«Να ονειρευτούμε ξανά»-Ο Χρήστος Θηβαίος μιλά στη «Γ»

Με τις… καλύτερες στιγμές του και τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, από τους “Συνήθεις Υπόπτους” και τον “Άμλετ της Σελήνης” έως το “Σιδερένιο νησί” και το «Εμπάργκο», έρχεται απόψε στην Πάτρα, ο αγαπημένος ερμηνευτής, Χρήστος Θηβαίος σε ένα μοναδικό live στη Frida bar & stage, στις 21.30.
Ο Χρήστος Θηβαίος μιλά στη «Γ» για τη νέα αυτή μουσική του παράσταση, στην οποία εκτός από τα δικά του τραγούδια περιλαμβάνει κι άλλα που αποτελούν σπουδαία μουσική προίκα, καθώς και ένα μουσικό ταξίδι στη γειτονιά του τα Εξάρχεια, που συνδέθηκε με μερικές από τις πιο σημαντικές μορφές του νεότερου πολιτισμού μας: Νικόλα Άσιμο, Παύλο Σιδηρόπουλο, Αρλέτα.
Δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει ένα αφιέρωμα και στον αγαπημένο του φίλο και συνθέτη, Θάνο Μικρούτσικο.
Μαζί του επί σκηνής, οι Μάξιμος Δράκος: πιάνο, Πέτρος Βαρθακούρης: μπάσο και
Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα.

ΕΡ.: «Έπειτα απ’ το μεγάλο μπουμ» στη Frida. Πως προέκυψε αυτός ο τίτλος;

Αυτός ο τίτλος προέκυψε από την περίοδο της πρώτης καραντίνας και πάντα ονειρευόμουνα από τότε να κάνω μια παράσταση με αυτό τον τίτλο. Σίγουρα έχει να κάνει με τις ρίζες επάνω στο τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου και στην ποίηση του Κώστα Τριπολίτη και θεώρησα ότι είναι πραγματικά ό,τι πιο επίκαιρο μπορούσα να νιώσω. Γι’ αυτό το «έπειτα». Αυτό το «έπειτα», το οποίο αντί για “epitaph” (επιτάφιο), μπορούμε να το κάνουμε «έπειτα». Να συνδημιουργήσουμε όλοι αυτό το μετά, του να χαμογελάσουμε και να ονειρευτούμε ξανά.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει και ένα μουσικό ταξίδι στη γειτονιά σας τα Εξάρχεια, που συνδέθηκε με μερικές από τις πιο σημαντικές μορφές του νεότερου πολιτισμού μας: Νικόλα Άσιμο, Παύλο Σιδηρόπουλο, Αρλέτα. Η τελευταία ήταν πολύ σημαντική για εσάς, όπως και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να ριζώνουν στην καρδιά μας;
Είναι η καθημερινότητα, το ότι έχουμε ζήσει μαζί τους και το πόσο σημαντικοί ήταν για εμάς εκείνες τις στιγμές και πόσο περισσότερο μεγαλειώδεις αποδείχτηκαν με το πέρασμα του χρόνου. Τα τραγούδια τους θα είναι για πάντα στην καρδιά μου, όπως επίσης και η γλυκύτητα, η αυστηρότητα και το χιούμορ τους.

ΕΡ.: Πώς είναι τα live λίγο μετά την «απελευθέρωση» από την πανδημία. Περιγράψτε μας πώς το ζείτε εσείς από τη σκηνή;

Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν πάρει άλλη τροπή. Με όλη αυτή την εν αρχή συστολή του κόσμου και μετά το ξέσπασμα. Ο κόσμος σαν να ξανασκέφτηκε τον εαυτό του και αυτό το έχει μεταδώσει και στα παιδιά του. Βλέπω με μεγάλη χαρά και έκπληξη νεότερες ηλικίες πλέον στις συναυλίες, ή και ακόμα και μεγάλες οικογένειες, όπου οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους. Και όλοι παρακολουθούν, συμμετέχουν, τραγουδούν και δείχνουν να συναρπάζονται από το γίγνεσθαι μιας συναυλίας.

ΕΡ.: Είστε από τους καλλιτέχνες που αγαπάνε τις συναυλίες. Ένας δίσκος, ένα τραγούδι, αποκτάνε νέα, διαφορετική υπόσταση όταν παρουσιάζονται ζωντανά;

Ναι, σίγουρα. Γιατί τα ξανασκεφτόμαστε τα τραγούδια όταν τα επανερμηνεύουμε και δεν σας κρύβω ότι ένας λόγος που έγινε αυτή η επανέκδοση του «Εμπάργκο», του θρυλικού «Εμπάργκο» του Θάνου Μικρούτσικου και του Άλκη Αλκαίου, ήταν διάφορες εκδοχές σε ζωντανές συναυλίες.

ΕΡ.: Πως αισθάνεστε όταν ερμηνεύετε Μικρούτσικο γνωρίζοντας πως πλέον εκείνος δεν είναι ανάμεσα μας;

Για μένα είναι! Και πιστεύω και για όλους τους συναδέλφους, και τους μουσικούς και τους ερμηνευτές. Ο Θάνος είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου και πάντα νιώθω ότι με κάποιο τρόπο τον κάνω περήφανο ανά πάσα στιγμή.

ΕΡ.: Υπάρχει κάποιο τραγούδι του που πια δεν μπορείτε να ερμηνεύσετε;

Το μόνο που δεν θα ερμήνευα ποτέ, τουλάχιστο όπως το σκέφτομαι τώρα στα εξήντα μου χρόνια, δεν θα ακουμπούσα ποτέ τους 7 Νάνους.

ΕΡ.: Η στήριξη στον κόσμο της τέχνης από το κράτος στη περίοδο της πανδημίας ήταν επαρκής;

Για κάποιους ναι, για κάποιους όχι. Πιστεύω ότι η τάξη που επλήγη περισσότερο ήταν οι τεχνικοί, αλλά νομίζω και εύχομαι ότι το κράτος θα επανορθώσει.