αυτή, στην ιστορική εξέλιξη της Επανάστασης.

Η αστική εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821 παραμένει εμβληματική, γιατί επιβεβαιώνει ότι το καινούριο, το αναγκαίο και το επαναστατικό πάντα επικρατούν έναντι του παλιού. Η σύγκρουση με το παλιό δεν έχει μόνο ιστορική αξία, γιατί συνεχίζεται και σήμερα, εκφράζεται στη σύγκρουση με το ξεπερασμένο πλέον καπιταλιστικό σύστημα.

Σήμερα, είναι εμφανής παντού γύρω μας, η αδυναμία αξιοποίησης των σύγχρονων δυνατοτήτων για την κάλυψη των βασικών λαϊκών αναγκών σε υποδομές, στέγη, υγεία, παιδεία ή για την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Η ακρίβεια τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, ενώ τα κέρδη των ομίλων φτάνουν σε απίστευτα ρεκόρ, η υγεία και η παιδεία μετατρέπονται σε εμπόρευμα που πρόσβαση θα έχουν μόνο όσοι έχουν λεφτά, ενώ και το έγκλημα στα Τέμπη και η προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών, αναδεικνύουν ότι μπροστά μας έχουμε ένα μόνο δίλημμα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Σε όλα αυτά, προστίθενται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η προσφυγιά, η εμπλοκή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., η εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία, η στήριξη του κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, η αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, που βάζει τη χώρα μας πιο βαθιά στη δίνη του πολέμου, μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε θύτη άλλων λαών και ταυτόχρονα σε στόχο αντιποίνων.

Φορέας της Επανάστασης του 1821 ήταν η ανερχόμενη τότε αστική τάξη. Το δικό της κοινωνικό συμφέρον ήταν η κινητήριος δύναμη της επαναστατικής αλλαγής. Σήμερα, φορέας της αναγκαίας κοινωνικής αλλαγής είναι η εργατική τάξη. Το δικό της κοινωνικό συμφέρον συμβαδίζει με την αναγκαιότητα της κοινωνικοποίησης των σύγχρονων και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και των υποδομών, του κεντρικού – επιστημονικού σχεδιασμού στην παραγωγή και σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Η εργατική τάξη, ως πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη, σε συμπόρευση με άλλους μισθωτούς εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, βιοπαλαιστές αγρότες, γυναίκες, νέους και φοιτητές των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να συγκροτήσει μια κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Συμμαχία που θα ανατρέψει την αστική εξουσία και θα εναντιωθεί στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κ.λπ.).

Η επανάσταση του 1821, μας διδάσκει πως τίποτα δεν αλλάζει προς την κατεύθυνση της κοινωνικής προόδου, αν ο λαός δεν πάρει την υπόθεση στα χέρια του, καταδεικνύει ότι είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του στον αγώνα για να προχωρήσει μπροστά η κοινωνία.

Αντλούμε αισιοδοξία και δύναμη από τους αγώνες του λαού μας και σήμερα, από τον αγώνα των αγροτών για να μην ξεκληριστούν, των μαθητών και των φοιτητών για δημόσια και δωρεάν παιδεία, των υγειονομικών για δημόσια υγεία, την τεράστια απεργία στις 28/02. Με όπλο αυτή την αισιοδοξία θα παλέψουμε για την κλιμάκωση του αγώνα, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.

Το μήνυμα της Μάχης του Σαραβαλίου είναι επίκαιρο, μας διδάσκει να μη δεχθούμε τη λογική της ηττοπάθειας, του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Να παλέψουμε, για να γίνουμε η κινητήριος δύναμη της νέας επαναστατικής αλλαγής».

Ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων και στη συνέχεια δημοτικοί χοροί από το χορευτικό του Πολιτιστικού και Αναπτυξιακού Συλλόγου Σαραβαλίου «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».

Στεφάνια κατέθεσαν: Για τον Δήμο Πατρέων ο Αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού Έργου, Παναγιώτης Μελάς, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Σαραβαλίου, Σπύρος Κασπίρης, η Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Αναπτυξιακού Συλλόγου Σαραβαλίου «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», Αγγελική Καραλή, για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ο Αναπληρωτής Περιφερειάρχης, Χαράλαμπος Μπονάνος, ο Διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αχαΐας, Πύραρχος Βασίλειος Μαρτζάκλης, για τη δημοτική παράταξη «Πάτρα Ενωμένη» ο δημοτικός σύμβουλος Φίλιππος Οικονόμου, Για τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Αχαΐας, ο Ταμίας Παναγιώτης Χρονόπουλος, για τον Σύλλογο Αρκάδων Πάτρας «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» ο Πρόεδρος κ. Παναγιώτης Καρασπήλιος, για τον Φιλοδασικό Σύλλογο Σαραβαλίου «Άγιος Νικόλαος» ο Πρόεδρος κ. Παναγιώτης Ξυπολιάς, για το Σύλλογο Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος περιοχής Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας το μέλος του Δ.Σ. κυρία Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου, για το Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Χαλανδρίτσας το μέλος του Δ.Σ. κ. Αλέξανδρος Λαλιώτης, για την Κίνηση Πολιτών Σαραβαλίου «Παρέμβαση» ο κ. Κώστας Μασσαχός,  για τον Σύλλογο «Πέτρινα Χρόνια – Ιστορική Μνήμη» οι Αθανάσιος Κολλιτσίδας και Βασίλης Χατζηλάμπρου,